Class Dismissed ✔️ | College Love Story

14.

[POV Hazel]
Nadat we gegeten hadden maakte ik me klaar om terug naar campus te gaan, maar Jasper had andere plannen.

"Waar gaan we heen?" Giechelde ik toen Jasper me aan mijn pols ergens mee naar toe trok. Hij hield zijn hand voor mijn ogen zodat ik niks kon zien.

"Verassing." Grijnsde hij en begeleidde me over de weg. Onder mijn schoenen kon ik voelen dat we op een grote parkeerplaats liepen. Ik werd alleen nog maar nieuwsgieriger.

"Zijn we er bijna?" Zeurde ik door.

"Bijna." Lachte hij om mijn ongeduld. "Klaar voor?"

Ik knikte hevig en bereidde me voor. Als we nu voor een stripclub staan ga ik hem slaan, en hard ook.

"Tada." Riep hij en haalde zijn hand weg. Mijn ogen moesten even wennen maar toen ik mijn zicht weer terug kreeg zag ik dat we voor een trampoline park stonden. Oh my god, een fucking trampoline park!

"Gaan we hier naar binnen?" Vroeg ik enthousiast en sprong op. Jasper knikte tevreden.

"Maar het is half 12?" Realiseerde ik me verward. Hij graaide in zijn broekzak en viste er een sleutelbos uit. "Dit is van een vriend van mij en Demir. We hebben het rijk voor onszelf." Glunderde hij trots.

"Schiet op dan!" Riep ik vrolijk en sprintte nar de ingang. Trampoline parken zijn geweldig. Ze zijn als indoor speeltuinen waar je als kind helemaal in los mocht gaan, maar dan word je niet raar aangekeken als je verteld dat je er naar toe bent geweest. Daarnaast zijn trampoline de beste uitvinding ooit.

Jasper kwam lachend achter me aan rennen en deed de deur voor ons open. Binnen rook het naar schoonmaakmiddel en rubber; precies zoals ik me trampoline parken kon herinneren.

Ik ving een glimp om van de enorme hal. Alles stond vol met trampolines, rodeo stieren, foampits, parkoers en zelfs een basketbal veld met (natuurlijk) een enorme trampoline als grond.

Jasper liep naar de balie toe en haalde een twee sets sportkleding uit de kasten. Voor mij lag er een shirtje en een legging, wat ik helemaal prima vond. Jasper had hetzelfde shirt met een joggingbroek.

"Kom mee." Hij gaf me de kleding aan en nam me mee naar een kleedkamer. Ik keek omhoog waar op een bordje heel duidelijk stond dat dit een jongenskleedkamer was.

"Euh, vergeet je niet iets?" Vroeg ik.

"Wat?" Vroeg Jasper. Was hij nou echt zo dom?

"Nou de laatste keer dat ik checkte was ik nog steeds een meisje." Beet ik hem toe.

Jaspers gezicht vertrok in eens grijns. "Ahw, durft de brutale Hazel zich niet bij mij om te kleden?" Plaagde hij me. Ik rolde geïrriteerd met mijn ogen.

"Ik ga me niet omkleden in de jongenskleedkamer als ik net zo goed naar die van de meisjes kan. Nu als je mijn hand wil loslaten trek ik snel mijn kleding aan en daarna ga ik je inmaken in een potje basketbal." Zei ik plechtig en liep naar de andere deur toe. Toen ik daarvan de klink omlaag probeerde te duwen ging dat niet. Ik trok en duwde, maar niks hielp. De deur zat op slot.

Beschaamd keek ik achterom. "De jongenskleedkamer it is." Zuchtte ik en liep met hangende schouders langs Jasper heen naar binnen. Hij liep lachend achter me aan.

"Je draait je om, begrepen?" Priemde ik streng met mijn vinger tegen zijn borstkas.

"Jaja." Grinnikte hij. Met zijn spullen liep hij naar de andere kant van de kleedkamer en begon met zich om te kleden.

Ik wendde me tot de rits van mijn jurkje en trok hem naar beneden waardoor mijn jurk als boter van me afgleed. Een koude rilling liep over mijn rug. Snel trok ik de Nike sport legging aan. Hij zat geweldig soepel om mijn benen.