Bizim Apartman -Düzenlenecek

"Özür"

Biraz saçma bir bölüm olmuş olabilir kusura bakmayın...
İyi okumalar..

~Rüzgar~
Eve geldiğimde Poyraz hızla evden çıkıyordu. Umursamadan eve girdim. Odama gidip kapıyı kapattım.

Aysun'nun kolunu çok fazla sıkmıştım. İyi miydi acaba? AAAĞ! Bana ne! Kötüysede kötü! Umrumda değil! Yani sanırım..

Nefret ettiğim bir kızı merak edemem sonuçta. Değil mi? Aslında bu konuyu bu kadar düşünmem bile hatta!

Aynen onu bu kadar çok düşünmem bile saçma!
~Aysun~
Bir buçuk saat uyumuştum. Uyanmamı sağlayan şey annemın sesiydi. "Aysun kızım hadi kalk! Yemek vakti!" Dedi Melahat SULTAN!

Yavaşça gözlerini araladım ve "Tamam." Diye mırıldandım. Annem odadan çıktıktan sonra yavaşça doğruldum.

Artık kolum o kadar çok acımıyordu. Yavaşça kalkıp üstümu değiştirip salonda ki yemek masasına gittim.

Annemler beni bekliyordu. Masaya oturup çorbamdan bir kaşık aldım. Yemekten sonra anneme yardım edip odama gitti.

Kapıyı kilitleyip Rüzgar'ın sıktığı koluma baktım. Kızarıklığı azalmıştı. Artık Rüzgar'dan iki kat nefret ediyordum.

Biraz kitap okudum. Ama sıkılınca annemlere bir şey demeden evden çıktım. Teresa gittim. Teresa geldiğimde terasta Poyraz oturuyordu.

Yanına gidip yalandan öksürdüm. Poyraz dönüp bana baktı. Gülümsedi ayağıya kalktı ve "Aysun?" Dedi.

Yanında ki bir sandalyeye oturdum. Poyraz'da yanıma oturdu. "Poyraz şey dicektim ben." Dedim. "Telefon numaranı alabilir miyim?" Diye sordum. "Tabi." Dedi Poyraz ve gülümseyip numarasını verdi.
~Rüzgar~
Evde sıkılmıştım. Teresa gitmeye karar verdim. Üstümü değiştirip terese gittiğimde daha cam kapının önüne gelmiştim ki terasta oturan Aysun'la Poyraz'ı gördüm.

Aysun gülüyordu Poyraz ise gülümsüyordu. Demek ki bir sorun yoktu. Sonuçta kolu acısa gülmezdi?

Neyse bana ne ya! Yavaşça merdivenlerden inerken ismimi duydum. Geri dönüp terasa baktım.

"Rüzgar'dan nefret mi ediyorsun?" Diye sordu Poyraz. Aysun durdu. "Ne alaka şimdi Rüzgar?" Diye sordu.

Poyraz bir şey demedi. Gerçekten ben ne alakaydım? Arkaları dönük olduğu için beni görmüyorlardı.

"Aysun soruma cevap verir misin?" Diye sordu Poyraz. "Sevmiyorum. Rüzgar'ı sevmiyorum." Dedi Aysun.

"Eve gitsem iyi olur." Dedi Aysun. Hızlı adımlarla aşağıya indim. Eve gelip anahtarla içeri girip kapıyı sessizce kapatım.

Poyraz niye böyle bir şey sormuştu ki..?
~Geçiş yarın sabah~
~Rüzgar~
Tamam kabul. Aysun'u biraz merak etmiş olabilirim. Ve ondan bir şekilde özür dilemem lazım. Ama nasıl özür dilicem?

Düşüncelerim annemin içerden bağırması ile bölündü. Mutfağa doğru gitmeye başladım. "EFENDİM ANNE?" Diye bağırdım.

Sonunda mutfağa gelmiştim. Kapıdan anneme baktım ve "Ne oldu anne?" Diye sordum. "Şu bizim alt komşuya poğaça getirsene. Yapmıştım sıcak sıcak. Yesinler." Dedi annem.

"Anne niye ben? Hayır her seferinde niye ben? Poyraz götürsün?" Dedim. "BAK TERLİK GELİYOR!" Diye çıkıştı annem.

"Tamam tamam bir şey demedim. Üstümü değiştireyim giderim." Dedim ve odama gidip üstümü değiştirdim.

Mutfağa gittim. Annemin poğaçalarla doldurduğu tabağa alıp ayakkabılarımı giydim. "BİRAZDAN DÖNERİM BEN!" Diye bağırıp kapıyı çekip çıktım.