I Wish I Never Woke Up (Sandro Marcos FF)

Ep. 43: Unbrethable View

Nakatulala lang ako sa bintana buong byahe. Naka sandal ako habang naka plug sa tenga ko ang earphones at pinapatugtog ang clarity habang nag eemote. I saw at the corner of my eyes the frowned of Simon as he heared what i'm listening to. Yes, ganun kalakas yung volume sa earphones ko to the point na naririnig na talaga sya kahit ng katabi ko. Syempre, agad na tinanggal ni Simon sa pagkaka lagay ang earphones sa tenga ko.

"Are you listening to that freaking clarity?" Seryosong tanong nya.

"I am, what's wrong with that? It's my favorite song." Sagot ko naman habang inaantok ang boses. Napansin ni Sandro na medyo napipikit pikit na ko sa kaka-emote at wala nang oras para makipag away. Pero alam ko naman ang sasabihin nya, papano daw eka ko makaka move on niyan kay Sandro kung panay kinig ako sa kantang iyon. Without knowing na wala naman akong balak mag move on sa kuya nya. Duhh, loyal ako kay Sandro noh. Ghoster nga lamang, pero kahit ano namang gawin kong pagpapatigas nitong puso ko eh alam ko na mapapatawad ko rin naman sya. Hindi ko nga alam kung may balak syang humingi ng tawad saakin sa pang ghoghost nya pero kaya ko parin syang patawarin kasi nga ganun ko sya kamahal.

Dahan dahang nilagay ni Simon ang ulo ko sa balikat nya, "Sleep na, Janna. I know you're tired physically and mentally." He whispers. At nakatulog nga talaga ko sa balikat nya. Mabilis lang ang byahe namin ngayon hindi ko namalayan.

-TIME SKIP-

FINALLY BACK IN BAGUIO!

"Janna? Janna, wake up!" Bulong saakin ni Simon.

"Janna, we're here." Dagdag pa nya.

Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko noong magising ako, "We're home?" Tanong ko sakanya nang tumingin ako sa bintana ng sasakyan.

"Yes! Nauna na mommy and ate mo sa loob 'cuz you were still sleeping kanina." Pautal utal nyang taglish.

Agad na kong bumangon at inayos ang sarili ko. Bumaba na kami ng sasakyan ni Simon at kinuha ang mga gamit sa likod. Nagmamadali naman akong pumasok sa entrance ng condo. Sinalubong ako dun ng kaclose kong security guard at binati ako. Binati ko ito pabalik at nginitian nang madaling pinindot ang elevator habang nakasunod saakin si Simon dala dala ang ilang mga gamit namin. Sumakay na kami sa elevator at umakyat pa 5th floor. Sobra na kong na-eexcite dahil namiss ko 'to kahit limang araw lang akong nawala sa dito sa Baguio. Maya maya pa ay nakarating na kami sa 5th floor ng condominium building at tumakbo na ko papunta sa tapat ng unit ko. Pero syempre, hinintay ko naman si Simon doon dahil may mga dala syang mabibigat. Pagkarating ni Simon sa tabi ko ay binuksan ko na agad ang pinto ng condo at agad na tinulungan si Simon na ibaba at iayos ang mga gamit namin. Iniwan ko na sya sa sala at dumerecho na ko sa kwarto ko at tumalon at dumukdok sa unan.

"Sheeet! Namiss ko 'to!" Mukmok ko habang naka dukdok ang muka ko sa unan at halos hindi na ko makahinga.

Gumulong gulong ako sa kama ko at nilasap ang kalambutan nito. Pagtapos noon ay bumangon ako para mag bihis ng pambahay at umupo sa balcony ng kwarto. Kita dito ang view ng sikat na pine trees dito sa Baguio. Sakto ang ganda pa ng weather dahil ma-fog na naman. Pero maginaw nga lang. Pinagmamasdan ko ang ganda at sarap ng hangin ng Baguio nang kausapin ako bigla ni Simon.

"Hot chocolate for you." Saad nya nang iabot nya saakin ang hawak hawak nyang hot chocolate na gawa nya pa mismo.

"Uyy!! Thank you! Saktong sakto ka talaga ah giniginaw kasi ako eh." Pagpapasalamat ko sakanya.

He giggled, "I know right, that's why i made this for you."

Both of my eyes and mouth smiled as i looked up at him, "Thank youu!!"

