အပိုင္း(13.1)
"လႈိင္းခက္ထန္!!!!မင္းသူမ်ားအလုပ္ကိုလိုက္ဖ်က္စီးရတာအရမ္းဝါသနာပါေနလား။"
"မင္းအလုပ္ကဘာလဲ။။သူမ်ားလက္ကိုတြဲၿပီးပြဲလိုက္တက္တဲ့အလုပ္လား။"
"မင္းငါ့ကိစၥထဲဝင္မပါနဲ႔"
"မဝင္ပါလို႔မရဘူး။ခုမင္းလုပ္ေနတာကိုၾကည့္။ဘာသေဘာလဲ။"
"မသိဘူး။။ငါထင္ရာလုပ္မယ္။"
လႈိင္းသူ႔သန္မာေသာအားကိုမွမေထာက္ခြန္းပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုျဖစ္ညစ္လိုက္ၿပီးနံရံဘက္ကိုဆြဲကပ္လိုက္သည္။
"မင္း"
"တက္ေနခြန္း!!!မင္းလုပ္ခ်င္ရာလုပ္တိုင္းငါကခြင့္ျပဳမယ္ထင္ေနလား။"
ခြန္းႏႈတ္ခမ္းေတြဆီဦးတည္လာေသာလႈိင္းကိုခြန္းေဆာင့္တြန္းလိုက္ေပမယ့္။အတင္း႐ုန္းၿပီးတြန္းလိုက္တာမို႔ေခါင္းကို႐ိုက္မိလုနီးပါးျဖစ္သြားသည္။
"႐ိုက္!!!႐ိုက္စမ္းပါ။။မက္းႀကိဳက္သေလာက္႐ိုက္။ၿပီးရင္မင္းငါနဲ႔အိမ္ျပန္လိုက္ခဲ့ရမယ္။"
"လႈိင္းခက္ထန္!!!မင္းေျပာတိုင္းလုပ္ရေအာင္ငါအ႐ုပ္မဟုတ္ဘူး။မင္းအရမ္းစိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္"
ခြန္းက exitေပါက္ကိုသြားရန္ျပင္ေတာ့လႈိင္းကဆြဲထားတဲ့လက္ေတြကိုလႊတ္မေပးေသး။
"မင္းငါနဲ႔ေတြ႕တာနဲ႔ဘာလိိ့ေဒါသၾကည့္ထြက္ေနတာလဲ။"
"မုန္းလို႔!!!
"ဟက္!!!မုန္းလို႔??ဟုတ္လား??မုန္းတယ္ဆိုတာဒီလိုပုံစံဟုတ္လို႔လား။ဒါမုန္းတယ္လို႔မေခၚေသးဘူး။"
"အာ့"
လႈိင္းအေျပာထဲအာ႐ုံေရာက္ေနတဲ့းအခ်ိန္လႈိင္းေပါင္ၾကားထဲအာ့ျပင္းျပင္းႏွင့္ကန္လိုက္ျခင္း။
လႈိင္းေနာက္ဆုတ္ၿပီးဒူးေကြးသြားမွခြန္းအျမန္ထြက္ေပါက္ဘက္ကိုထြက္ရေတာ့သည္။။
အလ်င္စလိုထြက္ရတာေၾကာင့္ေရွ႕မၾကည့္မိ။
"အမယ္ေလး"
"ခြန္း"
ေတာ္ေသးတာေပါ့။ရင္အုပ္က်ယ္က်ယ္ႀကီးကိုေခါင္းဝင္တိုးေပမယ့္ဦးခိုက္ျဖစ္ေနလိို႔သာေပါ့။
