Class Dismissed ✔️ | College Love Story

11.

[POV Hazel]
"Okay, let op." Grijnsde Jasper. Hij pakte het kleine plastic bekertje op en pakte hem vast met zijn tanden. Met zijn handen achter zijn rug duwde hij hem met zijn lippen richting zijn mond en dronk hem in één keer leeg. De alcohol gleed in zijn keel in.

"Als ik mag drinken is dat het eerste wat ik ga doen." Glunderde ik.

We waren in een kleine kroeg ergens aan de andere kant van de stad beland. Het was al laat aan het worden, maar dat maakte ons niks uit.

"Hey, als dat ons gelukkige koppeltje niet is." Achter me hoorde ik een sarcastische stem. Jasper's glimlach verdween van zijn gezicht. Toen ik me omdraaide zag ik tegen de bar aangeleund de roodharige jongen staan. Warren. What the fuck deed hij hier, aan de andere kant van de stad?

"Hoe was Tresco?" Vroeg hij.

"Fucking leuk." Snoof Jasper.

"Ik weet zeker dat je er niks aan vond." Probeerde hij een arm om me heen te slaan. Ik trok gelijk weg en ging tegen Jasper aan staan.

"In tegen deel, het was geweldig. Bootje gevaren, restaurantjes bezocht, keiharde seks gehad in de hotelkamer, uitgebreid ontbeten.." somde ik op in de hoop dat hij het opgaf. Jaspers ogen versperde even maar hij viel al snel weer terug in zijn rol en masseerde mijn schouders alsof ik niet zojuist gelogen had over dat we dingen hadden gedaan in een hotelkamer.

"Klinkt saai." Grijnsde Warren lichtelijk geïrriteerd. Ik keek naar Jasper. Met mijn ogen vroeg ik toestemming om Warren te slaan, maar Jasper bleef hem strak aan kijken.

"Was het niet." Twinkelde zijn ogen donker. "Nu, als je ons excuseert gaan we terug naar campus want ik heb ineens fucking veel zin in een beurt." Glimlachte hij naar Warren. Hij pakte mijn hand vast en begeleidde me richting de uitgang van de kroeg, Warren jaloers achterlatend.

"Je hebt me wederom alweer gered." Zuchtte ik toen ik dacht dat we ontsnapt waren aan die situatie.

"Zoen me." Commandeerde Jasper.

"Wat?" Vroeg ik verbaasd.

"Hij kijkt. Zoen me!"

Zonder na te denken drukte ik mijn lippen op de zijne. Dit keer echt. Jasper sloeg zijn armen om mijn middel en greep gulzig in mijn heupen. Mijn bloed stolde door mijn aderen. Ik had mijn ogen dicht maar kon voelen dat Warren's blik in mijn rug prikte.

"Get a room." Mompelde Warren nors en liep achter ons langs naar buiten. Met een boos gezicht liep hij de kroeg uit. Daar waren we voorlopig vanaf. Hopelijk.

Grijnzend liet ik Jasper los. Dankbaar gaf ik hem een gemeende knuffel. Wat deze jongen allemaal wel niet voor me deed was geweldig.

Ik voelde zijn vingers zachtjes door mijn haar strijken. Dat was mijn teken om mijn hoofd op zijn borstkas te leggen. Jasper drukte een zachte kus op mijn kruin en liet me toen weer gaan.

"Zin om terug te gaan naar campus?" Vroeg hij.

"Voor een keiharde beurt zeker." Grapte ik. Jasper schoot in de lach en nam me onder zijn hoede me naar de uitgang van de club.

Samen wandelde we terug naar de bushalte voor de eerste de beste bus terug naar het metro station. Hopelijk was die nu minder vol. Of misschien ook niet. Stiekem maakte het me niet veel meer uit.

~
"Eindelijk." Kreunde ik en plofte op de bank. Mijn voeten deden pijn van het lopen. De metro hadden we gemist, dus besloten we een wandeling te maken terug naar EC campus. Dat was een bizar slecht idee en ik was zwaar van mening dat we moesten wachten tot de volgende metro, maar Jasper stond erop. Het laatste stukje heb ik dan – na heel veel zeuren - ook op zijn rug gezeten.