Chapter 11

1.9K 83 0
                                    

Chapter 11

"You already told me everything you know, and now you're useless to me" sabi niya.

"Hindi pwede" sabi ko.

"You can't stop me" sabi niya.

"Sabing hindi nga pwede" sabi ko.

"You don't have the rights to order me" inis na sabi niya.

Ipinakita ko sakanya ang braso kong may tatlong gasgas na ikinakunot noo niya.

"And what is this? Should I feel pity on you for having this? This isn't a valid reason for me spare your useless life" sabi niya kaya naglabas naman ako ng isang malalim na buntong hininga.

"I am a cat, I have 9 lives to live, at ang tatlong scars na iyan ang nagsisilbing palatandaan na nagamit kona ang tatlong buhay ko, and now I only have 6 lives to live, ipinanganak akong may kasawiang palad, because death is hunting me wherever I go, i know my fate at tanggap kona iyon, but I only wish to have a wonderful and unforgettable memories in this world before i leave" sabi ko.

"You're tricking me" sabi niya.

"You can't kill someone just because.." sabi ko. "That someone is inflammable".

"I can kill you without any reason" sabi niya. "And maybe someday, you will be the enemies weapon to defeat me, that is more unexceptionable to happen".

"Kung alam ko lang na mangyayari ito ay sana hindi nalang kita kinausap" umiiling na sabi ko.

"Cat is always stupid as ever" sabi niya.

"Kill me if you can" paghahamon ko sakanya sabay palabas ng anyong pusa ko.

"You don't have magic, how can you fight me?" Tanong niya.

"You can't use your magic on me either, I'm inflammable remember?" Paghahamon ko sakanya.

"I'm a prince I can use my sword instead" sabi niya. "Dont tell me your also transparent when it comes to sword?".

"But I'm fast" sabi ko.

"Phoenix is faster than you" sabi niya at biglang nawala sa harapan ko.

Of course, Phoenix soul is a sort of flash when it comes to speed. Am I doomed?.

"Gotcha" rinig kong boses niya sa likod ko kaya agad ko naman siyang hinarap. "Just kidding I'm over here".

"You played unfairly" inis na sabi ko.

"Then let's just end the game" sabi niya sabay saksak sakin kaya napatingin naman ako sa tiyan ko na sakto namang pagtanggal sa espadang nakasaksak dito kaya napaluwa ako ng dugo.

Lumuhod ako sa damuhan habang hawak hawak ang saksak ko sa tiyan ko. Tumingin ako sakanya na seryoso lang ang mukha.

"Ang mga katulad mo ay hindi dapat binibigyan ng blessings sa sama ng ugali mo" sabi ko sabay ubo ng dugo.

"I don't need any blessings" sabi niya.

"You're wrong, everybody needs it to make them happy" sabi ko.

"All my life I suffered and suffered, I didn't even feel that happiness that you we're talking about, not even once" inis na sabi niya. "But maybe you're right, everybody needs blessings, but god is so cruel, he chooses somebody who deserves it. But how about us? Pano naman kaming nakalimutan niya?".

"You don't know what suffering truly means, lahat binibigyan ng blessings pero hindi mo napansin iyon kasi ang pinapansin mo lang ay mga pasakit sa buhay mo, kasi nakatuon kalang doon, but if you look forward on it, mas marami ang blessings kesa sa mga sufferings" sabi ko.

"You're the one who doesn't know what suffering means" sigaw niya pero huli na dahil nabawian na ako ng hininga.

Maya maya pa ay nagising ako at agad na tumingin sa paligid. Andito pa din ako sa garden, puno pa din ng dugo ang uniform ko pero ang saksak ko ay wala na, tanging punit nalang ang andoon.

"Argh" daing ko ng sumakit ang braso ko kaya napatingin naman ako doon.

Apat na sugat ng kamatayan. Ibig sabihin ay may limang chance nalang akong mabuhay. Napabuntong hininga nalang ako sa kapalaran ko sabay tingin sa buwan na nasa itaas.

It's probably 12 am now, palagi naman eih, kapag namamatay ako ay 12 am ulit ako mabubuhay.

Naaalala kona naman ang pagmumukha ng prinsipeng pumaslang sakin. I shouldn't blame him, siguro naman ay natubos tubosan ko ang hatred na nararamadaman niya sa puso niya. Pero kailangan kong iwasan ng prinsipeng iyon.

I already lost my 4th life on him, hindi kona iyon dadagdagan pa at sa mga kamay niya pa talaga. I still have to save it cause I still have to faced that demon who killed my parents.

"Salem?" Agad akong napalingon sa likod ko ng may tumawag sakin.

"Frost? I mean prince Frost" sabi ko.

"Is that blood?" Gulat na tanong niya sabay lapit sakin.

"Ah may nakita kasi akong mabangis na halimaw kaya pinaslang ko tapos nadaplisan ako ng dugo" sabi ko.

"Your lying, look at your dress, there's a whole in it, are you stabbed by somebody?" Tanong niya.

The Cat Princess of Norris Kingdom (✔️COMPLETED) (UNEDITED)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin