ဧရိယာ အတန်ကျယ်ဝန်းနေသည့် အဆောင်တစ်ခုတွင် ဂျူတီကုတ်အဖြူကိုဝတ်ထားပြီး ပြေးလွှားနေသူတစ်ဦး။ ထိုသူ့ ပုံစံက ဆံပင်တွေ တိုကပ်ကပ်ရှိနေပြီး အနေတော်အရပ်နှင့် ရှူးခပ်မြင့်မြင့် တစ်ခုကို စီးထားကာ ခြေလှန်းတွေက အလျှင်လိုနေဟန်ဖြင့် အခန်းတစ်ခုသို့ ဦးတည်နေသည်။
"ရှိန်း--!"
"Alex--!"
Alex အခုမှ ဆိုးရိမ်စိတ်တွေ လျော့သွားပြီး
ရှိန်း တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးကြည့်ပြီးကာမှ
"မင်းဘာမှ မဖြစ်ဘူးနော်။ တော်သေးတာပေါ့--"
အခုမှ Alex သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။
ဆေးရုံဝင်ဝင်ချင်း ပြောလာတဲ့ ဆရာ့ သူငယ်ချင်း ဆေးရုံရောက်နေတယ်ဆိုတဲ့ နာစ်မလေး စကားကြောင့် သူအလျှင်တွေလိုနေခဲ့သည်။ ဆေးရုံက လူတွေ Alexတို့ ဆိုင်
မထိုင်ဖူးသူက မရှိသလောက်မို့ သူငယ်ချင်းဆိုတာကလည်း ရှိန်းကို ပြောမှာကို Alexအတတ်သိနေခဲ့တာ။ တကယ်လည်း ရှိန်း ဖြစ်နေသည်။
"မင်း ဒီအခန်းရှေ့ ဘာလုပ်နေတာလဲ--?"
"ဆရာ --! ဆရာက--!"
"doctor Alexပဲ--!"
"ဦးခွန်နောင်မင်းဆက်--! သား--!"
"စိတ်မပူနဲ့ ကောင်းသွားမှာပါ။ ကိုယ်ဆရာဝန်နဲ့ သွားတွေ့လိုက်အုံးမယ်"
Alex အရှေ့က ပုံရိပ်တွေကို နားမလည်နိုင်စွာ ဖြစ်နေရသည်။ ရှိန်းက ဘာမှမဖြစ်ပဲ ဆေးရုံရောက်နေပြီး ကလေးအထူးကုနဲ့ မင်းဆက်က
ဆေးရုံရဲ့ VIP အခန်းထဲကနေ ထွက်လာကြသည်။ မင်းဆက်ကို မြင်တော့ ရှိန်းက ဆိုးရိမ်စွာ သား ဆိုပြီး မေးသည်။ သားဆိုတော့ ကလေးတွေများ--!
Alex အခန်းအပြင်က မှန်ကနေ အတွင်းထဲသို့ မဟုတ်ပါစေ ဆုတောင်းရင်း ကြည့်လိုက်သည်။
သို့သော် သူမ ဆန္ဒတွေ မပြည့်ဝလိုက်။ ဇက် လေးက drip တန်းလန်းနဲ့ ဆေးရုံကုတင်ပေါ်တွင်
အိပ်ပျော်နေပြီး ခန့် နှင့် ဆက်က ဆိုဖာတွင်ထိုင်နေကြသည်။ ဇက်ဘာဖြစ်တာလဲ။
ပြောတော့ ကိုရီးယား သွားကြတာဆို။
"ရှိန်း ဇက် ဘာဖြစ်တာလဲ--?"
"Alex ငါတို့ စကားပြောဖို့ လိုပြီ"
YOU ARE READING
"ပြတ်ရျ် မပြေခဲ့သော ကြိုး---"🌄(completed)
Randomဘယ်လောက်ပဲ ချစ်ချစ် ယုံကြည်မှု မရှိတော့ရင် အချစ်တွေက မှေးမှိုန်သွားတယ်။ မယုံကြည်ရင် အစထဲက မချစ်နဲ့၊ သံယောဇဉ်တွေ မထားနဲ့၊ ထပ်ပြောရရင် ဖြတ်လို့မရနိုင်တဲ့ ကြိုးတွေကိုလည်း မဖန်တီးခဲ့နဲ့ ။ ကြိုးမျှင်တန်း တစ်ခုကလည်း မပြတ်ချင်ရင် တင်းခံနေတယ် ဥပမာ အထုံး အရ...