"So, what are you feeling now?" Simon spoke, breaking the silence. Umupo sya sa kabilang upuan at pinanood akong humigop ng hot chocolate.

"Okay na ko eh. Okay na sana ko. Ang buong akala ko eh makaka move on na ko sa kuya mo pero hindi pala. Naisip ko na mahal ko pa talaga sya. So diba? How can i freaking move on when i'm still inlove with him?" Sagot ko nang patuloy lang ako sa pag higop ng hot choco.

Simon pressed his lips and nodded, looking away. "Looks like you really love my brother." He whispered.

I stopped drinking my hot choco and looked at him, i can see the tears that are about to flow on his cheeks. "Hey! Are you crying?"

He rolled his eyes, "Obviously i'm not." Looking behind wiping his tears.

Inilapag ko sa center table ang hot choco na iniinom ko at hinarap ko si Simon saakin, "Hey! Tell me, bat ka umiiyak?"

Umiwas si Simon sa pagkakahawak ko, "I said i'm not crying."

"I'm sorry, may naalala ka ba sa mga sinabi ko? Naalala mo ba yung ex mo? Na offend ba kita? I'm sorry, Si." I said as i gently combing his hair using my fingers. Ngayon ko lang nakitang umiyak si Simon sa tanan ng buhay ko. Ang cute, he looks like a baby when he's crying, sobrang hinhin.

"No, Janna. I'm sorry for shouting at you. You didn't offend me in any way. I'm fine and you don't have to worry." He said as he continued wiping his tears while sniffing. "Go drink your hot chocolate now. It might get colder." He added. At agad ko naman itong sinunod.

-TIME SKIP-

"Goodbye, Simon. Thanks for the treat!" Pagpapaalam ni mommy kay Simon.

"Ingat, Si!" Sigaw naman ni ate sa likod.

Babalik na kasi si Si sa townhouse nila rito sa Baguio dahil hinihintay na rin sya nila tita Liza. So i gave him my tighest hug before he leave.

"Take care!" Wika ko kay Simon habang nakayakap ako sakanya.

He rubbed my back, "Just call me if you need something, okay?"

I nodded. "Thank you!" At bumitaw na ko sa pagkakayakap sakanya.

Agad naman syang lumakad na papasok ng elevator, kinawayan lang namin sya nina mommy at ate.

-TIME SKIP-

September 30, 2021

KINABUKASAN

"Mag-iingat kayo sa byahe, mommy ah? At ikaw ate, hinay hinay lang sa pagda-drive ah at alam mo namang mahiluhin 'tong si mommy." Bilin ko sakanilang dalawa. Sila naman kasi ang aalis ngayon. Babalik na sila parehas sa Quezon City, ang aming lungsod. Hays, nakakamiss ring bumalik doon. Pero kung tutuusin, halos 2 months palang akong hindi nakakauwi pero ganun ko na agad kamiss ang QC.

"Oo anak, wag kang mag-alala. Akong bahala jan sa ate mo." Sagot ni mommy.

"Oo nga, sis. Sinasabubutan ako nyan ni mommy kapag nagmamabilis akong magpatakbo ng sasakyan eh." Biro ni ate, at nagtawanan naman kami.

"Oh sya sige na, lumarga na kayo at baka gabihin pa kayo. Mag-iingat kayo parehas ah? Ate, ikaw na munang bahala ulit kay mommy, mamimiss ko kayo!" Saad ko nang yakapin ko silang parehas.

Hinintay ko lang na makalayo ang sasakyan nila at agad na kong pumasok sa condo.

Pag pasok ko ng unit ko ay agad akong humilata sa kama ko, my comfort place. Gosh! Nakakamiss yung ganito, ang payapa ng buhay ko at wala akong iniisip masyado maliban kay Sandro, hehe. Nag saing na ko nung oras na yun dahil balak kong mag early dinner dahil mag isa lang naman ako. Nagluto nalang ako ng childhood favorite kong chicken nuggets at nag hapunan na ng alas singko ng hapon, hahahaha.

-TIME SKIP-

Natapos na kong gawin ang lahat lahat. Nakapag hugas na rin ako ng pinag kainan ko at nakapag linis na rin ng bahay. As usual, humilata na naman ako sa kama ko at nanood ng k-drama sa netflix, i missed this kind of alone time.