အံ့ဩနှုတ်ဆက်ခြင်းတွေနှင့် နှုတ်ဆက်သံတွေမှာ အဆုံးမှာ လှည့်ကြည့်လာသူလေး။ ကျွန်တော် အမှတ်မမှားခဲ့သည့် ထိုလူသားလေးမှာကျွန်တော်၏ ရှိန်းပင် ဖြစ်သည်။
"ဖေငယ်--! ဖေငယ်--!"
နားထဲ ကြားလာရသော အသံတစ်စွန်းတစ်စများကြောင့် ရှိန်း မဟုတ်ပါဘူးလေဆိုပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။လှည့်လိုက်လေမှ တွေ့မြင်လိုက်ရသည့် ပုံရိပ်တွေမှာ ထိုအသံပိုင်ရှင်က ရှိန်း ထင်မှတ်မထားခဲ့သော လူသားတွေပင်။
"သားတို့ ---! သားတို့လား"
ညိတ်ပြလာသည့် ခေါင်းညိတ်မှုများနောက်တွင် ရှိန်း၏ ရင်ခွင်ထဲသို့ ခိုဝင်လာခဲ့သော သားသုံးယောက်။ ဒူးထောက်မိသွားသည့် ရှိန်းမှာ သားတွေကိုပြန်လည် ပွေ့ဖက်ရင်းနှင့် ဝမ်းသာမျက်ရည်ကျမိသည်။
"ဖေငယ် မငိုပါနဲ့ ။ဖေငယ့်ကို မငိုစေချင်လို့ ဖေငယ် မငိုပါနဲ့ "
"မငိုပါနဲ့ ဖေငယ်ရယ်"
ပါးပေါ်ကျရောက်လာသည့် လက်သေးသေးလေး မဟုတ်တော့သည့် ရှည်သွယ်သွယ်လက်ကလေးများစွာ။ လူကြီးမကျ ကလေးမကျရှိနေသည့် သားသုံးယောက်မှာ လူပျိုအရွယ်လေးတွေပင် ရှိသွားကြပြီ။
"ဖေငယ့် သားတွေက ကောင်းကောင်း ကြီးပြင်းလာတာပဲ ။ ဖေငယ် ဝမ်းသာလိုက်တာ"
"ဒါဆို မငိုတော့ဘူးလို့ ဂတိပေး"
လက်သန်းကို ထုတ်လာသည့် ဇက် ။ ဆက်က ရှိန်း၏ လက်သန်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး ခန့်က "ဂတိလုပ်လိုက် ဖေငယ်"ဆိုပြီး ပြောလာသည်။
"ဟားဟား--!"
ရယ်သံတစ်ခုနှင့်အတူ ရှိန်း သားတွေကို လက်သန်းခြင်းချိတ်ပြီး ဂတိပေးပြီးမှ
"သားတို့ကို လူပျိုလေးတွေ မှတ်နေတာ။
သားတို့က ကလေးတွေပဲ ။ ဖေငယ့် သားတွေက လုံးဝ ကလေးတွေပဲ"
ကလေးစိတ်လေးတွေနှင့် ရှိနေကြသည့် ခန့်တို့ညီအစ်ကိုသုံးယောက်မှာ ရှိန်း၏ စကားကို ကြားပြီး လည်ပင်းကိုသာ ပွတ်နေတော့သည်။
ထိုထဲ အရှက်ဆုံးကတော့ ဆက်ပဲ ဖြစ်သည်။
တစ်ဝက်စီးထားသည့် ဆံပင်ကို ကိုင်ရင်း နားဖျားလေးတွေကလည်း ရဲနေပေသည်။
YOU ARE READING
"ပြတ်ရျ် မပြေခဲ့သော ကြိုး---"🌄(completed)
Randomဘယ်လောက်ပဲ ချစ်ချစ် ယုံကြည်မှု မရှိတော့ရင် အချစ်တွေက မှေးမှိုန်သွားတယ်။ မယုံကြည်ရင် အစထဲက မချစ်နဲ့၊ သံယောဇဉ်တွေ မထားနဲ့၊ ထပ်ပြောရရင် ဖြတ်လို့မရနိုင်တဲ့ ကြိုးတွေကိုလည်း မဖန်တီးခဲ့နဲ့ ။ ကြိုးမျှင်တန်း တစ်ခုကလည်း မပြတ်ချင်ရင် တင်းခံနေတယ် ဥပမာ အထုံး အရ...
