Chapter<6>Zg

125 8 0
                                    

ယုံၾကည္ရာ..ေမာင္
Chapter<6>

"ခရမ္းခ်ဥ္သီးဘယ္လိုေရာင္းလဲဗ်"

ေနေလးေစာင္းေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားအမျဖစ္သူေပးခဲ့သည့္ပိုက္ဆံယူကာ႐ြာေဈးဆီေရာက္ခဲ့သည္။ေ႐ႊလင္ဗန္းႏွင့္အခ်င္းေဆးခဲ့ရတဲ့ေရွာင္က်န့္မွာအသီးအ႐ြက္ေတြလက္ဆက္တယ္မလက္ဆက္ဘူးခြဲတက္တာကလြဲရင္မဝယ္တက္ ဒါ့ေၾကာင့္လည္းရိေပၚသာလိုက္ေမးလိုက္ဝယ္ေနရျခင္း

"ေဟာ ေတြ႕ၾကျပန္ၿပီ ေဈးလာၾကတာလား"

"အာ လင္းရင္လည္းေဈးလာတာလားဗ်"

"ဟုတ္တယ္ အိမ္မွာလင္းရင္ကအိမ္ရွင္မေလးေလ ဒီေတာ့လင္းရင္ပဲလာရေတာ့တာေပါ့"

"အဲ့လိုလား "

ၿပဳံးၿပဳံး ၿပဳံးၿပဳံးႏွင့္စကားေျပာေနေသာေမာင့္ကိုကြၽန္ေတာ္တ႐ြတ္တိုက္ဆြဲေခၚခ်င္တာပဲသိတယ္။ေမာင္ကအဲ့ဒီ့ေကာင္မေလးကိုအေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီးစကားေျပာေပးေနတာ

"ေမာင္ သြားရေအာင္"

"အင္း ေနပါအုံးခ်စ္က်န့္ရဲ႕ ခရမ္းခ်ဥ္သီးဝယ္ပါရေစအုံး"

"ဟိုေရွ႕နားကဆိုင္မွာလည္းရွိတယ္ ဒီဆိုင္မွာပဲရွိတာမဟုတ္ဘူး"

"ခဏပါခ်စ္က်န့္ရယ္ ဒီကပိုလက္ဆက္တယ္"

"ဟုတ္တယ္ လင္းရင္လည္းဒီဆိုင္ကပဲဝယ္ျဖစ္တာ အကိုရိေပၚကအရမ္းေတာ္တာပဲ"

"ေတာ္ဆို က်ဳပ္ကေဈးသည္ေလဗ်ာ"

"ဟုတ္လား ေဈးသည္သာဆိုတယ္ ႐ုပ္ရည္ကသန့္ျပန့္ေနေရာ "

"ေမာင် အိမ္ျပန္မယ္"

"ဒါေပမယ့္ ခ်စ္က်န့္.."

"ျပန္ဆိုျပန္လိုက္ေလေမာင္ရာ "

"အိုးး ေယာက္်ားကိုဒီလိုမ်ိဳးခ်ဳပ္ခ်ယ္လို႔ရရိုးလားအကိုေရွာင္ရယ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းရင္တစ္ခ်ိဳ႕ေယာက္်ားေတြကလြတ္ထြက္သြားတက္တယ္ေနာ္ လင္းရင္ကစိတ္ပူလို႔ေျပာျပတာ"

အရိပ္ျပအေကာင္မျမင္ေသာေမာင္ဆိုသည့္လူသည္လင္းရင္စကားကိုနားေယာင္ကာၿပဳံးၿဖီးလ်က္ရွိေလ၏။ေရွာင္က်န့္ေဒါသေတြတစ္ဆတစ္ဆတိုးလာကာထိုေနရာကထြက္လာခဲ့လိုက္ေတာ့ေနာက္နားဆီကတစ္ဆင့္ရိေပၚကေအာ္ေခၚရင္းလိုက္ပါလာသည္။

ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]Where stories live. Discover now