Class Dismissed ✔️ | College Love Story

16.

[POV Jasper]
Het is dinsdag, maar gelukkig vielen de eerste paar uren les uit in verband met de vergaderingen over de reis naar Parijs. Dat betekende dat ik Hazel nog een paar uurtjes voor mezelf had voordat ik weer voor de klas moest staan en doen alsof ik haar amper kende.

"Goodmorning princess." Grijnsde ik. Hazel lag nog uitgebreid in mijn bed te slapen. Ik rolde tegen haar aan en zoende zachtjes haar nek. Langzaam werd ze wakker, maar verstopte zichzelf protesterend onder het dekbed.

"Mhm, ik wil niet opstaan..." bromde ze slaperig en drukte zichzelf in mijn armen. De geur van haar vanille-kokos parfum die rond haar heen dwarrelde deed me smelten.

"We hebben de eerste uren vrij." Fluisterde ik. Hazel veerde gelijk op alsof ze nooit slaperig was geweest.

"Dat veranderd de situatie." Zei ze en begroef zich nog dichter tegen me aan. Ik sloeg mijn arm om haar heen en drukte een kus op haar kruin.

"Wakker worden naast jou is echt geweldig, weet je dat?" Grinnikte ik. Hazel knikte. "Ik ben nou eenmaal geweldig." Snorde ze.

Ze keek met twinkelende ogen op alsof ze ineens een idee kreeg. Dat was ook zo, want ze stond op uit bed. De dekens gleden sierlijk van haar af. Ze droeg alleen een simpel wit shirtje en haar ondergoed, de rest van haar kleding lag verzameld op een hoop naast het bed. Ik deed mijn best niet naar haar te staren, maar het lukte me niet. Mijn ogen zaten aan haar vast gelijmd.

Soepel maakte ze een knot in haar haar met het elastiek dat ze om haar pols had. Daarna draaide ze zich vrolijk naar me om. God, ze had echt geen idee wat ze met me deed.

"Ik ga ontbijt voor je maken. Ik ben namelijk naast dat ik een geweldig persoon ben ook nog eens een geweldige kok." Glunderde ze tevreden. Ik moest lachen en stond ook maar op. Mijn donkere haren vielen rommelig voor mijn ogen.

Ik keek kort naar mijn overhemd van gisteren dat bovenop Hazel's kleren op de grond lag maar besloot hem te laten liggen. Ik kon prima zonder shirt door het apartment heen lopen.

"Wat jij wil, Gordon Ramsey." Grapte ik en volgde haar naar de keuken. De keuken van haar en Bonnie zag er precies hetzelfde uit, dus ze wist waar alles lag. Binnen minder dan een minuut had ze een pan en een spatel tevoorschijn weten te toveren. Uit mijn koelkast haalde ze een doosje eieren.

Ik ging geamuseerd op de barkruk bij het kleine keukeneiland zitten en keek toe hoe ze de eieren openbrak boven de pan. Voor het eerst stond er een mooi meisje in mijn keuken voor me te koken. Of nou ja, een ei te bakken. Hier kon ik in ieder geval wel aan wennen.

Hazel roerde met de spatel door de pan en veranderde het ei zo in wentelteefjes. Het begon al goed te ruiken. Ze experimenteerde wat met de peper en zout tot ze vond dat ze klaar was. Ze schepte het mengsel uit de pan op een bord en zette het voor mijn neus neer.

"Tadaa!" Riep ze tevreden en draaide snel het fornuis uit.

"Ik moet zeggen dat ik verast ben dat je mijn keuken niet hebt afgefikt." Plaagde ik haar. Hazel rolde met haar ogen.

"En?" Vroeg ze toen ik een voorzichtige hap nam.

Veel te veel zout

Ik knikte met een glimlach en nam nog maar een hap. "Nog best goed voor iemand die dit jaar voor het eerst zelf moet koken."

"Ik kookte bij mijn ouders ook heus wel." Protesteerde ze. "Ik heb jou aan de andere kant nog nooit in de buurt zien komen van de keuken. Kan je überhaupt wel koken?" Begon ze me terug te pesten.