Class Dismissed ✔️ | College Love Story

19.

[POV Jasper]
Het goddelijke gevoel van Hazel's lippen tegen mijn huid verdween als sneeuw voor de zon. Razendsnel sprong Hazel van me af en gooide mijn shirt naar me toe. Ik trok hem haastig weer over mijn hoofd.

"Wat is hier aan de hand?!"

Ik draaide me om en keek recht in het kwade gezicht van Bonnie. Shit.

"Je gaat me niet vertellen dat jullie voor plan waren om.."

"Nee! Absoluut niet zelfs.." Onderbrak Hazel haar snel. Ik keek haar in paniek aan. Had ze een goede smoes bedacht?

"Jasper was gevallen en ik keek alleen even naar de blauwe plekken." Loog ze en ze tilde mijn shirt een stukje op zodat Bonnie uitzicht had op de zuigzoenen.

Dat was niet slim van d'r. Mijn shirt was namelijk hetgeen wat mijn boner bedekte. Snel trok ik hem weer recht, in de hoop dat Bonnie het niet gezien had.

Bonnie kreeg een frons op haar gezicht maar ze kon niet om de 'blauwe plekken' op mijn buik heen. Ze keek kort van mij naar Hazel en weer terug.

"Waar ben je gevallen?" Vroeg ze doorschijnend.

"Bibliotheek." Riep ik.

"Gang." Riep Hazel.

We keken elkaar betrapt aan.

"Gang." Zei ik snel.

"Bibliotheek." Zei Hazel tegelijkertijd.

Bonnie trok haar wenkbrauwen op en vouwde haar armen over elkaar alsof ze ons zojuist betrapt had op een leugen. Dat was natuurlijk ook zo, maar dat hoefde zij niet te weten.

"De gang bij de bibliotheek." Probeerde Hazel ons te redden.

Bonnie probeerde uit te vogelen of Hazel stond te liegen of niet. Na heel lang stilte schudde ze uit eindelijk haar hoofd. Ik ademde opgelucht uit.

"Ijs op leggen. Dan koelen de bloedvaten af zodat je blauwe plekken weg ebben." Zei Bonnie, nog steeds ergens een beetje wantrouwend. Ik knikte met met een glimlach.

Bonnie pakte Hazel's hand vast en trok haar mee naar de deur van het lokaal.

"Euh Bon, ik blijf nog heel even hier." Trok Hazel zichzelf los. Bonnie vernauwde haar ogen kort.

"Is goed. Zie ik je straks? Ik eet trouwens niet mee." Zei ze. Ik knikte.

"Okay dan, tot straks dan." Met die woorden zwaaide ze me uit en liep ze alleen de gang op. Drie seconden lang was het stil en pas toen Hazel zeker wist dat Bonnie de gang verlaten had deed ze de deur van van het lokaal weer dicht.

We waren weer alleen.

"Ijs huh?" Grijnsde Hazel. Ze pakte haar tas van tafel en haalde haar bidon uit het zijvakje. Ze draaide de dop eraf en viste een klontje ijs uit haar citroen water.

Ik keek me vragend aan. Ze kroop weer op mijn schoot en tilde mijn shirt op zodat ze weer uitzicht had op de zuigzoenen. Zachtjes drukte ze het blokje ijs er tegen aan.

Het was super koud. Ik spande mijn spieren aan maar kon niet om een verschrikte kreun heen. Er droop wat gesmolten water langs mijn borst waardoor ik kippenvel kreeg over mijn armen.

Hazel liet het ijsblokje over mijn huid glijden totdat het de onderkant van mijn buik bereikte. Ik holde mijn rug en greep in de armleuningen van de bureau stoel.

"Zit stil, ik moet er nog een paar." Plaagde Hazel me en verplaatste het ijs weer naar boven waar er nog een paars vlekje zat.

Ik begon zwaar te ademen. Het ijsblokje gleed verder naar beneden, nog verder dan de vorige keer. Hazel begon mijn riem los te maken waardoor mijn ogen groot werden. Ze trok mijn jeans iets naar beneden totdat het einde van mijn V-line zichtbaar werd.