~ Κεφάλαιο Τριακοστό Πρώτο ~

1.6K 97 6
                                    


<<...θα ήθελα λοιπόν να καλοσωρίσω στην οικογένεια των Ρομανόβ την κοπέλα μου και μέλλουσα γυναίκα μου ...Νικόλ Κουζνέτσοφ>> ολοκλήρωσε εκείνος περήφανος και ύστερα ήπιε το ουίσκι που βρισκόταν στο ποτήρι του ενώ όλοι στο τραπέζι τον κοιτούσαν σοκαρισμένοι από αυτά που μόλις είπε.

Αμέσως μετά κατέβηκε από την σκηνή και αφού χαιρέτισε κάποια τραπέζια άρχισε να βαδίζει χαμογελώντας αυτάρεσκα προς το τραπέζι των Ρομανόβ έχοντας όλα τα βλέμματα του τραπεζιού πάνω του ενώ η μουσική γέμισε και πάλι τον χώρο.

Μόλις έφτασε στο τραπέζι κάθισε πίσω στην θέση του δίχως να πει τίποτα σε κανέναν παρόλο που γνώριζε ότι είχε όλα τα βλέμματα πάνω του , ειδικότερα της Νικόλ.

<<θα με κοιτάτε για πολύ ώρα ακόμα ;>>ειρωνεύτηκε εκείνος σοβαρός ενώ άναβε το τσιγάρο του χωρίς να τους κοιτάζει.

<<Αφεντικό , σε ζητάνε >> ενημέρωσε τον Άρη ένας υπάλληλος πριν προλάβει να πει κάποιος κάτι.

Εκείνος σηκώθηκε από την καρέκλα του χαλαρός και έφυγε από το τραπέζι μαζί με τον Ιβάν ,τον Εμιλιάν και τον Λεβ μετά από ένα νεύμα του.

Μια άβολη σιωπή έπεσε στο τραπέζι την οποία φρόντισε η Αθήνα να σπάσει ευχάριστα φέρνοντας πάλι την προηγούμενη συζήτηση στο τραπέζι.

Η Νικόλ ξεφύσηξε βαριεστημένα και σηκώθηκε από το τραπέζι τραβώντας τα βλέμματα.

Άρχισε να βαδίζει προς το μπαρ του μαγαζιού αγνοούνται τα βλέμματα και τους ψιθύρους.

Το όνομα της σίγουρα είχε γίνει θέμα συζήτησης για όσους βρίσκονταν εκεί και από αύριο θα γινόταν για πολλά άτομα ακόμη.

Έκατσε σε μια από τις ψηλές καρέκλες και σήκωσε το χέρι της για να παραγγείλει.

<<μια βότκα λεμόνι >> ζήτησε και ο μπάρμαν της έγνεψε θετικά φεύγοντας.

Λίγα δευτερόλεπτα μετά ένα ψηλό ποτήρι έφτασε μπροστά της και ήπιε γρήγορα μια γουλιά.

Ξαφνικά μια μελαχρινή μεσαίου ύψους γυναίκα με ωραίο σώμα και κάθε μάτια έκατσε στην καρέκλα δίπλα της δίχως να της ρίξει μάτια.

Φορούσε ένα κόκκινο κολλητό φόρεμα και μαύρες γόβες .

Η Νικόλ την κοίταζε επίμονα όμως το βλέμμα την όμορφης νεαρής παρέμεινε κολλημένο στον μπάρμαν τον οποίο φώναξε για παραγγελία.

<<ουίσκι . Σκέτο >> ζήτησε θλιμμένη στον υπάλληλο που φάνηκε να την γνωρίζει.

Omerta:Ο Νόμος της σιωπής Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα