Class Dismissed ✔️ | College Love Story

21.

[ POV Hazel ]
Daar zaten we dan. Geneva die weigerde mijn kant op de kijken, ik die met een grijns voor me uit staarde en Jasper aan de andere kant van het bureau met zijn handen in elkaar gevouwen.

"Ik moet jullie beide straffen." Begon hij streng.

"Voordat u een besluit neemt moet u weten dat Hazel een achterbakse bitch is!" Snoof Geneva.

"Ik tolereer dat soort taalgebruik niet. Als jullie willen vechten doen jullie dat niet op school. Geneva, jij krijgt corvee." Zei Jasper en keek haar boos aan. Hij leek echt niet blij te zijn met het feit dat ze me net een achterbakse bitch had genoemd.

"En Hazel dan?!" Riep Geneva.

"Die krijgt een ander klusje. Ik wil niet dat jullie samen jullie straf doorbrengen want blijkbaar kunnen jullie niet normaal doen tegen elkaar." Wierp Jasper haar een waarschuwende blik toe. "Je kan gaan."

Geneva stond kwaad op. Achter haar rug om stak ze haar middelvinger naar me op. Daarna stormde ze kwaad weg en gooide de deur met een luidde klap achter haar dicht.

"Wat is mijn straf?" Vroeg ik voorzichtig.

"Nou ten eerste wil ik dat je niet meer bij Geneva of Warren in de beurt komt." Kuchte hij en stapelde een aantal papieren op. "En hoe leuk ik je ook vind, ik kan je hier niet mee weg laten komen. Ik zal dit in je evaluatie gesprek moeten verwerken."

"Nee, please niet. Serieus alles behalve dat. Mijn ouders vermoorden me!" Bad ik hem. Jasper keek me grijnzend aan.

"Jou zien smeken bevalt me eigenlijk wel." Grinnikte hij donker en speelde wat met de pen die hij op het bureau gevonden had.

"Ha ha, erg leuk." Glunderde ik en liep naar hem toe. Jasper legde zijn handen op mijn heupen en trok me op zijn schoot.

"En er is echt niks anders dat ik kan doen?" Vroeg ik en zoende zachtjes zijn nek. Jasper snorde tevreden en speelde met mijn haren. Ik zocht een comfortabele houding op zijn benen op maar niks zat echt lekker.

"Niet teveel bewegen, Haz." Zei Jasper schor en keek naar beneden.

"Jouw schuld, dan had je je zakken maar moeten legen. Nu zit ik niet chill." Mompelde ik en schoof iets naar voren.

Jasper viel stil.

"Wat?" Vroeg ik verward.

"Mijn zakken zijn leeg, Haz." Schoot hij in de lach.

Mijn ogen werden groot. Ik stak mijn hand in zijn linker broekzak voor bewijs maar hij had gelijk. Het probleem was niet de inhoud van zijn broekzak, maar de inhoud van zijn boxershort.

"Oh." Bloosde ik.

"Oh." Imiteerde hij me grijnzend en zoende mijn lippen. Ik voelde hem alleen nog maar meer tegen mijn bovenbeen aan drukken maar dit keer gaf het me vlinders.

Jasper tilde me van zijn schoot op zijn bureau en ging tussen mijn benen in staan. Dat was mijn teken om van zijn lippen naar zijn kaaklijn en hals af te werken. Ik begon zachtjes te zuigen op een plekje onder zijn oor, net zo lang tot het paars werd.

Jasper liet een zachte kreun horen. Zijn vingers wreef over mijn wang terwijl ik al aan de volgende zuigzoen begon. "Mhm, er mag niks zichtbaar zijn." Snorde hij en wreef met zijn duim over mijn wang.

"Ik kan niks beloven." Giechelde ik. Ik keek naar zijn hals. Overal zaten de rode vlekjes. Het was wel meer dan duidelijk dat het zuigzoenen waren. Nou ja, als we iemand tegen komen zeggen we wel dat hij weer is gevallen op de gang bij de bibliotheek.

"Misschien is het verstandiger om dit voort te zetten in mijn kamer?" Suggereerde ik. Hij knikte. "Dat lijkt me een heel goed plan."

Jasper tilde me van zijn bureau af. Ik liep voor hem uit de gang op en staarde naar mijn werk in zijn nek. Een groepje studenten dat voorbij liep keek ons raar aan. Alsof ze aan het uitvogelen waren of dat hij een ernstige ziekte had of dat we iets gedaan hadden.