"Tek bir cümle"

184 98 44
                                    

~Aysun~
Akşam olmuştu. Akşam yemekleri yenmişti. Alya heyecanla bana döndü- hayır! Hayır! "Hayatta gelmem Alya!" Diye çıkıştım. Yaklaşık üç dakika kadar Alya, Berk ve Rüzgar'ın gel diye yalvarmalarını dinledikten sonra mecbur kabul ettim...

"HADİ! Hazırlanalım!"

Alya sevinçle dediği şeyden sonra elimden tutup beni masadan kaldırdı. Rüzgar'la göz göze geldim. Gülümsedi, gülümsedim. "Alya'm ne hazırlanması? Abartmasan mı! Zaten zor gelemeyi kabul ettim!" Diye çıkıştım.

"Hadi Aysun hadi!"

Hızlı adımlarla beni sürüklerken Rüzgar'a umutsuz bakışlarımı atarken Rüzgar güldü. Yemek solunundan çıkmıştık. Alya hızla elimden tutup merdivenlere yürüdü, gülümsüyordu kocaman.

Odamıza çıktığımızda Alya hızla kapıyı kapatıp bana gözleri ile yatağa oturmamı işaret etti. Anlamsız bakışlarım ona bakarken yatağa oturdum.

Alya kendi dolabını açtı ve dolabından bir kaç kıyafet getirip yatağa koydu. Alya'ya bakıp "ÖLÜRÜMDE BUNLARI GİYMEM!"  Diye bağırdım...

***

Yaklaşık on dakikadır Alya ile bu kıyafetlerimi giymem diye tartışıyordum. En sonunda pes ettim. İstemeye istemeye Alya'nın verdiği kıyafetleri zorla giyinip boy aynada ki kendime baktım....

 İstemeye istemeye Alya'nın verdiği kıyafetleri zorla giyinip boy aynada ki kendime baktım

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Of çekip Alya'ya baktım, hazırlanmıştı. Bana bakıp gülümsedi ve "Hadi gidelim!" Dedi Alya heyecanla. Bıkkın bir şekilde Alya'ya baktım.

"Kuzum.....Lütfen bana iki dakika izin verir misin...? Söz iki dakikaya aşağıda olucam. Bir kaç dakika tek kalmak istiyorum.."

Sesimde bıkkınlık vardı. Alya yanıma geldi ve "Kuzum bak ben seni zorladım falan ama" dedi ve durdu Alya.

Tebessüm ettim ve "Tamam sorun değil. Gelicem söz. Sadece bir kaç dakika yalnız kalmak istiyorum." Dedim.

Alya gülümsedi. Bana sarıldı bende ona sarıldım. Daha sonra geri çekildi. Görüşürüz diyip gitti. Arkasından kapıyı kapattıktan sonra derin bir nefes aldım. Aynda ki kendime baktım.

Bu ben miydim...?

Bu kıyafetler içinde ki ben miydim...?

Kapımın çalınması ile düşüncelerim bölündü...

Yavaş adımlarla kapıya gittim. Kapıyı açtığımda kapıda benim yaşıtlarımda TAŞ gibi bir çocuk vardı.

Çocuğun koyu kahve gözleri vardı. Kahve gözleri ile ela gözlerime bakarken çocuk konuştu...

"Italian?" Diye sordu çocuk. "N-no." Diye kekleyebildim sadece. Çocuk gülümsedi ve "English?" Dedi sorar bir tonda. Evet anlamında kafa salladım.

Bizim Apartman -Düzenlenecek Where stories live. Discover now