Academy of lovers | For Markhyuck

7.Bölüm

(Uyarı! Yetişkin İçerik!)

Bu şimdiye kadar yazdığım en uzun bölüm oldu.

Lütfen yorum yapmayı unutmayın. Yorumlarınız benim için çok önemli.

Keyifli okumalar,
Zeus~
💜🍀

~

Günler olmuştu. Neredeyse iki hafta geçmişti ve Haechan kendini toparlamış, cehennemine geri dönmüştü. Dönmüştü dönmesine ancak, kafasındaki yeni planlarla geri gelmişti. Her şeye kaldığı yerden devam ederken, kendini nasıl koruyacağına dair önlem almıştı. Oyunlarına kaldığı yerden devam ediyordu ve babasından hâlâ son derece nefret ediyordu.

Ona bunları yapanın başka biri, bir yabancı olmasını o kadar çok isterdi ki... Bunu çok kez düşünüyordu, hep ve her defasında... Ama hepsinde düşünceleri sonuçsuz kalıyordu. Neden bunları yaşadığının ve neden böyle bir babası olduğunun sorularına asla yanıt bulamıyordu. Neden sadece normal insanlar gibi yaşayamıyordu ki?

Tüm olanlar onu normal biri yapmıyordu. Kendini her şeyden korumak zorundaydı çünkü tek başınaydı. O gün Mark ın getirdiği otelde birkaç gün kalıp kendini toparladıktan sonra, oradan ayrılmıştı. Mark ise ailesine belirli bir aşamaya kadar yalan söyleyebildiği için, Haechan ı yalnız bırakmak zorunda kalmıştı. İstemese bile...

Taeyong un uyarısı ciddiydi ve Mark, birden bire Haechan la olan ilişkisini ailesine bahsedemezdi. Bunun için zaman yaratmalıydı ve en doğru olduğunu düşündüğü bir anda da babalarıyla bunu konuşmalıydı. Çünkü Haechan ın, babası gibi olmadığını ve masum olduğunu biliyordu, bunu en başından beri hissediyordu.

Haechan kendince kararlar almıştı ve bunların içinde de hiç kimseyle duygusal bir bağ kurma durumu kesinlikle yoktu. Zayıf olamazdı ve zayıf yanını kimseye gösteremezdi. Daha yeni hayatına dahil olan bu adama da kesinlikle güvenemezdi. Mark ta diğerleri gibiydi. Yaşananların etkisine kapılmış ve kendini ona daha çok açmaya başlamıştı. Ama bu yanlıştı.

Kimseye aşık olamazdı ve güvenemezdi. Babası bile onu sevmiyorken, ona işkence ediyorken bir yabancıya mı güvenecekti? Hadi ama... Haechan bu kadar zayıf ve savunmasız değildi. Bu yüzden Mark la arasına mesafe koymaya karar vermişti. Ancak bu sevişmek istemediği anlamına gelmiyordu.

Fırsatını bulduğu ilk anda onunla düzüşeceğine yemin bile etmişti. Ve ne olmuş olursa olsun Mark ı ilk anda olduğu gibi ,hatta daha fazla, istiyordu ve istediğini alacaktı. Ancak gereksiz konuşmalar olmayacaktı. Onunla 3 saniyeden fazla göz göze gelmeyecekti. İşini bitirecek, maçlara çıkacak, onunla yiyişecek ve hayatına kaldığı yerden devam edecekti. Haechan her zaman böyle yapmıştı.

Günlerdir konuşmamışlardı. Haechan bu kararından kimseye bahsetmemişti çünkü buna gerek duymuyordu. Mark bu durumu biraz sorgulasa da peşine düşmemişti çünkü Haechan ın kolay şeyler yaşamadığını ve normal bir hayatının olmadığını biliyordu. Onu kendi hâline bırakmıştı. Ama olan davranışların sadece kendine yönelik olduğunu fark etmemişti. Haechan, Mark dışında herkesle yine eskisi gibiydi.

Sadece kendisiyle yan yana geldiği zamanlar iki kelimeden fazla konuşmuyor, başka şeylerle ilgileniyordu. Birkaç gün bu durum devam etmişti ve Mark bunu ilk başlarda yadırgamasa da artık kendi üzerine alınmaya başlamış ve garipsemekten kendini alamamıştı.