Ep. 7: Satur-flirt

1.6K 61 55
                                    

It's Saturday naaa!!!

FINALLY! ETO NA YUNG TIME NA PUPUNTA KO SA EVENT NG AKING ASAWA.... ESTE, NI SANDRO :)

At early 7AM in the morning, nagising na ko agad kahit walang alarm. Yes, it's a miracle! Pero inexpect ko na rin yun since hindi naman na ako nag pupuyat every night. And btw, yung event pala ni Sandro ay magsisimula ng around 12PM dahil ang alam ko is may pa lunch dun ang mga Marcos.

I just prepare my breakfast and took a bath afterwards. And as usual, i continued watching my favorite k-drama on netflix. Nakaka inis nga eh, dahil sa mga k-drama na 'yun, mas tumataas tuloy standards ko sa lalake. Ayan tuloy, nahulog pa ko sa isang Sandro jan. -_-

At around 11AM, tinext ko na si Mark since may usapan kami na susunduin nya ko dito sa condo at sabay kaming pupunta sa event ni Sandro. Diba? Ang supportive, Hahahahaha!

Thankfully, maaga dumating si Mark dahil hindi naman daw ganun ka traffic. And since maaga kaming naka alis sa condo, maaga rin kaming nakarating sa event.

-TIME SKIP-

📍High Point Gazebo
~A SANDRO MARCOS EVENT~

Pagkadating namin sa event, marami nang tao as what i also expected since anak sya ng isang presidente obviously dudumugin talaga yung place dahil free lang ang entrance and open sya in public. If i'm not mistaken, around 1k na katao yung pumunta sa event pero 500 lang yung nag kasya sa place and kasama na kami dun ni Mark.

Bumungad na agad sakin si Sandro pagka pasok na pagka pasok palang namin ni Mark. Nandoon sya sa harap dahil marami sakanyang nagpapa picture. Nag hanap lang kami ng table and chairs ni Mark dahil mag bibigay daw muna ng lunch before mag start ang mismong event.

After 20 minutes, natapos na yung lunch time ng event. Now it's time naman para magpa picture kay Sandro isa isa and magpa pirma sakanya if ever man na meron kang gustong ipa- pirma sakanya. Sobrang haba ng pila as in imagine 500 kaming lahat na naka pila then ako pa yung pang 500 so it means nasa likod na likod pa talaga ko and feeling ko aabutin pa ata kami ng next year dito. Pero i stayed in the line kahit na sobrang nangangawit na yung paa ko. Basta mapa-pirmahan ko lang yung ginawa kong tula para sakanya at maka pag papicture sakanya, kaya kong tiisin ang lahat. And after almost 4 hours na pag hihintay sa pila, finally it's my turn. I don't know pero natawa ng slight si Sandro nung makita nya ko. Sabagay, halos magka kilala na kami dahil nakikita ko na sya nung nasa QC palang kami. Anyways, saglit lang pala yung time para magpa picture and magpa pirma sakanya. After 5 minutes, pinapa alis kana nung security na naka bantay kay Sandro. So after i took a picture with him, sinabi ko sakanya kung pwede bang paki pirmahan yung tula ko para sakanya na naka frame pa. At first, hindi nya ko sinagot. He takes time to read my poem then after that, eto ang sinabi nya...

"Can i keep this? Uhh.. Janna? Right?"

My stomach was full of butterflies that time. Narinig ko na naman ang boses nya, pwede na kong mamatay. (joke only) Of course sumagot ako ng yes! I'm very kinikilig that time dahil hindi ko inexpect na ikekeep nya pa yung tula ko and i-didisplay nya raw yun sa room nya.

After our conversation, tinawag ko si Mark para mag picture kaming tatlo nila Sandro. He immediately came to us and Sandro looks like so serious that time. Parang hindi nya gustong tinawag ko pa si Mark. Pero natuloy padin yung pag papapicture namin sakanya ni Mark. I am on Sandro's left side, and Mark is on the right. And syempre, si Sandro yung gitna since he's shining like a star that time.

After we three, took a picture, Sandro requested kung pwedeng kaming dalawa nalang muna and of course Mark said yes. Actually, si Mark pa mismo yung nag picture saming dalawa ni Sandro. And while Mark was taking us a picture, Sandro slowly place his other hand around my waist and pulled me closer to him. And he just smiled to the camera like nothings happening. Since he pulled me closer to him, hindi ko naiwasang mapa hawak sa shoulder nya. And he just smirks after it. Gulat na gulat ako sa nangyari, i have no idea na ganito pala ka flirty si Sandro in real life. After he did that to me, napa tingin samin si Mark while taking pictures of us. And Sandro looks like he is so proud of what he's doing, OMGGGG!! Everybody's looking at us dahil kahit tapos na kaming mag picture, naka hawak parin yung isa nyang kamay sa waist ko. And after a few minutes, someone played "Perfect" song by Ed Sheeran. All of the lights got turned off and the spot light was just on me and Sandro. He put his both hands around my waist and he make me place my both hands around his shoulders and had an eye to eye contact with me while smiling. And after that, we started to move our feet together. I don't get him why he's doing this but here's our whispered conversation while we're slowly dancing..

