ယုံၾကည္ရာ..ေမာင္
Chapter<18>
ညေနစာစားဖို႔မိသားစုေတြဝိုင္းထိုင္လိုက္တဲ့အခါအားလုံးကၾကည္ၾကည္လင္လင္ပဲ..တစ္ေယာက္ေသာသူကေတာ့မအီမသာျဖစ္ေနခဲ့သည္ေပါ့..
"ေဟ်ာင့္.က်ိ႐ႊမ္း"
"ဟင္"
"စားေလ စားခ်င္သလိုလိုမစားခ်င္သလိုလိုနဲ႕..ဘာျဖစ္ေနလဲ"
"အင္း..ေနသိပ္မေကာင္းခ်င္လို႔"
"ဟုတ္လား"
ဒီေတာ့မွအားလုံးရဲ႕အၾကည့္ေတြ က်ိ႐ႊမ္းဆီေရာက္လာတယ္..ေရွာင္႐ြယ္အပါအဝင္ေပါ့..မ်က္ႏွာကနဂိုထက္နီေနၿပီးမ်က္လုံးေတြရဲေနတယ္။
"Baby. .အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ပင္ပန္းသြားတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္"
"အဟြတ္..အဟြတ္..အြန့္.."
ၾကားကေနထေျပာတဲ့ေရွာင္ပါးကသေဘာရိုးေပမယ့္မရိုးတဲ့ေရွာင္႐ြယ္ကေတာ့သူ႕အေၾကာင္းသူသိၿပီးထမင္းေတြသည္းကုန္တယ္..က်ိ႐ႊမ္းကေတာ့ေခါင္းသာငုံ႕ထားၿပီးဘာတစ္လုံးမွမေျပာခဲ့ပါ..
"ဘာထျဖစ္တာလဲအလတ္ေကာင္"
"အဟြတ္..အဟမ္း..ဘာမွမျဖစ္ဘူးပါး..အု..အျမန္စားလိုက္လို႔"
"ဟုတ္လို႔လားေရွာင္႐ြယ္..နင္က်ိ႐ႊမ္းကိုမတရားႏွိပ္စက္ေနတာပါးသိမွာေၾကာက္သြားလို႔မလား"
"မမ..."
လင္းေရွာင္မဲ့ျပလိုက္တယ္..ေန႕လည္ကျဖစ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကိုေဘးအခန္းကပ္ရပ္ေနတာမို႔သူမမသိခ်င္မွအဆုံး..
"ဒီေမာင္ႏွမေတြ..ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႕ထမင္းစားပ်က္ေအာင္လုပ္ေတာ့မယ္..ၿငိမ္ၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့"
"မားေၾကာင့္ၿငိမ္ေနလိုက္မယ္"
"သားေရာပဲ"
"အင္း...ေနမေကာင္းခ်င္သလိုျဖစ္ေနတယ္ဆိုလည္းအလတ္ေကာင္ကိုေဆးခန္းပို႔ခိုင္းေလ.."
"ေနပါေစဗ် ကြၽန္ေတာ္အၿမဲျဖစ္ေနက်ပါ.."
"ေနမေကာင္းဘူးဆို အစာမာမာေတြသိပ္မစားနဲ႕Baby. .ကိုယ္ၾကက္သားႏႊင္ေပးရမလား"
က်ိ႐ႊမ္းတစ္ေယာက္ေရွာင္႐ြယ္ကိုဘုၾကည့္ၾကည့္ေနပါသည္။အေၾကာင္းအရင္းအမွန္ကိုသိေနတဲ့ေရွာင္႐ြယ္ကၿပဳံးစိစိနဲ႕မ်က္စိမွိတ္ျပေတာ့ေခါင္းျပန္ငုံ႕သြားၿပီးၿငိမ္ေနတယ္။
DU LIEST GERADE
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
Fanfictionအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"
![ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/290354689-64-k892269.jpg)