My Not So Low Quality Self (Social Media Series #5)

Chapter 9

Chapter 9

For the past four year, I distance myself from social media. But this guy...

I just found myself chatting back at him. Every single time.

I want to stop myself but I can't. Parang may sariling buhay ang mga daliri ko para mag-type ng reply sa kaniya.

Noong mag-lunch, I posted a picture of myself with a potato filter and with a caption,

Gusto ko nalang maging patatas :(

Pinatay ko ang cellphone ko para makakain at mabilis matapos. I have loaded paper works! Parang may sama ng loob talaga sa akin ang Head namin dahil tinatambakan niya talaga ako ng trabaho at laging nakabusangot tuwing makikita ako.

Hay, maganda problem.

Pasado alas diyes na ako nakauwi sa bahay. Nagdinner, naligo at natulog na. Sa sumunod na araw ganoon ulit ang senaryo, gagawin ang tamabak na trabaho at gabi na nakauwi.

Alam kong may message si Alaric kaya nag-online ako habang kumakain ng lunch.

Alaric commented on your post.

Alaric
I like fries, tho ;)

Naguluhan ako. Anong connect? I laugh. I read his message.

Alaric:
Are you at work?

Kanina pa 'yong alas sais.

Arich Elizabeth Venturanza:
Yup, I'm eating lunch. You?

Mabilis siyang nag-reply.

Alaric:
I'm still at work

Arich Elizabeth Venturanza:
Huh? It's already two am in the Philippines, right? Bakit hindi ka pa umuuwi?

Alaric:
My work is not done yet, I'm tired na :(

I laugh because he look so cute being conyo.

Arich Elizabeth Venturanza:
Don't overwork yourself, Ric. That's bad.

Alaric:
Hindi na po

Days, weeks and months talking to Alaric, we developed friendship.

Marami na kaming alam tungkol sa isa't isa. We shared problems and rants to each other. Lahat ng mga sama ng loob ko, sa kaniya ko inilalabas.

He's like my comfort zone... Hay, I don't know.

Alaric:
Can I call?

Nabigla ako sa tanong niya. Nagdalawang isip pa ako kung hahayaan ko ba siyang tumawag. Kung sakali, ito ang unang beses na maririnig ko ang boses niya. Sa tinagal-tagal naman naming magka-chat hindi naman kami nag-uusap sa tawag.

Arich Elizabeth Venturanza:
Okay

I gave him my number.

Akala ko niloloko niya lang ako dahil ilang minuto na hindi oa rin siya tumatawag. My forehead frown.

Isang tawag ang nagpabangon sa akin sa pagkakahiga. Nanginginig ang kamay ko nang sinagot ang tawag niya.

"Hi," malalim ang boses niya. Hindi agad ako nakasagot sa kaniya.

What should I say? Hello? Oh, God. Tumayo ako pero dahil sa katangahan, nahulog ko ang remote na hawak ko.

"Eliz? Are you there?" Malumanay ang boses niya. "Hey, Elizabeth." Sabi pa niya nang hindi ako sumagot.