အပိုင်း(၁၄)

1.8K 107 3
                                    

L1 club တွင်ဖြစ်သည်။ အသင်းသားတွေ လေ့ကျင့်နေကြသည့်  မြေညီထပ်၌   လေ့ကျင့်ရေးခုံတွင် အသင်းသားတွေထိုင်နေကြပြီး   
အရှေ့မှ computerကို  ဂရုတစိုက်ကြည့်ရင်း လေ့ကျင့်နေကြသည်။ အားလုံးရဲ့ အကြည့်အာရုံတွေဟာ ထို screenတွင်သာရှိနေကြပြီး   တစ်ခုခုကို အဆုံးသတ်ဖို့ ကြိုးစားနေကြသည်။

"click---!"

"done--!"

typing ရိုက်သံနှင့် mouseကိုင်ထားသည့် လက်များက တစ်ညီထဲ ရပ်သွားပြီး အားလုံးဟာလည်း နားကြပ်အအုပ် ကိုချွတ်လိုက်ကာ ပြုံးသူများ / လက်မြှောက်ရမ်းသူများက မြေညီထပ်နှင့် ညံနေပေသည်။

"ရောင်ပိုင် သွက်လာတယ်ကွာ--!"

"အငယ်ဆုံးလေး မဆိုးဘူး"

ချီးကျူးသံတွေရဲ့ နောက်ထွက်အဆုံးမှာ ရောင်ပိုင့်မျက်နှာက ပြုံးသွားပြီး

"မခံယူပါဘူးဗျာ ။ အကိုကြီးတို့လောက် မဟုတ်သေးပါဘူး"

"ယဉ်ကျေးနေပါ့လား--!"

"ကျွန်တော်က အမြဲ ယဉ်ကျေးပါတယ်"
one က ရောင်ပိုင့် စကားကို  94ကိုကြည့်ပြီး မဲ့ရွဲ့ပြလိုက်တာနဲ့ 94က ဟားဟားဆိုပြီး ထရယ်လိုက်ပြီးမှ  "တို့ အငယ်လေးက ယဉ်ကျေးတယ်။ အကြီးတွေကပဲ မယဉ်ကျေးတာ ။"ဆိုပြီး
ရောင်ပိုင့် ပုခုံးကို ပုပ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

"ကိုမော်ကွန်း လည်း မတွေ့ပါလား ။ ခေါင်းဆောင်ကိုရော--?"

"အစောကလေးတင် ဒီမှာလေ့ကျင်နေတာလေ"

"အခု မရှိတော့ဘူး" 94 က  မင်းခန့် ခုံကို မေးဆတ်ပြလိုက်တာနှင့်  oneက ရယ်ပြီး

"မဟုတ်မှ--!"

"တော်စမ်း --!။ မင်းတို့  အမြဲ မဟုတ်တာတွေပဲ တွေးနေတယ်  ခေါင်းဆောင်ကဖြင့် ဟိုးမှာ "ဆိုပြီး   ကော်ဖီ စက်နားမှာ ကော်ဖီဖျော်နေတဲ့ မင်းခန့်ကို ရောင်ပိုင်  ပြလိုက်မှ 94 နှင့် oneက ငြိမ်သွားပြီး ကျန်တဲ့  အသင်းသားတွေကလည်း လေ့ကျင့်ရေးပြီးရျ်  နားဖို့သာ လုပ်လိုက်ကြသည်။  သူတို့ သူဌေးကလည်း မထွက်စဖူး ကလေးတွေနှင့် အပျော်ခရီးထွက်သွားသည်။
ဆက် လေး  ပြိုင်ပွဲရှိတယ် ဆိုပေမယ့် ပြိုင်ပွဲက နှစ်ရက်ထဲ ။သူဌေး ထည့်သွားတဲ့ အဝတ်တွေနဲ့
အထုပ်အပိုးတွေက တစ်လစာလောက်ဖြစ်နေရျ်
အသင်းသားတွေ  တီးခေါက်မှ   သူဌေး manကြီးက   ကိုရီးယားမှာ ရောက်နေသည်တဲ့။

"ပြတ်ရျ် မပြေခဲ့သော ကြိုး---"🌄(completed)Where stories live. Discover now