Ep. 40: Moved on?

856 46 27
                                    

September 27, 2021


DAY 3 OF 7


*Knocks³*


Naalimpungatan ako nang biglang may kumatok ng malakas sa kwarto namin ni Simon. Pero dahil tamad ako, ginising ko pa mismo si Si para lang tignan kung sino ang tao pero malamang sila mommy lang naman yun.


"Si, si.." Pag gising ko kay Simon.

"Hmm..?" Sagot ni Simon nang humarap sya saakin at biglang nag tapat ang muka namin.

Nanlaki ang mga mata ko at napa atras ako. "Umm.. Pwedeng paki buksan yung pinto? Kanina pa kasi may kumakatok eh."

He opened his one eye that made it widen as he saw my face near his. "Uy! I'm sorry, did i made a bad thing to you?"

I frowned at him, "Huh? Sinasabi mo jan? Ikaw 'tong nilapit yung muka sa muka ko eh."


Umiling si Simon at derecho nang bumangon at binuksan ang pinto. Tumambal sakanya sina mommy at ate Jere as expected.


"Goodmorning, tita." Bungad ni Simon kay mommy. "Goodmorning, Jeremiah." Bati nya naman sa ate ko.

"Goodmorning, iho. Si Janna gising na?" At ako talaga ang hinanap agad ni mommy.

"Umm.. Come in po, she's already awake." Cutie Simon, ang alam ko is hindi talaga uso mangopo ang mga Ilocano pero he still doing it, especially on my mom. Hehe.

"Whyyyy?" Wika ko kina mommy at ate nang pumasok sila sa kwarto habang ako ay nag uunat nung mga oras na yon.

"Hay nako, sis. Anong oras na at parehas pa kayo ni Simon na sleeping beauty dito." Sermon ng ate ko.

Nagulat si Simon at biglang tinignan ang oras sa relo nya, yes sa relo kasi hindi sya mahilig mag check ng phone. "What the.. It's already 11PM??"

Nagkatinginan kami ni Simon nang parehas kaming magulat. "11 na, Simon." At humalakhak ako sa tawa na parang tanga.

Binatukan ako ni ate nang sabay kaming nag tawanan lahat, "Gaga ka talaga, proud ka pa eh noh?"

Sumingit si mommy sa usapan, "Oh sya sige na, gumayak na kayo ni Simon at mananghalian na tayo sa labas. Sumunod nalang kayo ah?"

Inunahan ako ni Simon na sumagot, "Opo, tita." Hahaha, cute.


-TIME SKIP-


"Si.. Andaming tambay!" Bulong ko kay Simon nang pumalipit ako sa kanyang braso. Nakakita kasi ako ng mga tambay este mga lalaki habang naglalakad kami malapit sa seashore, papunta kila mommy. Naka bikini kasi ako that time pero panloob ko lang sya. Nag patong ako ng maong short at yung top ko naman is yung bra ng bikini mismo and i also wore my beach hat.

Napahinto kami sa paglalakad at tinignan nya ko, "Huh? What did you said again? Ta-- What?" Hay nako, ang hirap kumausap ng hilaw, choss.

"I said, t-a-m-b-a-y, TAMBAY. There's so many tambay there look oh." Yuck, ang arte ko naman.

"What? I didn't even know that i'm a tambey." Lumabas na naman ang accent ni mareng Simon.

I slapped my face, jusko Lord! Ang hirap kausapin nitong lalaki na 'to, pasalamat sya at gwapo sya eh. "What i mean is there's so many pervert boys out there that was looking at me. Not all boys."

"Oh.." Napatingin sya sa mga lalaki at napatingin rin saakin, dahan dahan nya kong inakbayan at agad ko namang hinawakan ang kamay nya na pinatong nya sa balikat ko, bahala na kayong mag imagine. "Focus, don't look at them." Bulong saakin ni Simon habang papadaan kami sa maraming lalaki na nakatitig parin sa katawan ko nung mga oras na yun.

