My Not So Low Quality Self (Social Media Series #5)

Chapter 2

Chapter 2

I tried to fit in. Pero gano'n talaga siguro. Not everyone and not all the time you'll belong to your family.

Well, welcome to reality!

Self-love is the greatest love of all.

I know that. But loving yourself is not enough. You should love your imperfection and flaws, too.

I closed my eyes and tried to fall asleep. Insecurity is striking me again. I sigh.

Nagsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ako naiingit kay Ate Sam. Well, Ate Sam is next to perfect. She's very confident for who she is.

Ako, pangit na nga, hindi pa confident.

May sumpa ka talaga, Arich.

"Zab! Wake up, Abuela is looking for you!" Kuya Vlad shouted. Hindi man lang kumatok, basta na lang pumasok.

Paano pala kung wala akong talukbong na kumot, e 'di, nakita niya akong umiiyak? Tsk. Napaka-protective pa naman ng isang yan!

"Opo, babangon na." Pinunasan ko ang aking basang pisngi.

But, what? Abuela is looking for me?

"Faster, sis. Baka magalit na si Abuela."

"Kuya naman, e! You're scaring me!"

Malakas siyang tumawa. "What? Wala naman akong sinasabing nakakatakot, a? Bilisan mo na diyan!" Dumaan pa siya sa salamin at nagpose ma parang model bago tuluyang lumabas. Abnoy.

Mabilis akong naligo at nagsuot ng simpleng damit. I'm also wearing a David Moriss diamond necklace, a Christmas gift from mom and dad.

I'm not into accessories. In fact, I'm collecting hairclips  and books.

Ako yung tipo ng babae na mas pipiliin ang magbasa sa loob ng kwarto o library kasya makipagplastikan sa mga pinsan.

Kaya rin siguro malayo ang loob namin sa isa't isa ng mga pinsan ko dahil magkakaiba kami ng mga trip sa buhay. Sila kasi ay nagpapamahalan ng mga bags, shoes, at alahas kahit wala pa naman silang mga trabaho. What a shame, nagpapakahirap ang mga Tita at Tito ko para lang waldasin ng mga anak nila sa mamahaling bag at sapatos.

Pero sabagay, iba-iba naman tayo ng mga pinagkakainteresan.

Tumayo na ako sa harap ng salamin. Pakiramdam ko lagi ay parang may mali sa akin. Yung tipong baka butas pala ang suot mong short, o 'di naman ay may leak kahit wala ka namang period. At pakiramdam ko ako lagi ang pinag-uusapan ng mga taong nadadaanan ko kapag tumawa sila.

Ugh, malala ka na Arich!

I look at my reflection for the last time.

Kapag talaga kasama ko ang mga pinsan ko, nabubuhay ang mga insecurities ko. Alam kong mali, but I can't help it.

Life is unfair talaga, hmp.

All of my cousin are in the living area. They are doing thier things.

"Good morning, Zab." Bati nila sa akin. All of them are calling me 'Zab', Arich naman ang tawag ko sa sarili ko, ganoon din si Mommy.

"Good morning po," Ate Cardi rolled her eyes at me. Ano bang problema niya sa akin?

"Abuela is in the library, Zab. Pumunta ka na lang do'n." Kuya said.

"Advice lang, baby girl. Be ready, galit kasi si Abuela." Ate Cardi smiled at me.

"Cardi, ano ba?" Kuya Jade warned her.

Pero hindi ako nagpatalo sa kaniya. Napupuno na talaga ako sa kaniya. I smiled to, sweeter than hers.

"Noted po, Ate Cardi. Thank you for your concern." I said and turn my back. Pota, nakakarami na talaga siya. Wala naman akong ginagawa sa kaniya. Tsk. Parang gusto ko tuloy siyang kurutin gamit ang nailcutter.

Pangit na nga ako tapos inggit pa siya, paano na lang kung naging maganda ako, 'di ba?

Kumatok ako. Kabado pa ako kasi baka pagalitan ako ni Abuela. Kasalan mo po talaga 'to Ate Cardi, e! May pa-advice advice pang nalalaman.

"Come in,"

Kaya wala maingat ako sa lahat ng ginagaw ko kasi ayaw kong magkamali. Takot kasi akong mapagalitan.

I open the door. Mommy and Daddy is in front of Abuela. They are look like talking about important thing.

"Come here, anak."

Umupo ako sa upuan sa tabi ni Mommy.

"Good morning po, Abuela." I slightly bow my head.

"Good morning."

She is strict, in fact, I am really scared of her. Tho, mabait naman siya.

"Bakit niyo po ako pinatawag?"

"How's your school, apo?" Nagulat ako, hindi dahil sa tanong niya, normal na naman sa amin na tanungin tungkol sa pag-aaral, nagulat ako dahil hindi lang pala masama ang ugali ni Ate Cardi, sinungaling din. Sabi niya galit si Abuela, hindi naman. Nakangiti pa nga, sayang yung kaba ko!

"Okay naman po, Abuela."

Hindi ko naman maitatanggi, I am one of the top students. Hindi man ako biniyayaan ng ganda, biniyayaan naman ako ng talino. Na talagang ipinagpapasalamat ko, dahil baka itinakwil na ko ng pamilyang ito kung wala akong ambag kahit na ano sa pamilya. Chos.

"That's great. I have an offer for you, apo." She smiled.

"Po? A-Ano po?" I stutter.

"You see, I'm going back to California. And all of your cousin are coming with me, even your brother and sister. So I want to asked if you want to go with us. Do you want to come with me, too?"

Napaamang ako. Iiwan ko si Mommy at Daddy? Ayaw ko but her offer is tempting. Mas maganda ang pag-aaral sa ibang bansa. Mas maraming opportunity. But my parents...

"Pwede po bang pag-isipan muna?" I asked.

She nodded. "Okay, take your time to decide, Hija. We're not in a rush."

Sa halip na maging masaya na hindi niya ako minamadali ay nadismaya ako. Ibig sabihin ay magtatagal pa si Ate Cardi dito? Hindi pa pwedeng umuna na siya papuntang California? Naiinis na talaga ano sa ugali niyang baluktot.

I pouted and nod my head. Titisin ko na lang ang ugali niya.

"Thank you po, Mamita."

Lumabas ako ng library at naabutan ko si Kuya Vlad na nakasandal sa pader. Hinihintay ako.

"So... you're coming with us, hm, baby sis?"

Ngumuso ako.

"Oo. Hindi. Ewan. Siguro. Baka." I answer.

"Ano ba talaga, Zab? Sumama ka na,"

"Desisyon ka po, Kuya." I rolled my eyes.

"Maiiwan ka dito mag-isa, Zab."

"Mom and Dad is here as well, Kuya."

"Pero magtatagal kami sa ibang bansa. Hindi ka namin makikita at makakasama, baby sis."

"May video call at text naman po, Kuya. Wag OA." He groan.

"Don't be hard headed, Zab. Mom and Dad can handle their selves here. Sumama ka na, please." He pouted. Tsk. Ito na naman siya sa pa-cute niya.

-
♡