~ Κεφάλαιο Τριακοστό Τρίτο ~

1.6K 102 9
                                    

Αρκετά λεπτά μετά άκουσε μια πόρτα να κλείνει και άνοιξε τα μάτια της βαριεστημένα.

Είχαν φτάσει σπίτι και στο μπροστινό καθίσματα δεν βρισκόταν πλέον ο Ιβάν, δεν είχε πάρει χαμπάρι ποτέ έφυγε.

Η πόρτα της δίπλα άνοιξε και είδε τον Άρη, του χαμογέλασε ενώ εκείνος την σήκωσε στα χέρια του κουρασμένος.

Έδωσε τα κλειδιά σε ένα μπράβο του σπιτιού και άρχισε να ανεβαίνει τις σκάλες με το ένα χέρι κάτω από τα γόνατα της και το άλλο στην πλάτη της.

Εκείνη βόλεψε το κεφάλι της στο στέρνο και χαμογέλασε μόνη της.

<<είστε πολύ σεξυ κύριε Ρομανόβ >> άφησε εκείνη προκλητικά και εκείνος δεν της απάντησε.

Εξάλλου γνώριζε καλά ότι μιλάει το αλκοόλ και ήταν σίγουρος ότι αύριο θα είχε μετανιώσει τα πάντα.

<<Μυρίσεις ωραία >> συνέχισε εκείνη ενώ βόλεψε καλύτερα το κεφάλι της στον λαιμό του.

<<έχεις θυμώσει ;>> τον ρώτησε λίγα δευτερόλεπτα αργότερα και τον άκουσε να ξεφυσάει .

<< έγινες λιώμα Νικόλ , πως περιμένεις να αντιδράσω;>> την ειρωνεύτηκε εκείνος επιθετικά και εκείνη άφησε μια ανάσα ελεύθερη.

Άνοιξε την πόρτα του δωματίου της σπρώχνοντας την και την ακούμπησε στο κρεβάτι.

<<τιμώρησε με τότε >> είπε εκείνη πονηρά και σηκώθηκε από το κρεβάτι και στάθηκε μπροστά του.

<< Ιβάν ξέρεις ποια είναι η πιο καλή τιμωρία;>> τον ρώτησε κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των δυο αντρών που την κοιτούσαν περίεργα.

<<το ξύλο ;>> ειρωνεύτηκε εκείνος σηκώνοντας και καλά ανήξερος τους ώμους του περιμένοντας την απάντηση της.

<<το σεξ >> απάντησε εκείνη χαμογελώντας αυτάρεσκα.


Εκείνος καθάρισε τον λαιμό του αυστηρά στα λόγια της και την κοίταξε σοβαρός.

<<Νικόλ σύνελθε>> προσπάθησε να την επαναφέρει εκείνος ενώ έφυγε από κοντά της ψάχνοντας τις πιτζάμες της.

<<Ω έλα τώρα , αφού είδα πως με κοιτούσες>> την άκουσε να λέει πονηρά και έπιασε στα χέρια του το νυχτικό της.

Άρχισε να την πλησιάζει δίχως να πει κάτι και την έσπρωξε ελαφρά βάζοντας την να κάτσει στο κρεβάτι πίσω της.

Omerta:Ο Νόμος της σιωπής Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα