ယုံၾကည္ရာ..ေမာင္
Chapter<14>
"ခင္ဗ်ား ထမင္းမစားဘူးလား"
"မစားခ်င္လို႔ ေနာက္ၿပီး..ငါသူမ်ားအိမ္မွာသိပ္မစားခ်င္လို႔"
"သူမ်ားအိမ္မွမဟုတ္တာပဲ..."
"ဘာ"
"ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာက ရိေပၚနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ကသူငယ္ခ်င္းေလ ခင္ဗ်ားေယာက္ဖရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္းေပါ့....ဒါကကြၽန္ေတာ့္အိမ္ဆိုေတာ့ခင္ဗ်ားေနခ်င္သလိုေနလို႔ရပါတယ္"
"မင္းကေတာ္ေတာ္အေျပာေကာင္းပဲ...ဒါေပမယ့္ ငါထမင္းမစားခ်င္ဘူး"
"ဒုကၡပဲ....တစ္ပတ္တိတိေနရမွာေလ..ခင္ဗ်ားဘာမွမစားပဲေနလို႔မွမရတာ..ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလးျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ဆင္းစားပါခင္ဗ်ားရယ္"
"ငါမွမစားရင္မင္းကေသေတာ့မွာလား"
ေရွာင္႐ြယ္မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ကာေမးေတာ့က်ိ႐ႊမ္းကသြားေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚေအာင္ရီျပတယ္...ၿပီးေတာ့ေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး...
"လာပါေနာ္ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းစားရမွာပ်င္းလို႔ပါ"
လက္ကေနအတင္းဆြဲေခၚေနတာမို႔ေရွာင္႐ြယ္ျငင္းဆန္ခ်ိန္မရလိုက္ပါ...
"ျဖည္းျဖည္းဆြဲ...လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနရေအာင္ ငါမင္းလင္မဟုတ္ဘူး"
"ဟီးးး"
က်ိ႐ႊမ္းစိတ္ထဲမွာေတာ့ေတြးလိုက္ပါတယ္..ခင္ဗ်ားႀကီးမၾကာခင္မွာကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲေရာက္လာေတာ့မွာပါဆိုၿပီးေတာ့ေလ.....
ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ႏွစ္ေယာက္သားေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားတယ္...
"ရႉးးးးးဟင့္..စပ္တာ.."
ႏွာရည္တစ္႐ႊဲ႐ႊဲနဲ႕က်ိ႐ႊမ္းကအမွန္မွာေတာ့အစပ္ေၾကာက္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ေရွာင္႐ြယ္ကအစပ္ေလးပါမွစားေကာင္းတာဆိုၿပီးညစ္က်ယ္က်ယ္နဲ႕အစပ္မႈန့္ေတြထည့္ထည့္ေပးေနေတာ့သူ႕ခမ်ာ..မ်က္ရည္ေတြဝဲရင္းေခြၽးေစးေတြထြက္ကာေရွာင္႐ြယ့္သေဘာက်ဆက္စားေနျခင္းရယ္ပါ..
"ဒါေလးေတာင္အျဖစ္မရွိလိုက္တာ.."
"က်စ္..အရမ္းစပ္တယ္ အီးးး မစားနိုင္ေတာ့ဘူး"
YOU ARE READING
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
Fanfictionအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"
![ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/290354689-64-k892269.jpg)