15.

303 9 12
                                    

[POV Hazel]
"Goedemorgen studenten en leraren van East Coast College." Begon de directeur Mildred. De hele school was bij elkaar gekomen in de aula voor zijn toespraak over de jaarlijkse excursies aankomende weken. Ik had er heel veel zin in. Niet alleen ging ik met mijn beste vrienden op reis, maar ook met Jasper. De jongen waar ik verliefd op was.

De date gisteren was geweldig gegaan. Na het trampoline park heeft hij me naar huis gebracht als een echte gentlemen. Helaas kon hij niet blijven slapen omdat Bonnie thuis was. Ook was het nu niet helemaal duidelijk of we nou wel of niet officieel waren maar dat maakte me niks uit. Ik was stapelgek op hem.

Ik gluurde stiekem naar de rij met stoelen waar alle leraren zaten. Hij zat er ook, helemaal links. Ook hij leek ook vrij enthousiast over de reis. Hij leek druk in gesprek met de leraar naast hem. Of nou ja, de leraar naast hem was druk aan het praten en hij knikte of lachtte af en toe.

"Iedereen is inmiddels op de hoogte van de excursie van volgende week. Dit jaar gaan we met z'n alle naar Frankrijk om daar te leren over de Franse Revolutie. We verblijven in Parijs, om precies te zijn." Vervolgde Mildred zijn verhaal.

"Oh my god!" Begon Bonnie zachtjes te gillen. Ik deed met haar mee. Ik ga naar Parijs! Ik ben nog nooit in Europa geweest, laat staan de mooiste stad van heel Frankrijk.

Toen ik weer Jaspers richting op keek zag ik dat hij me al met een glimlach zat aan te staren. Hij kon duidelijk ook niet wachten.

Bonnie begon door te ratelen over wat ze allemaal wel niet wilde doen in Parijs tot ze merkte dat ze mijn aandacht niet had. Ze volgde mijn ogen en probeerde uit te vogelen naar wie ik keek. Toen ze Jasper omgedraaid zag zitten was het haar al snel duidelijk.

"Waarom kijk je zo naar hem?" Vroeg Bonnie verward. "Heb je je bedacht?"

"Oh nee, het is niks." Loog ik.

Ze fronste kort maar besloot het te laten gaan. Mildred ging verder met zijn praatje maar ik was teveel in gedachte verzonken om te luisteren. Straks in Parijs konden we zoveel leuke dingen doen. Uitgaan, Eiffeltoren en volgens mij hoorde ik Mildred iets zeggen over dat we een dagje naar het strand gaan. Kortom: het word super leuk.

Alleen moeten Jasper en ik het zo spelen dat niemand er ook maar iets van merkt dat er iets tussen ons speelt.

~
"Bonjour beauty." Was het eerste dat ik hoorde zodra ik mijn studentenkamer uit kwam lopen. Op de gang tegen de muur geleund stond Jasper met een mengeling van een grijns en een glimlach op zijn gezicht.

"Salut handsome." Groette ik hem in mijn beste Franse accent terug.

"Beetje zin in de excursie?" Vroeg Jasper en trok me dicht tegen zich aan. Ik knikte en legde mijn hoofd op zijn borstkas. "Met mijn knappe leraar naar Parijs; daar kan ik moeilijk geen zin in hebben." Zei ik en plaatste een kus op zijn lippen.

"Dit wil ik dus die hele speech lang al doen." Murmelde Jasper voordat hij ons om draaide zodat ik nu met mijn rug tegen de muur aan gedrukt stond. Al gauw zoende hij me vanaf mijn mond naar mijn kaaklijn tot diep in mijn nek. We hadden geluk dat er hier niemand anders was. Ik snorde tevreden terwijl Jasper zich uitleefde op mijn sleutelbeen.

"Fuck." Kwam er ineens uit mijn mond toen hij een gevoelig plekje raakte. Jasper grijnsde geamuseerd.

"Misschien moeten we dit niet midden op de gang doen waar iedereen ons kan horen." Bloosde ik.

"Wat dacht je van mijn kamer?" Fluisterde hij en zette een kus op mijn voorhoofd. "Klinkt perfect." Fluisterde ik terug.

Jasper pakte mijn hand vast en nam me mee naar de liften. Zijn kamer was twee verdiepingen lager dan die van mij. Toen de deuren van de lift dichtgingen zag ik dat als kans om nu zijn hals te zoenen en te voorzien van zuigzoenen. Dat is tenslotte alleen maar eerlijk.

Class Dismissed ✔️ | College Love StoryWo Geschichten leben. Entdecke jetzt