Sandro: Hi, Janna!

"H-hello?"

Sandro: Siguro nag tataka ka kung bakit ko 'to ginagawa right now hmm? *places his face closer to mine*

"Uhh- yes actually" *looks away*

Sandro: Well, alam mo matagal ko nang gustong bumawi sayo, seriously. Maybe akala mo hindi ako naguguilty sa mga ginawa ko sayo pero i did.

"Ahh ayun ba yun? Umm.. wag mo nang isipin yun, hindi mo kailangan bumawi."

Sandro: Nope. Babawi ako sa ayaw at sa gusto mo. Just please allow me na bumawi sayo from now on, okay?

"So hindi ka pa pala tapos? You mean, umpisa palang 'to ng pagbawi mo ganun ba?"

Sandro: Umm.. Yes! Exactly.

"Bugok ka pala eh, ay sorry nabigla lang. Pero pano ka babawi eh hindi naman tayo palagi magkasama?"

Sandro: Edi mag sasama tayo palagi, problema ba yun?

"W-what do you mean?"

Sandro: Kung kailangan lang na ihatid at sunduin kita sa school mo, gagawin ko. Kung kailangan kong ipagawa sa kila Vinny at Simon yung thesis mo, gagawin ko. And i can be also your teacher if ever man na may hindi ka maintindihan na lessons sa class nyo. Basta i will do everything para maka bawi sayo.

"Huh? Seryoso ka ba jan? Hindi mo nga ko kilala eh at isa pa alam kong masyado kang busy at hectic yung schedule mo"

Sandro: Yeah actually busy nga ko almost everyday pero i can always find time lalo na kailangan kong bumawi sayo. And alam mo ba? Ikaw yung hinahanap ko dito sa Baguio matagal na kaya rin ako bumalik dito. Thankfully, nag punta ka sa event ko kahit na alam kong ayaw mong makita pagmumuka ko. *giggles*

"Hahaha, hindi ah! Pupunta ba ko dito kung ayokog makita yung muka mo. Sa totoo nga, hinanap rin kita simula nung umalis ka dito sa Baguio. Syempre, nalungkot ako nung nabalitaan kong bumalik kana pala ng Ilocos. Akala ko kasi hindi na kita makikita ulit."

*Sandro got seriously smile and stares at me*

Sandro: Hindi ko hahayaang mangyari yun. Alam mo kung bakit? Kasi simula nung una tayong magkita hindi mo na ko pina tulog eh. Simula nung unang beses kitang sinungitan, ikaw na parati iniisip ko. I mean, yung naramdaman mo. Syempre alam ko namang na offend ka rin kahit hindi mo sabihin. Kaya eto ako ngayon sa harap mo, babawi na ko simula ngayon at mag sawa kana sa muka ko, Hahahaha.
*we both laughs*

After we dance in the middle of the dark, the event flows continuously. The last part of the event was Sandro's giving his final speech.

-TIME SKIP-

Papalabas na sana kami ni Mark ng event nang bigla akong hilahin ni Sandro.

"Oy? Bakit, Sandro? May kailangan ka 'ba?"

He answered, "Umm.. Janna, since bumabawi naman ako sayo umm pwede ba kitang ihatid sana ngayon?"

I was about to answer him but his staff made us stop our conversation

Staff: Sir Sandro, hinahanap po kayo ni Mr. Bongbong, may emergency meeting daw po kayo now sa office nya at pinapa punta nya po kayo dun.

I saw on Sandro's face na sobrang nalungkot talaga sya.

I hold his hand, "May next time pa naman, mr. Sandro. At saka isa pa, ihahatid naman ako ni Mark so you don't have to worry about me. Okay?"

He sadly replied. "S-sige.. Take care, Janna!"

When me and Mark are in our way to my condo, he asked me out of nowhere.

"Masaya ka 'ba?"

I answered, "Masayang masaya"

He replied, "Bakit?"

I answered again, "Kasi hindi ko lang sya basta nakita. Itong araw na 'to is nagkaroon din kami ng memories together. Even though, walang kami. I'm still happy and contented sa mga ginawang effort nya."

He whispers, "He's so lucky."

I Wish I Never Woke Up (Sandro Marcos FF)Where stories live. Discover now