Class Dismissed ✔️ | College Love Story

26.

[ POV Hazel 
Onderweg terug naar mijn kamer staarde ik alleen maar naar mijn schoenen. Al het nablijven, de uren in het Studiecentrum, de date, het trampoline-park, alle momenten in onze appartementen en de sportdag van gisteren leken niets meer waard.

"Hey, Hazel!" Riep iemand. Ik draaide me om. Warren kwam op me af rennen.

"Oh, hey." Probeerde ik iets enthousiaster te doen. Warren scheen niet eens te merken dat ik er beroerd uit zag.

"Zin om met me mee te gaan naar mijn appartement?" Vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. Wat had ik te verliezen?

"Sure."

~
Warren's appartement was precies hetzelfde ingericht als alle andere maar hier lag veel meer rommel. Lege bierflesjes, verpakkingen van allerlei eten, schoolboeken, random stukjes plastic en een omgestoten asbak; precies wat je van hem zou verwachten.

"Martin is niet thuis dus we hebben de hele kamer voor onszelf." Glunderde hij tevreden en plofte op de bank. Martin was vast zijn kamergenoot, dat wist ik nog. Ik ging stilletjes naast hem zitten. Warren trok me gelijk tegen zich aan en zette een film op.

Met Warren op de bank liggen was duizend maal anders dan met Jasper. De geur van sigaretten en alcohol was immens sterk en zijn handen waren veel minder zacht. Zelfs de bank leek kouder, maar dat kon ook komen doordat ik bij Jasper altijd een StarWars deken om me heen kreeg geslagen. Zelfs die miste ik nu.

De film was een vage actiefilm, maar geen Marvel dus ik had geen interesse. Warren sloeg een arm om mijn hals. Ik weet dat het bedoeld was als knuffel ofzo, maar het voelde alsof hij me ging wurgen.

Ik probeerde een beetje comfortabel tegen hem aan te gaan liggen, maar dat was moeilijk aangezien hij een leren jasje en een harde spijkerbroek droeg. Waren keek kort naar waar ik mee bezig was en toverde een lach op zijn gezicht.

"Ongeduldig huh?" Grijnsde Warren.

"Wat?" Vroeg ik verward.

Voor ik het me kon realiseren plakte zijn mond op die van mij. Op alle punten die je maar kon bedenken was het anders dan met Jasper. Warren's handen hielden me niet vast, en hij gebruikte gelijk zijn tong. Niet zoals Jasper die eerst teder mijn lippen met die van hem masseert terwijl zijn warme handen mijn lichaam tegen zich aan drukken.

Wacht, miste ik Jasper nou?

Misschien wel ja. Maar ik heb gezworen nooit meer in zijn buurt te willen komen. Zelfrespect gaat voor gevoelens. Daar word je sterk van. Ik hoor het mijn ouders nog zeggen. Dus desondanks dat ik hem misschien wel degelijk miste, ik ga er niet aan toe geven.

"Slik je de pil?" Vroeg Warren nadat we elkaar los lieten. Ik schudde mijn hoofd.

Warren rolde zuchtend met zijn ogen en haalde onder de bank een blauw doosje vandaan. Hij pakte er een klein vierkante verpakkinkje uit legde die op de armleuning van de bank.

"Wil je?" Warren maakte een stootgebaar.

Ik beet stilletjes op mijn lip. Wilde ik dit echt? Was seks met Warren de oplossing?

Langzaam knikte ik.

"Nou, kom dan." Commandeerde Warren ongeduldig.

Aarzelend trok ik mijn shirt over zijn hoofd. Ik kreeg gelijk kippenvel. Het was echt ijskoud in zijn appartement. Heeft die kerel nog nooit van een verwarming gehoord?

"Kijk aan." Grijnsde Warren tevreden.

Ik kreeg rillingen over mijn rug toen zijn droge winterlippen mijn huid raakte. Gelukkig waren de zuigzoenen van Jasper weggevaagd. Anders had ik misschien opmerkingen gekregen.