<<παρακαλώ ;>> απαντάει η Νικόλ ενεργοποιώντας την κλήση ενώ όλοι την κοιτάζουν επίμονα.
Σιωπή.
Δεν ακούγεται τίποτα από την άλλη πλευρά.
Καθαρίζει τον λαιμό της από την πίεση που της προκαλούν τα βλέμματα των υπολοίπων και προσπαθεί να εντοπίσει με το αυτί της κάποιον ήχο από την άλλη γραμμή.
<<παρακαλώ ;>> λέει και πάλι κάνοντας τον Λεβ να κοιτάξει ανήσυχος τον Ιβάν και ύστερα τον Άρη που δεν την κοιτούσε.
Εκείνη τερματίζει αμήχανη την κλήση και αφήνει το τηλέφωνο πάλι πάνω στο τραπέζι.
<<λάθος θα έκαναν , σας το είπα >> άφησε εκείνη και καλά χαλαρή και το κινητό αρχίζει πάλι να χτυπάει.
Απόκρυψη.
<<παρακαλώ ;>>
<<ποιος είναι ;>> ρωτάει εκείνη και από την άλλη γραμμή ακούει κάποιους ήχους που δεν ήταν ξεκάθαροι.
Κλείνει και πάλι το τηλέφωνο και το αφήνει στην θέση του ελαφρώς αγχωμένη.
Χτυπάει ξανά και η Νικόλ αμέσως κλείνει την κλήση δίχως να κοιτάξει κανέναν.
Λίγα λεπτά αργότερα το κινητό χτυπάει και πάλι και ο Λεβ το πιάνει απότομα στο χέρι του πριν προλάβει η Νικόλ να το κλείσει.
<<Ποιος είναι ;>> φωνάζει εκείνος απότομα και όλα τα βλέμματα είναι πάνω του πλέον.
<< τι στο διάολο θες ;>> συνέχισε εκείνος άγριος και από την άλλη γραμμή κενό.
<< μην μπλέξεις με τους Ρομανόβ , δεν σε παίρνει>> τον απείλησε εκείνος λίγο πριν κλείσει το κινητό και το αφήσει με δύναμη πάνω στο τραπέζι.
<<Βάλτε ψείρα και να ελέγχετε συνέχεια τις ενέργεια του >> διέταξε έναν μπράβο ο Λεβ δίνοντας του το κινητό της Νικόλ και εκείνος γνέφοντας το πήρε στα χέρια του και βγήκε από την τραπεζαρία.
Η Νικόλ πήγε να παραπονεθεί όμως το άγριο βλέμμα του Εμιλιάν την έκανε να σωπάσει.
Στην ατμόσφαιρα έπεσε μια απότομη σύγχυση και οι περισσότεροι ήταν ανήσυχοι.
Μετά από περίπου μια ώρα οι άντρες μαζί με την Γιέλενα και την Βικτόρια έφυγαν για να πάνε στο μαγαζί με τον Άρη να συνεχίζει να μην ανταλλάσσει κουβέντα με την Νικόλ.