I sigh deeply. "Sawakas! Akala ko hindi ako makakaraos dun eh. Thank you, Si!" Saad ko sakanya nang yakapin ko sya bigla, habang topless. 🙂

I can clearly hear his heart beats so fast that time, "N-no problem, Janna."


-TIME SKIP-


AFTERNOON


Pitong oras na ang lumipas mula nung kumain kami ng tanghalian kanina. Andami rin naming ginawang beach activities kasama sila mommy at ate, kaya masaya talaga. Nagpahinga lang kami pagkatapos nun at hinintay na mag ala sais ng gabi para maka panood kami ng sunset ni Simon sa beach. Pumwesto lang muna kami dala dala ang juice na binili namin, hindi kasi allowed yung beer, hehe. Sabay na kaming naupo sa buhangin malapit sa tubig dagat at pinag masdan ang pag lubog ng araw habang nagkukuwentuhan.


"You know what, Janna? It is hard to wait for someone who aren't really meant to be for you." Simon spoke, breaking the silence between us.

"I agree. Been experienced that on your brother." Napayuko ako at tumingala ulit para pag masdan ang sunset.

Hinimas nya ang likod ko, bagay na gustong gusto ko sa tuwing nalulungkot talaga ko. "Oh, you're thinking na naman about kuya Sandro? Paano ka makakapag move on nyan?" Himala at nag tagalog ang hilaw.

I looked at him intently, "Wow, infairness ha? Ang galing mo na mag tagalog." I slightly laughed.

"Konti lang." Pabiro nitong sagot.

"Back to the topic. Well, umm.. I'm sorry for putting Sandro in this topic again. You know? Ang hirap eh. Bigla bigla nalang syang hindi magpaparamdam at daig nya pa ang multo." Seryoso ko namang sagot kay Simon.

"It's alright, Janna. That's love. I understand you because i've already been through in that." Wika ni Simon nang sumipsip sya ng kaunti sa kanyang juice.

"Really? What happened to the both of you? To the girl? To you?" Sunod sunod kong tanong sakanya.

"I thought we were gonna work before because we came back to each other for five freaking times! I court her five times 'cuz i lived on my idea to love her forever. But you know, we can't change the future. Maybe, there is someone meant to be for me but not her. Maybe.. The girl beside me now?" He started to stare at me.

I rolled my eyes on him, halata naman kasing nagbibiro talaga sya. Silly Simon. "Sus, hindi na effective sakin 'yang mga ganyan noh. Bulok na yan." At nakita ko ang confusion na gumuhit sa muka ni Simon. Hehe, maybe hindi nya nagets? As always.


_________________________________________
~SIMON'S POV~


Janna thought that i was joking, while in fact, i'm not. If she only knew how much i love her and how much i treasure her. Stupid kuya Sandro, he just wasted Janna. But i don't actually know if kuya Sands really fell for Janna. Maybe no maybe yes? But nevertheless, i am still thinking if how can i tell my feelings to Janna. Maybe tomorrow? Or the next day? Any day as long as we're still here at Subic because i want this trip to be memorable for the both of us. Maybe, i'll try to ask her to be my girlfriend sooner or later. And if she said yes then i might be the happiest man on earth.


_________________________________________


"Janna, have you already moved on to my kuya?" Simon asked out of nowhere.

"Grabe ka, biglaan naman masyado 'yang tanong mo. Lakas maka showbiz." Pabiro kong sagot.

Simon got serious that time, "I'm serious, Janna. Did you still love him?" Pagtatanong nya ulit.

"I-i don't know, Simon. I can't explain."

He sighs, "One question, one answer, do you still love my kuya or not?"

I sigh as well, "Si, i said i don't know. I'm not sure."

He asked me for the last time with a blank face, "Do you still love my kuya, do you?"

And i gave him the real answer, "Fine, yes!"

I Wish I Never Woke Up (Sandro Marcos FF)Where stories live. Discover now