Chapter<22>(Zg)

54 2 0
                                    

ယုံၾကည္ရာ..ေမာင္
Chapter<22>

"ေအာ္..မင္ဂူ..လာေလ"

"အင္း.."

"ဟင္..သားႀကီးကဘာလို႔မင္းနဲ႕ရွိေနတာလဲ"

မင္ဂူ႕ေဘးပုန္းကြယ္ၿပီးရပ္ေနတဲ့ကေလးငယ္ေၾကာင့္မိဘႏွစ္ပါးမွာစိုးထိပ္ကုန္ရသည္။

"ဒီလို...ကေလးႏွစ္ေယာက္ေက်ာင္းသြားရင္းလမ္းမွာေဆးသမားေတြႏွောင့္ယွက္တာခံရလို႔.."

"ဘာ..ငါ့သားေတြကိုဘယ္ေခြးသူေတာင္းစားေတြကႏွောင့္ယွက္တာလဲ"

"ခ်စ္က်န့္ စိတ္ကိုေအးေအးထား..ဆက္ေျပာမင္ဂူ"

"အဲ့ဒါ ေရွာင္ယမ့္ကိုစိတ္ႂကြေဆးေတြသြင္းဖို႔လုပ္တယ္..အကိုဝမ္သိမွာပါ အသက္မျပည့္တဲ့ကေလးေတြကိုသြင္းသြင္းေပးတဲ့ေဆးေတြေလ..လိမ္စိတ္ႂကြလာေအာင္လုပ္တာေပါ့"

"ေတာက္ခ္..မိုက္ရိုင္းလိုက္တာ..."

"အင္း ဒါေပမယ့္ေရွာင္ယမ္ကံေကာင္းပါတယ္..ေရွာင္ယင္ကအားကိုးရတယ္ေလ..အဲ့ဒီ့ေကာင္ေတြနဲ႕တိုက္ခိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ့ ထြက္ေျပးသြားတယ္.."

"သားငယ္အဆင္ေျပရဲ႕လားမင္ဂူ"

ဒီအခ်ိန္မွရိေပၚယူက်ဳံးမရျဖစ္ရတယ္..မနက္ကတည္းကစိတ္ထဲေလးလံေနလို႔ကေလးေတြကိုႏွစ္ေယာက္တည္းသူမလႊတ္ခ်င္ခဲ့တာ..ဒါကိုေရွာင္က်န့္ကတားလို႔ရန္ပြဲတစ္ပြဲကႏႊဲလိုက္ရေသးတယ္..အခုေတာ့သူေတြးတဲ့အတိုင္းျဖစ္ၿပီ....

"ကြၽန္ေတာ္ျမင္ရသေလာက္ေတာ့အဆင္ေျပမွာပါ..ေရွာင္ယင္ကေတာ္႐ုံတန္႐ုံမေခတဲ့ေကာင္ေလးပဲဟာ..သူျပန္လာပါလိမ့္မယ္"

"ဘယ္လိုလူ႕အရိုင္းအစိုင္းေတြလဲကြာ..ဟမ္ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ကေလးေတြကဘာမ်ားအျပစ္ရွိလို႔လဲ..ေတြ႕လားခ်စ္က်န့္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ေမာင္အတန္အတန္ေျပာတယ္ ဒီအတိုင္းလႊတ္ထားလို႔မျဖစ္ပါဘူးဆိုတာေလ..ခ်စ္က်န့္ကအလိုကိုလိုက္လြန္းတယ္ကြာ"

"ေမာင္ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ..မသိရင္ငါက ကေလးေတြကိုမသိက်ိဳးကြၽံျပဳထားတဲ့ပုံနဲ႕ ငါလည္းစိတ္ပူတာေပါ့ ငါေတြးမိတာက ကေလးေတြကိုခ်ဳပ္ျခယ္မိရင္သူတို႔ေလးေတြလြတ္ထြက္သြားမွာစိုးလို႔ "

ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]Where stories live. Discover now