~ Κεφάλαιο Εβδομηκοστό Πέμπτο ~

1.9K 113 12
                                    



Μίλα μου ψιθυριστά, αν μου μιλάς γι' αγάπη.

Γουίλιαμ Σαίξπηρ

Τύλιξε καλύτερα την πετσέτα γύρω από τα μαλλιά της καθώς έβγαινε από το μπάνιο περπατώντας προς το κομοδίνο.

Έπιασε το κινητό , που πριν λίγο είχε δονηθεί , στα χέρια της και άνοιξε αμέσως το μήνυμα του.

Άρης:

- Ετοιμάσου , έρχομαι να σε πάρω

Πέταξε την συσκευή στο κρεβάτι και άρχισε με γοργές κινήσεις να ετοιμάζεται.

Της είχε πει πριν την αφήσει στο σπίτι πως θα πεινούσε αργότερα να την πάρει να πάνε κάπου.

Δεν της είπε που όμως φαινόταν σοβαρός και θα έλεγε κανείς πως ήταν λίγο νευρικός.

Μετά από περίπου 45 λεπτά το κινητό της δονήθηκε και πάλι.

Άρης:

- Κατέβα.

Κούμπωσε καλύτερα το φερμουάρ της ζακέτας της και αφού πήρε το κινητό της και κοίταξε το είδωλο της ακόμη μια φορά στον καθρέφτη , άρχισε να κατεβαίνει τα σκαλιά.

Φορούσε μια απλή φόρμα και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι με μια ζακέτα από πάνω.

Τα μαλλιά της έπεφταν σε ελαφρές μπούκλες ενώ δεν φορούσε ίχνος μακιγιάζ στο πρόσωπο της.

Ήταν τελείως φυσική και ατημέλητη όμως ήταν και πάλι πανέμορφη.

Άνοιξε την μεγάλη πόρτα του σπιτιού αφού αποχαιρέτησε πρώτα τον Οδυσσέα και τον είδε να περιμένει έξω από το αμάξι του.

Η πλάτη του ακουμπούσε την πόρτα του οδηγού και στα δάχτυλα του είχε ένα τσιγάρο που ποτέ έφερνε στα χείλη του έπαιρνε μια τζούρα και ποτέ άφηνε ελεύθερο τον καπνό να φύγει από το στόμα του.

Τα μάτια του έπεσαν απευθείας πάνω της και άρχισαν να την εξετάζουν από πάνω έως κάτω έντονα.

Εκείνη σχεδόν ένιωσε άβολα με το βλέμμα του που έγλυφε το κορμί και το πρόσωπο της ενώ περπατούσε προς το μέρος του.

Δυο μέτρα πριν φτάσει κοντά του , ο Άρης άφησε το τσιγάρο να γλιστρήσει από τα δάχτυλα του εσκεμμένα και ύστερα το πάτησε ελαφρώς με το παπούτσι του διαγράφοντας κάθε ίχνος φωτιάς.

Omerta:Ο Νόμος της σιωπής Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα