14.Bölüm

437 29 82
                                    









~







Başımdaki lanet olası ağrı yüzünden sabahın yedisinde uyanmayı gerçekten beklemiyordum. Benimle inat edermiş gibi uyandığımdan beri daha da şiddetlenmesi gözlerimi açarken bile zorlanmama neden olmaya başlamıştı. Son günlerde her şey boka sardığı gibi bir de vücudumdan aldığım tepkiler beni daha da geriyordu.

Zihinimi meşgul etmek için kendime bir dizi açmış ve yatağımda uzanarak izlerken içkimden de yudumluyordum. Mideme belki de iki gündür doğru düzgün bir şey girmiyordu. Evde olduğum süre içerisinde sadece içki, ölmemek için su ve arada hava almak adına içtiğim sigaralardan başka herhangi bir şey canım istemiyordu.

Babamların bu hafta yoğun iş temposunda oluşu benim yararıma olmuştu. Daha rahat oldukları bir zamanda olsaydı sürekli soru sorup beni bu kadar boş bırakmazlardı. Kocaman herif olmama rağmen hâlâ benimle bebekmişim gibi ilgilenmeleri bazen cidden boğuyordu. Bundan asla şikayetçi değildim. Ama işte- sadece bazen hiçbir şeye hiçbir şekilde tahammülüm olmuyordu.

Akademide son olanlar beni olabildiğince strese sokmuştu. Zaten odaklanmamız gereken önemli maçlar vardı ve uyumaya bile zor zaman bulmamız gerekirken biz- yani ben- boktan işlere bulaşmıştım. Bu okula gelmenin bana pahalıya patlayacağını düşünmüş olsam da böylesini yaşayacağımı hiç düşünmemiştim.

Haechan. Tüm planlarımı alt üst eden ve düzenimi bozan şeydi. Düşüncelerimi, hislerimi, hayatımı nasıl kontrol ettiğimi bile değiştiriyordu. Bunu bilerek yapmadığı açıktı. Ama ben ona nasıl müsade edebiliyordum? Karşısında nasıl bu kadar eli kolu bağlı hissediyordum aklım almıyordu. Sadece yatmak değildi bu. Asla sadece sex olamazdı. Böyle olsaydı tüm bunlar nasıl olabilirdi?!

Her uyandığım gün nasıl aklıma dolabilirdi? Bakışlarına nasıl bu kadar alışmış olabilirdim? Nasıl onu her gün görmek isteyebilirdim? Bu sikik soruların tek bir cevabı vardı, biliyordum. Ama mümkün olamazdı. Bu kadar kısa sürede her şey bu kadar büyük bir etki yaratamazdı. Bu asla bu kadar kolay olamazdı. Saçmaydı bir kere. Her şey olduğu gibi bu da saçmaydı.

Kendimi akıllı sanıyordum değil mi? Ama biraz dikkatsiz davransam ya da bazı ayrıntıları umursamadan devam etsem O jay denen herifle yatacağımı biliyordum. Hiçbir amacım yoktu. Eskiden olduğu gibi. Önüme kim denk gelirse. Ya da beni kim isterse. En sonunda da benim canım kimi isterse. İstediğimi yaşıyordum. Şimdi bana engel olan neydi ki? Beni ne tutuyordu? Jay ya da bir başkası. Sadece sex işte. Neden bunu yapmıyordum.

-"Böyle işi sikeyim!.."

Dediğimde kendi kendime yükselmiştim. Yeni başlayan güne küfrederek söylenmek yeni huyum muydu? Bilgisayarımı hızla kapattığımda yataktan sıyrılarak odamdaki balkona kendimi atmıştım. Üzerimde sadece siyah boxerım olmasına rağmen üşümüyordum. Elimdeki sigarayı içime öyle bir çekmiştim ki öksürmekten son anda kurtulmuştum. Açtım. Uykusuzdum. Düşüncelerim beni yoruyordu ve karmaşıktım.

Haechan bana ne yaptığının farkında mıydı? Kendini de zorladığını anlayabiliyordum. Ama bu şekilde davranarak nereye varabilirdi ki? Bir ilişki istemiyordu. Bende istemiyordum. Sadece sevişiyorduk. E tüm bunlar böyleyken ortada neden hâlâ halledilmeyen şeyler olabiliyordu. Hayır. Asla böyle değildi. Başka şeyler vardı. Bizim anlamak istemediğimiz şeyler. Kaçtığımız ve bizi uğraştıran şeyler. Korkuyordum. Korktuğum şeyleri ifade bile edemiyordum. Ama ilk defa bu kadar korktuğumu hissediyordum.

İki gündür onu görmüyordum. Dün akademiye gitmemiştim. Sadece spor salonunda günümü geçirmiş, bedenimi düşecek hâle gelene kadar yormuştum. Onu görmek istiyordum. Nasıl olduğunu merak ediyordum. Gözlerimin içine baksın istiyordum. Bama bir şeyler söylesin istiyordum. Bağırıp küfretsin istiyordum. Ama bir şekilde benimle olsun istiyordum. Zihnimden atamadığım için delirecek gibiydim.

Academy of lovers | For Markhyuck Où les histoires vivent. Découvrez maintenant