Elation From Sudden Royalty (University Royalties #2)

Chapter 15

Elation From Sudden Royalty (University Royalties #2) - Chapter 15

Pagka-labas ko ng kwarto ko kina-umagahan, may inaasahan akong mag-hihintay sa akin sa labas katulad ng naka-sanayan. Pero na-dismaya lang ako.

Ito ang problema, e... hinahanap-hanap ko siya. Sabi ko na nga ba.

Ilang beses akong nagpa-balik balik sa kwarto ko dahil baka pagka-bukas ko ulit ng pintuan andoon na siya sa labas, pero wala talaga.

Tuluyan na lang akong lumabas ng kwarto na may pagka-dismaya sa mga labi.

"After the wedding ceremony tomorrow, you'll stay in Austin's bed room together permanently."

Napangiwi na lang ako. Seryoso ba iyan?

'Yun ang sabi ng Royal Grand Mother pagkagising na pagkagising ko pa lang. Naka-salubong ko kasi siya sa may sofa. Marami rin akong naka-salubong na royal maids dahil busy sila mag-ayos ng decorations sa ballroom area, doon ata ang reception.

"Ha..." Hindi na maipinta ang mukha ko ngayon. "I'm fine with staying at the guest room, Your Highness."

"But we're not," tumawa siya. "You're a married couple after the wedding ceremony, it's just right that you'll stay in one room."

"Ah, okay po..." Kahit ano talagang sabihin ko, sumusuko na lang ako dahil alam kong sila pa rin ang masusunod. 

Totoo naman, tama naman sila, mag-asawa kaya dapat sa iisang kwarto na. Pero ang tanong, mahal ba namin ang isa't-isa? 'Di ba, hindi.

Nag-paalam na rin ako agad kay Royal Grand Mother dahil may aasikasuhin pa'ko

Wala naman talaga akong aasikasuhin pero gusto ko lang talaga takasan siya. Magiliw naman siya sa'kin at mabait, pero baka kasi may masabi ulit siya na 'di ko gusto katulad nga ng pag-iisang kwarto namin ni Austin.

"Uy, si bride." Kumaway sa'kin si Aurian. "Anong feeling ikasal sa prinsipe?" Dinako niya ang imaginary microphone niya sa'kin.

"Walang feelings," double meaning na sabi ko.

"Ay, pain." Umastang nasasaktan si Aurian. "Kung ako ang ikakasal, s'yempre excited." Siya naman ang sumagot.

"Minor moments," kusa na lang lumabas sa bibig ko dahil naalala kong high school pa lang siya.

"Mag-lelegal age na ako, ate!" Depensa pa niya. Tinawanan ko na lang.

"Where's kuya Austin nga pala? Wedding ceremony na mamaya, ah. Bakit wala ang groom?" Natahimik ako nang tanungin ni Aurian iyon.  

Naalala ko na naman tuloy ang nangyari kagabi. Naalala ko ang sinabi niya. Naalala ko ang masasakit na pinarating ni Austin sa akin.