"မင်းအရင် စတာနော် .."
မရတော့မှ သူ့အရာက ပေါက်ထွက်တော့မလို ထိန်းနေတဲ့ ကြားက .. အခုလက်ရှိ သူ့အေခြအေနကို ဖြေရှင်းချင်နေပြီး ။
"အဟင့် ဒို့က စတာမို့ ကင်မ်က အဆုံးသတ်ပေးလေ .."
ထယ်ယောင်းက သူမရဲ့ ပုခံုးနစ်ဖတ်ကို ဖိချထားတော့ သူမရဲ့ လက်တွေက ထယ်ယောင်းရဲ့ နားသည်စပ်လေးတွေကို ပွတ်သက်နေချေ၏။
ထိလိုက်စမ်းပါ ကင်မ် ။ ကင်မ်က ဒို့အပိုင်ဖြစ်အောင်လို မရပ်တန့်နဲ့... ကင်မ် ကင်မ်လူက စွန့်လွှတ်အောင်ထိ ဒို့အပေါ်မှပဲ ကြမ်းရမ်းလိုက်စမ်းပါ ... "
ယွန်ဂျောင်နာ သူ့အပေါ်မှ ခွထားတဲ့ ထယ်ယောင်းရဲ့လည်ပင်းကို ဆွဲချလိုက်ပြီး အနမ်းကြမ်းကြမ်းတွေကို သူ့မဘက်က စမိတယ်။ သူ့အထိအတွေ့မှမှာ မသာယာရင် ဒီလူသား တောထွက်သင့်ပြီး ။
ထယ်ယောင်းရဲ့ ယွန်ဂျောင်နာရဲ့ အနမ်းတွေအောက်မှ မရုန်းနိင်မလွတ်နိင်တော့ ပြန်လည် နမ်းရိူက်မိတယ်။ သူမရဲ့ ပုခုံးတစ်ဖက်ကို ထယ်ယောင်း သူ့လက်နဲ့ ဖိထားရင် ကျန်လက်တစ်ဖက်ကို သူမရဲ့ ခါးအောက်လေးကို ဆွဲပွေ့ရင်
Tom...
" ဟင့်...!"
နားစည်ထဲက ခေါ်သံလေးကြောင့် အသိကပ်ကာ သူမကို တွန်းထုတ်မိတော့သည်။ တွန်းထုတ်ခံလိုက်ရတဲ့ သူမက
" ကင်မ် ...!"
တကယ်ဆို ဆေးမရှိန်က လုံး၀မနည်းပေး။ ထယ်ယောင်းဆိုဖာပေါ်မှ မှီချကာ သူ့ရဲ့စိတ်ဆန္ဒတွေကို ထိန်းချုပ်ရင်
" မင်းသွားတော့ .."
အတွင်းထဲမှ ပူလောင်မူတွေက လိူက်တက်လာလေလေ သူ့စိတ်ကို သူ့မထိန်းနိင်ဘူး ဖြစ်လေလေပဲ
" ကင်မ် ..ဒို့ဆီမှပဲ ဖြေရှင်း"
ချုပ်တည်းထားတဲ့ သူစိတ်ဆန္ဒတွေကို သူမက သိတာမို့ ဆိုဖာမှထိုင်နေတဲ့ ထယ်ယောင်းပေါ်မှ သူမနောက်တစ်ကြိမ် ဘေးတစ်စောင်းပြန်တက်ထိုင်ရင်
" ဒို့ ခွင့်ပြုတယ် "
ရီဝေဝေဖြစ်နေတဲ့ အကြည့်တွေ ဆာလောင်နေတဲ့ အကြည့်ရိုင်းတွေထဲမှ သူ့ရင်ဘတ်ကို ပွတ်သက်နေပြီး သူ့လည်ပင်းကို တိုးတိုက်နမ်းနေတဲ့ သူမကို သူ့အေပါ်ကနေ အောက်ပြုတ်ကျအောင်ထိ တွန်းထုတ်လိုက်ရင်
.
