I Wish I Never Woke Up (Sandro Marcos FF)

Ep. 35: Meet JC

September 23, 2021

This was my first day of class again after almost 1 month. Nakalimutan ko, nag aaral pa nga pala ko, hahahaha. Yes kung tatanungin nyo, nasa first year college palang ako. At diba sinabi ko dati na sa Ilocos na ako maninirahan pag 2nd year na ko? I don't think matutuloy ko pa yon because of Sandro. Hindi ko alam kung matutuwa paba sya once na nalaman nyang makakapagsama na kami next year or hindi. Hays, totoo naman kasi eh, sya parin naman mahal ko. Andaming naghihintay sakin jan pero heto ako, nagpapakatanga at naghihintay parin sa araw na baka matutunan mo na rin akong mahalin. Mahal kita, Sandro. Mahal kita kasi mahal kita. Mahal kita at mamahalin kita hanggang sa kabilang buhay, hihintayin kita kahit na pagsabihan ako ng iba kesyo hindi tayo magka edad, mataas standards mo at hindi mo ko papatulan well gagawa ako ng sarili kong standards na magiging sayo lang at magiging sayo lang habang buhay. Lahat nang yan hindi imposibleng matupad Sandro kung mamahalin mo rin ako. I can wait naman. Just take your time, enjoy your life being a father of your province and soon you'll enjoy your life being a father of our own kids : ) Anyway, regarding sa school ko, kahit halos isang buwan akong absent, my grades are still consistently high. Nga pala, andito pa ko sa bahay ng mga Marcos, kaming dalawa lang dito ni Simon since hindi pa umuuwi yung parents nya pati si Vinny. Uuwi na rin ako sa condo mamaya since dadalawin ako nila mommy at ate doon. Para din mabigay ko na sakanila yung mga pasalubong ko galing London.

*knocks..

Dahan dahan kong binuksan ang pintuan ng kwarto ni Simon. "Si? Anjan ka ba?"

"Oh come in, Janna. I'm here!" Sagot ni Simon na rinig kong boses nya ay mula sa banyo.

Jusko, nag tataka ko kung anong ginagawa ni Simon sa banyo at pinapasok nya pa ko, pero nag totoothbrush lang pala sya hehe siraulo ka Janna anong ineexpect mo jan ha.

"Uy! Umm.. Gusto ko lang sanang magpaalam sayo, at ipagpaalam mo na rin ako kila tita Liza at tito Bongbong." Saad ko kay Simon.

Napatigil si Simon sa pagsesepilyo at lumingon saakin, "You'll go back to your condo na?"

"Yes, Si. Thank you nga pala sa pag aasikaso saakin sa mga days na nag stay ako dito sa bahay nyo pansamantala." Sagot ko sakanya.

Napayuko nalang si Simon ng kanyang ulo. Hindi nya pinakita at ayokong mag assume pero kitang kita sa mga mata nya yung lungkot. Naka ngiti si Simon nung mga oras na yun pero sabi nga nila, eyes never lie.

"Oh umm.. Okay, i'll drive you home later." Matipid na sagot nya.

_________________________________________
~SIMON'S POV~

Yes i was literally so sad that time when Janna told me that she's about to leave our house. I just can't imagine how my day will flow on when Janna is without me. But i need to let her go even i don't want to because she also have her priorities in life and she also need to attend her class as a college student. I understand her but i have an idea. Since later, she will go to her school, i'll drive her to the school and i'll even fetch her later on her dismissal time.

_________________________________________

-TIME SKIP-

"Let's go?" Wika sakin ni Simon nang iabot nya ang kanyang kamay saakin.

Hindi na ko nag dalawang isip na ibigay rin sakanya ang kamay ko, pinagbuksan nya ko ng pintuan ng kotse nya at bumyahe na kami papunta sa school ko. Mamayang hapon, kapag uwian ko na ay doon na ako sa condo uuwi. : (

Maya maya pa ay nakarating na kami sa school ko, pinag buksan ulit ako ni Simon ng pintuan ng sasakyan nya kahit na kaya ko naman ito mag isa. Sya rin ang kumuha ng gamit ko kahit na nag muka akong anak nya sa sobrang asikaso, hindi ko matatanggi na napaka gentleman nya talaga.