+ morning🌞
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីឈានចូលមកដាស់អោយមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលកំពុងតែគេងនេាះភ្ញាក់ឡើងធ្វើការងាររាងខ្លួន ចម្លែកអីតែ
រាងក្រាសក្រោកឡើងហើយបែជានៅគេមើលមុខប្រពន្ធទាំងញញឹមមិនព្រមក្រោកទៅណាសេាះ។
"ស៉ឺតៗៗៗ ជុប៎ៗៗ" ដោយអត់ទ្រាំមិនបានជាមួយទម្រង់មុខដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់អ្នកជាប្រពន្ធលែងបាន រាងក្រាសក៏ថើបសព្វមុខនាងរហូតធ្វើអោយនាងជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាដោយការមិនពេញចិត្ត បន្ទាប់ពីមានអ្នករំខានដំណេកខ្លួនបែបនេះ។
"ហ៉ឹម មើស" ថេហ្យុងនិយាយទាំងងុលៗហើយលើកដៃទៅរុញមុខរាងក្រាសដែលកំពុងតែថើបញីញក់ថ្ពាល់នាងចេញ។
"ងើបឡើង ប្រពន្ធសម្លាញ់ ម៉ោង8ហើយ" ជុងហ្គុកអោនទៅខ្សឹបដាស់នាង ហើយនៅឆ្លាតខាំទងត្រចៀកនាងតិចៗធ្វើអោយអ្នកដែលកំពុងគេព្រឺសម្បុរខ្ញាក់ៗតែម្តង។
"ហ៉ឹម សុំគេងតិចទៀត" ថេហ្យុង
"ម៉េាះ គ្មានគេងទៀតទេ ទៅងូតទឹកចេញ" ថាហើយរាងក្រាសក៏លើកបីនាងតូចដែលមានត្រឹមអាវសមីត្រឹមភ្លៅដែលខ្លួនពាក់អោយកាលពីយប់មិញអោយឡើងដើរ
សម្តៅទៅបន្ទប់ទឹក។
"ហ៉ឹម" ថេហ្យុងមិនបានតបអ្វីទេ នាងក៏ឆ្ងប់មុខនិងទ្រូងរបស់រាងក្រាសសម្ងំគេងបន្តទៀត។
30នាទីក្រោយមករាងក្រាសក៏បីនាងតូចថេហ្យុងចេញពីបន្ទប់ទឹកដែលនៅលើខ្លួននាងក៏មានអាវឃ្លុំដែលនាយបិទបាំងអោយដែល ទើបនាយបីនាងទៅដាក់លើពូក។
"អូនយ៉ាងមិចហើយ នៅឈឺទៀតទេ" ជុងហ្គុក
"ឈឺ" ថេហ្យុង
"ចាំ បងលាបថ្នាំអោយ" ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏ដើរទៅយកថ្នាំ ហើយគេក៏មករកថេហ្យុងនៅលើពូកវិញ។
"អេ៎ បងចង់ធ្វើអី" គ្រាប់តែឃើញថារាងករាសចង់ស្រាយខ្សែរអាវឃ្លុំរបស់នាងភ្លាមថេហ្យុងក៏និយាយ។
"លាបថ្នាំអោយអូននេាះអី"ជុងហ្គុក
"ចាំបាច់ស្រាយខ្សែអាវឃ្លុំដែលហ៎"
ថេហ្យុង
"បើមិនស្រាយបងលាបអោយអូនរបៀបមិច មិនចាំបាច់ចខ្មាសទេ ខ្លួនប្រាណអូនកន្លែងណាដែលបងមិនធ្លាប់បានឃើញទៅ" ជុងហ្គុកនិយាយហើយក៏ស្រាវអាវឃ្លុំនាងចេញ បើកបង្ហាញអោយឃើញដងខ្លួនដល់ស្រ់ស្អាតរបស់នាង។
