ယုံၾကည္ရာ..ေမာင္
Chapter<11>"က်ိ႐ႊမ္း.."
"လာေလရိေပၚ "
"အင္း"
အိမ္ကိုစေရာက္လာကတည္းကရိေပၚအခန္းထဲကအခန္းျပင္မထြက္ဘူး..ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကာမွေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
"ဘာလိုလို႔လဲရိေပၚ"
"မလိုပါဘူး မင္းစီစဥ္ေပးထားတာအကုန္အဆင္ေျပပါတယ္"
"ဒါျဖင့္မ်က္ႏွာကဘာလို႔ညွိုးေနတာလဲ"
က်ိ႐ႊမ္းလက္ေတြကသူ႕မ်က္ႏွာကိုပြတ္သပ္လာေတာ့ရိေပၚေနာက္ကိုတြန့္သြားခဲ့တယ္။
"ဒီေကာင္ေတာ့..ဒါေလးလုပ္တာဘာျဖစ္လို႔လဲ "
"ခ်စ္က်န့္တစ္ေယာက္ပဲကိုင္ခြင့္ရွိတာ"
"ဘာ.."
"ငါခ်စ္က်န့္ကိုလြမ္းတယ္"
"မင္းရဲ႕အဲ့ဒီ့ခ်စ္က်န့္ဆိုတဲ့လူကိုငါေတြ႕လည္းမေတြ႕ဖူးဘူး..ျမင္လည္းမျမင္ဖူးဘူး သူကအရမ္းလွလို႔မင္းဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာလား"
"လွမွလြမ္းရမွာလားကြာ အေရးမပါတာေတြ"
"ဒါဆို႐ုပ္ဆိုးႀကီးေပါ့ "
"ဟန္က်ိ႐ႊမ္း!!"
"ဘာတုန္း"
"ခ်စ္က်န့္ကအရမ္းလွတာကြ..ေခ်ာလည္းေခ်ာတယ္..ခ်စ္ဖို႔လည္းေကာင္းတယ္..ငါေျပာခ်င္တဲ့သေဘာကခ်စ္က်န့္ကိုငါလွလို႔ေခ်ာလို႔ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ ခ်စ္က်န့္မို႔လို႔ခ်စ္တာလို႔ေျပာခ်င္တာ.."
ဆူပုတ္ပုတ္ႀကီးနဲ႕ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေနတဲ့ရိေပၚကိုက်ိ႐ႊမ္းခိုးရယ္ေပးလိုက္သည္။သူရယ္ေနတာျမင္ေတာ့မ်က္ေစာင္းကထိုးေနေသး..
"ဟုတ္ၿပီ အဲ့ဒါထားေတာ့ ဒီကိစၥေတြလာေျပာေနတယ္ဆိုေတာ့ကား မင္းငါ့ကိုဘာလုပ္ေပးေစခ်င္လို႔လဲ"
"ဟင္း..... မဟုတ္ပါဘူး ငါခ်စ္က်န့္ကိုအရမ္းလြမ္းေနလို႔မင္းနဲ႕စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္စကားလာေျပာတာ "
"ေအာ္..ေအးပါ ေနာက္အဆင္ေျပသြားမွာေပါ့ မနက္စာမစားရေသးဘူး အတူသြားစားၾကမယ္"
"အျပင္မွာလား"
"ငါကအျပင္စာမွမစားတက္ပဲ..အိမ္မွာထမင္းခ်က္ႀကီးရွိတယ္ေလ....သူကဟင္းခ်က္အရမ္းေကာင္းတာ..မင္းဘာစားခ်င္လဲ ငါ့ကိုေျပာ"
YOU ARE READING
ယုံကြည်ရာ..မောင်[Completed]
Fanfictionအချုပ်အနှောင်တွေကြားအေးစက်စက်ပဲပြုမူနေထိုင်တက်တဲ့ရှောင်ကျန့်ကသူ့ချစ်သူရိပေါ်ကိုအမြဲပြောတဲ့စကားလေးရှိတယ်။ "ဘယ်သူတွေဘာပြောပြောငါမင်းကိုယုံတယ်မောင်"