ယုံၾကည္ရာ..ေမာင္(Yizhan)
Chapter<1>"ေရွာင္က်န့္..နင္..နင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ..ဟမ္"
"မမ.."
"အခုဆင္းစမ္း..ဆင္း"
"ကြၽန္ေတာ္သြားစရာရွိတယ္"
"ဘယ္ကိုလဲ.."
"ေမာင့္ဆီ"
"မသြားရဘူး..နင့္ကိုမသြားေစခ်င္လို႔ေတာင္ပါးကအခန္းထဲပိတ္ထားတာေလ.."
မႀကီးမငယ္ႏွင့္ေရွာင္က်န့္တစ္ေယာက္ျပတင္းေပါက္တံခါးကေနဆင္းရန္ႀကံေနသည္ကိုမမကျမင္သြားျခင္း..
"မသိဘူး..ေမာင့္ကိုေတြ႕ခ်င္တယ္"
"ဆင္းစမ္းပါဟာ..ငါလည္းအဲ့အေကာင္နဲ႕သေဘာမတူနိုင္ဘူး..တစ္အိမ္လုံးသေဘာမက်တဲ့ကိစၥကိုနင္ဘာလို႔တဇြတ္ထိုးလုပ္ေနရတာလဲ..ဟမ္"
"ေမာင့္ကိုခ်စ္လို႔.."
"ေတာ္စမ္းပါ..နင္စိတ္ကစားတာနင္သူ႕ကိုတစ္ကယ္မခ်စ္ပါဘူး"
"ကြၽန္ေတာ္တစ္ကယ္ခ်စ္မခ်စ္မမကဘယ္လိုသိမလဲ.."
"ေတာက္ခ္..ငါေနာ္..ေရွာင္က်န့္..ပါပါးလာရင္နင္အရိုက္ခံေနရမယ္..ဆင္း"
"မဆင္းဘူး..ေမာင့္ဆီသြားမွာ..ေနာက္ၿပီး..ကြၽန္ေတာ့္အသက္20ေက်ာ္ၿပီ..စိတ္ကစားတဲ့အ႐ြယ္မဟုတ္ဘူး..ေမာင့္ကိုတစ္ကယ္ခ်စ္တာ.."
ဝုန္းး!
"ဟဲ့..ေရွာင္က်န့္.."
အလန့္တၾကားျဖစ္သြားရတဲ့လင္းေရွာင္တစ္ေယာက္ေမာင္ျဖစ္သူအားငုံ႕ၾကည့္မိေတာ့ဖင္ခါကာထြက္သြားသည္။
"ပါပါးျပန္လာရင္ေတာ့ပြဲဆူၿပီေပါ့ဟာ"
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္လေလာက္ကပင္ေရွာင္က်န့္မွာခ်စ္သူရွိေနမွန္းတစ္မိသားစုလုံးသိခဲ့ရသည္။ဒီအေျခအေနထိအဆင္ေျပေသးေပမယ့္..မိဘေတြၾကားလိုက္ရတဲ့..သားခ်စ္သူကေဈးသည္ေကာင္ေလးဆိုသည့္စကားေၾကာင့္မိဘေတြကိုေဒါသအိုးဆူပြက္ေစခဲ့တယ္။ အဲ့ေန႕ကေရွာင္က်န့္နဲ႕ဖခင္ျဖစ္သူအေခ်အတင္ျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီး..နီးရာတုတ္ေျပးဆြဲတက္သည့္ပါပါးေၾကာင့္ေရွာင္က်န့္မတ္တပ္ေတာင္မရပ္နိုင္ေအာင္ကိုျဖစ္သြားတယ္။ေနာက္ေတာ့အခန္းထဲပိတ္ထားခဲ့ေပမယ့္..နလံထူတာနဲ႕တန္းၿပီးေမာင္ေနတဲ့ေရွာင္က်န့္ကနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္အိမ္ကိုလွည့္ကာထြက္သြားတက္သည္။
*****
"ေကာင္ေလး..ဘာေတြေရာင္းလဲ"
YOU ARE READING
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
Fanfictionအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"