Ξέρω ξέρω άργησα να ανεβάσω απλώς τελευταία πνίγομαι με το σχολείο και δεν είχα χρόνο να γράψω.
Ελπίζω να προλάβω να ανεβάσω άλλο ένα ακόμα το βράδυ , αλλά δεν υπόσχομαι τίποτα.
Σας φιλώ γλυκά ❤️
____________________________
Η πόρτα πίσω της ανοίγει και μέσα από τον καθρέφτη βλέπει την φιγούρα του να μπαίνει στο δωμάτιο.
Είναι κομψός και όμορφος όπως πάντα.
Κλείνει την πόρτα πίσω του και την πλησιάζει όσο εκείνη ολοκληρώνει το ντύσιμο της.
<< και νόμιζα ότι δεν μπορούσες να γίνεις πιο όμορφη >> άφησε ο Άρης θαυμάζοντας την λίγο πριν φτάσει από πίσω της.
Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάη
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάη,
μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.
Τα χείλη της Νικόλ σχημάτισαν ένα πλατύ χαμόγελο καθώς έβαζε τα σκουλαρίκια της.
Ένιωσε τις παλάμες του να τυλίγονται γύρω από την μέση της και ολόκληρο το σώμα της ανατρίχιασε.
Είχε τεράστια επιρροή πάνω της και το γνώριζε και ο ίδιος.
Έσκυψε αργά και φίλησε τον ώμο της όσο τα βλέμματα τους έβρισκαν το ένα το άλλο μέσα από την επιφάνεια του καθρέφτη.
<< είσαι υπέροχη Νικόλ >> άφησε κι πάλι εκείνος με ειλικρίνεια το κομπλιμέντο του και η Νικόλ γύρισε αργά το σώμα της προς τα πίσω φέρνοντας τα πρόσωπα τους σε απόσταση αναπνοής.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι' αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.
<< μας περιμένουν Άρη >> ψιθύρισε η Νικόλ πάνω από τα χείλη του και ο Άρης χαμογέλασε πονηρά.
<< Ασ' τους να περιμένουν μωρό μου >> της απάντησε ο Άρης λίγο πριν ενώσει τα χείλη τους σε ένα καυτό φιλί.
Οι κινήσεις τους ήταν αργές αλλά παθιασμένες.
Τα χείλη τους έβρισκαν μόνα τους τον δρόμο , όπως και οι γλώσσες τους που έκαιγαν μέσα στα στόματα τους.
