Class Dismissed ✔️ | College Love Story

32.

[POV Hazel]
Maandagochtend. Dat zegt volgens mij al wel genoeg.

Jasper lag met zijn hoofd in mijn nekholte. Ik speelde wat met zijn haar. Hij sliep niet, maar hij was ook niet bepaald wakker.

"Jasper," fluisterde ik. "We hebben zo school."

Als antwoord kreeg ik een kreunend protest. "Meld ons dan ziek." Klaagde hij en begroef zijn gezicht in mijn hals.

"Beetje toevallig aeh? Wij ziekjes met z'n twee." Grijnsde ik en drukte mijn neus in zijn rommelige kapsel. Hij rook nog helemaal naar zijn shampoo. God, ik kon echt verdrinken in die geur.

"Dat kan me echt niks schelen." Mompelde Jasper en hield me nog steviger vast dan hij al deed zodat ik niet op kon staan.

"Jazzieee.." Begon ik te lachen en duwde hem van me af.

"Ik wil niet.." Zeurde hij. Zodra ik mezelf los had gekregen uit zijn grip en uit bed was gestapt pakte hij mijn hand vast en liet niet meer los.

"Als je nu uit bed komt dan flash ik je." Grinnikte ik. Hij deed één oog open.

"Okay, deal." Ging hij razendsnel op de rand van het bed zitten. Ik schoot in de lach en ging tussen zijn benen in staan. Mijn handen vonden zich een weg naar zijn gezicht. Ik gaf hem een lange kus, maar Jasper veranderde die al snel in een zoen.

Hij trok aan het randje van mijn shirt om toestemming. Ik liet hem hangen door hem door te zoenen maar hij gaf niet op.

Uiteindelijk kwam het er op neer dat ik mijn shirtje over zijn hoofd trok. Ik voelde zijn warme lippen tegen mijn buik aan en moest blozen. Toen hij zuigzoenen begon te maken haalde ik hem eruit en pakte zijn tong tussen duim en wijsvinger vast.

"Nah-ah, als we dat gaan doen komen we al helemaal niet meer op tijd." Zei ik streng.

"Maah niehand gaath ziehn daht daahr zuigwoenen swaan." Protesteerde hij.

"Ga je aankleden." Grinnikte ik en liet zijn tong weer los.

"Maar je zou me nog flashen." Zette hij een pruillipje op.

"Na de les." Lachte ik en gaf hem een kus.

"Beloofd?"

"Beloofd."

~

Negen uur exact. Jasper liep met een vermoeide 'goedemorgen' de klas in. Hij was net zo fit als vanochtend, sarcasme aanwezig. Ik ging de tribune op en nam mijn plek naast Bonnie weer in. Met een glimlach verwelkomde ze me.

"Hey schatje." Ik voelde een hand op mijn schouder en twee lippen in mijn nek. Warren.

"Hi." Gaf ik hem een geïmproviseerde kus. Ik was heel even vergeten dat hij er ook nog steeds was. Eigenlijk had ik het heel graag met hem willen uitmaken, maar hij was een te goed alibi voor mij en Jasper; wat Jasper daar ook van vond.

Ik zag Jasper kort mijn kant op kijken en ik probeerde 'sorry' met mijn lippen te vormen. Hij schudde zuchtend zijn hoofd en vervolgde zijn les.

"Euh, juist." Mompelde hij en ging op zijn bureau zitten. Hij startte een vage PowerPoint op en begon met zijn les.

"Kijk eens." Hoorde ik ineens achter me. Ik draaide me om en zag Warren's grijnzende gezicht met zijn handpalm voor zich uit gestoken. Daarin lag een doosje, wat leek op een juwelendoosje. Mijn blik wisselde zich af tussen Jasper en Warren.

"Maak open." Spoorde hij me aan.

Voorzichtig pakte ik het fluwelen doosje over en maakte hem open. Het was een zilveren kettinkje met een simpel klavertje vier eraan.