Class Dismissed ✔️ | College Love Story

37.

[ POV Hazel ]
Na een kleine oponthoud waren we daadwerkelijk aangekomen in het restaurant. Het was een vrij luxe plek, met kroonluchters en tapijt op de grond. Overal rook het naar dure luchtverfrisser en kleine porties eten waar je vervolgens veel te veel voor betaald.

"Op welke naam is er gereserveerd?" Vroeg de ober.

"Ryder." Antwoordde Jasper.

"Volgt u mij maar meneer en mevrouw Ryder." Glimlachte de ober en bracht ons naar onze tafel. Jaspers hand lag op mijn onderrug terwijl we doorliepen door de zaal. Het was vrij rustig. Niemand keek naar ons, alsof we gewoon een normaal jong koppel waren die een gewone avondmaaltijd gingen hebben en niet leraar en studente.

"De menu kaart ligt hier, ik hoor het wel als u wilt bestellen." Werd ons een tafeltje toegewezen. Alles was prachtig aangekleed. Mooie kerstlampjes, kaarslicht, romantische muziek en van die crème kleurige servetten opgevouwen in een soort zwaan-achtige vorm die je altijd in luxe restaurants vind. Jasper schoof mijn stoel voor me aan en ging toen zelf ook zitten.

"Dus mevrouw Ryder," Grijnsde hij.

"Ja, meneer Ryder?" Giechelde ik.

"God, ik haat het echt als je me zo noemt buiten de lessen om." Lachte Jasper en haalde een hand door zijn haar.

"En waarom is dat?" Daagde ik hem uit.

Jasper keek kort om zich heen of niemand mee luisterde en leunde toen iets naar me toe. "Makes me horny." Fluisterde hij.

Ik kreeg vlinders. Zijn donkerbruine ogen twinkelde in de reflectie van het kaarslicht. Zijn lippen zagen er zo ongelofelijk verleidelijk uit. Fuck, ik wilde hem zo graag zoenen..

"Kan ik wat te drinken voor jullie halen?" Vroeg de ober die uit het niets verscheen. Ik schrok op uit mijn kleine trance.

"Voor mij een Bitter Lemon." Zei Jasper.

"Een IceTea graag." Kuchte ik, nog steeds met mijn gedachten bij Jasper's goddelijke lippen. De ober schreef driftig op zijn kladblokje. "Komt er zo aan."

"Geen alcohol huh?" Vroeg ik toen de ober haastig naar de volgende tafel was gelopen.

"Ik wil me elke seconde van vanavond kunnen herinneren." Grijnsde hij. Nog meer vlinders. Hij wist echt precies wat hij moest zeggen om me gek te maken. Als er niemand was geweest had ik echt van alles met hem willen doen..

"Je ziet er echt knap uit als je zin hebt." Begon Jasper te lachen. Hij leunde met zijn armen over elkaar heen gevouwen tegen de rug van zijn stoel terwijl hij me geamuseerd aan keek.

"Wie zegt dat ik zin heb?" Vroeg ik verontwaardigd en kopieerde zijn houding.

"Oh please Hazel. Je bent verdomd knap, maar je kan echt niet liegen." Grinnikte hij. "Je hebt je dijen tegen elkaar aangedrukt, je adem haling is anders, je staart continu naar me en ik weet bijna zeker dat je nu het allerliefst de kleren van m'n lijf had willen scheuren."

Met mijn mond gesnoerd staarde ik naar mijn servet. Jasper had woord voor woord mijn gedachtes geraden.

"De IceTea en de Bitter Lemon?" De ober tilde onze drankjes van het dienblad. Jasper gaf me een speelse knipoog en nam ze toen aan.

"Bedankt." Knikte hij.

Ik nam het rietje van mijn IceTea in mijn mond. Gelijk smolt de frisse Peach smaak op mijn tong. Ik sloot zuchtend mijn ogen.

Jasper staarde naar hoe het rietje tussen mijn lippen verdween en beet op de binnenkant van zijn wang. Eerst fronste ik, maar toen begon ik het te begrijpen. Grijnzend liet ik mijn tong over het plastic gaan.