"Hasta bir katil, Jungkook'u altı yıl boyunca evinde, penceresi deniz manzaralı bir odada tutsak eder."
#psikoloji #gerilim #dram #suç #gizem (#bk sizin tercihiniz ile)
ÇOK FAZLA KAN, PSİKOLOJİK & FİZİKSEL ŞİDDET VE HASSAS ÖGELER BARINDIRIR. LÜTFEN...
Beni sevdiğini söyledin. Ama öyle davranmıyorsun. Bana tapardın, tüm şakalarıma gülerdin. Bunu yanlış anlama ama Beni yanlış yola sürükledin.
-stinger.
-MELEKLERE DOKUNABİLİRSİN.
19 Ocak 2015 (Kaos gecesi devam)
JK;
Yaptığımız uzun yolculuk sonunda nihayet onun ulaşmak istediği yere gelmiştik. Lakin çok yorgundum, kendimi toplayacak dermanım yoktu. Başımı artık kaldıramıyordum bile. Yemeğe ve ilaca ihtiyacım vardı. Midem bomboştu. Gücüm yoktu.
Bunu anlamış olmalı ki indikten sonra beni orada bırakmadı ve kapıyı açtı, beni kucağına aldı. Burnuma ilk deniz kokusu gelmişti yoğun bir halde. Her neredeysek havası tertemiz diyebilirdim. Kuşlar cıvıldıyordu, havada güzel bir enerji vardı.
Ellerimi Taehyung'un boynuna doladım düşmemek için. Düşürmeyeceğini biliyordum. Bu belkide bir bahaneydi. Sadece ona daha da sokulmak istemiştim.
Taehyung da derin bir nefes aldı. O da havanın güzelliği karşısında gardını indirmiş olmalıydı. Gözlerimi açtım yavaşça, görüş açıma ilk onun mükemmel boynu ve çene çizgisi girdi. Dik bir şekilde karşıya bakıyordu. Merak ettim neden öyle baktığını. Keşke onun aklını okuyabilseydim.
Ancak gördüğüm şey ile gözlerim irice açıldı. Adeta saray gibiydi! Bir ev değil, saray!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Koca yemyeşil bahçesinin ortasında duruyorduk, şekilli ve ışıklı ağaçlar, süslenmiş iri bahçeyi ne kadar da hoş göstermişti. Evden bahsetmiyordum bile. Beyaz evin mavi çatısı, tanrım! Ancak neden buradaydık?
Taehyung hâlâ eve bakıyordu ancak şimdi kaşları çatılmış duruyordu. Yutkundu. Ardından beklemediğim bir anda konuşmaya başladı. Sesi duygusuzdu, sertti.
"Sana sormadığım için kötü hissediyordum ama beğeniceğini düşünmüştüm. Süpriz yapmalıydım. Belki fazla büyük olmasından dolayı temizlik yapamayacağını söyler ve biraz söylenirdin."
Duraksadı. Benim de gözlerim doluyordu. Bize mi almıştı yani? Nefesim ciğerlerime sıkışıp beni yakmaya başladı. Her şeyi düşünmüştü ve ben her şeyi mahvetmiştim.
"İlk önce burada düğünü yapardık. Bahçesi oldukça geniş."
Ancak devam edemedi. Tekrar yutkunmak zorunda kaldı. Sanki o da ağlamamak için zor duruyordu. Nefesi tekliyordu.
"Sonra da burada yaşardık. Sonsuza dek."
O kadar suçlu hissediyordum ki... İşte yeniden başlamıştı. İçimde bir soğukluk meydana gelmişti. Tir tir titremeye başlamıştım. Sanki kuzeylere atılmıştım. Taehyung'un kollarında olsam bile artık üşüyordum.
