Class Dismissed ✔️ | College Love Story

9.

[ POV Jasper ]
Maandag ochtend. De op één na meest fucked up ochtend van de week. Toch was die dit keer minder fucked up. Dit keer werd ik wakker met Hazel aan mijn zijde. Of nou ja, ze lag half over me heen terwijl het kwijl uit haar mondhoek liep. Het was schattig, dus ik vergaf het haar. Het minder leuke aspect van vandaag was dat de wekker elk moment kon gaan voor school. Ik moest vandaag een uitleg geven over het ontstaan van de Engelse taal. Super veel zin in natuurlijk. Sarcasme aanwezig.

"Goedemorgen schone slaapster." Grijnsde ik en trok haar van mijn benen af, op mijn borstkas. Hazel kreunde vermoeid en begroef haar neus in mijn hals.

"Ik wil niet." Mompelde ze slaapdronken. Haar stem was nog helemaal schor. "Tja." Grinnikte ik. Ik stapte niet zo soepel uit bed en gooide Hazel over mijn schouder. Verbaasd begon ze protesterend te spartelen.

"Laat me los!" Riep ze verontwaardigd en sloeg me speels op mijn rug. Glunderend liep ik de slaapkamer uit en zette haar neer op het aanrecht in de kleine keuken.

"Ik heb anders ook geen zin om les te geven." Murmelde ik.

"Ahw, hoe zielig. En nu? Gaan we elkaars haren vlechten?" Vroeg ze droog waardoor ik in de lach schoot. "Nee, ik dacht dat je wel zin zou hebben in een latté. Het is namelijk precies het één-weekige jubileum dat je koffie over me heen hebt gemikt." Plaagde ik haar terug.

"Oh my god, dat ga ik nog het hele schooljaar te horen krijgen. Of niet soms?" Zuchtte ze. "Zoiets ja." Grinnikte ik en drukte het koffiezetapparaat in. Hazel keek naar mijn handen die een koffie mok tevoorschijn toverde.

"Oh, trouwens; we kunnen niet tegelijkertijd het klaslokaal in lopen. Anders gaan mensen dingen denken." Bracht ik op en overhandigde haar een warme kop koffie.

"Waarom niet? We doen toch niks, dus dan hebben we ook niks te verbergen." Zei Hazel simpel en bracht de koffie naar haar lippen.

"Hazel, je snapt toch wel dat het niet oké is dat wij als docent en leerling samen naar feestjes gaan, meedoen aan flesje draaien en samen slapen?" Vroeg ik verward. Ze haalde haar schouders op. "Dus? Het is niet alsof het iets betekent."

Krak. Dat was mijn hart. Natuurlijk had ze gelijk. Het mocht niet eens wat betekenen, maar toch deed die veel meer pijn dan ik gedacht had. Ik weet niet hoe het met Hazel zat, maar ik voel dingen voor haar. God; fuck it. Ik ken haar pas een week en ik ben fucking verliefd op haar. Het was in de wereld, ik ben verliefd op mijn leerling. Het punt was alleen dat het niet alleen niet mocht, maar dat ik ook vrij zeker wist dat Hazel niet verliefd is op mij. Ik zal gewoon over mijn kleine crush heen moeten komen en verder gaan met het leven.

"Dat, euh.. is ook zo." Kuchte ik. "Maar dat weten andere niet." Onhandig pakte ik het melkpak uit de koelkast en nam een slok. Hazel schudde grijnzend haar hoofd. "Rustig maar, ik zal doen alsof ik je niet ken." Stelde ze me gerust en zette een kus op mijn wang. God, waarom wist ze niet wat ze met me deed?

~
Eenmaal in de klas hadden Hazel en ik afgesproken dat ze minstens vijf minuten later binnen zou komen dan ik. Een beetje nerveus ijsbeerde ik heen en weer terwijl er steeds meer leerlingen hun plek op de tribune innamen. Ik spotte achterin zelfs Geneva en de twee trutten die al sinds dag één achter haar onnatuurlijke kont aanlopen.

"Goedemorgen meneer." Grijnsde Bonnie toen ze zij aan zij met Hazel binnen kwam lopen. Hazel keek me beleefd aan alsof we niet dezelfde ochtend nog naast elkaar wakker waren geworden. "Morning." Knikte ik beleefd terug. De meiden kozen twee stoelen vooraan uit en haalde hun notitie boeken uit hun tassen.

"Goedemorgen iedereen, ik neem aan dat jullie er allemaal onwijs veel zin in hebben." Mompelde ik en schreef wat vaags op het bord. Ik keek achterom en zag Hazel geconcentreerd met me mee schrijven.