Bizim Apartman -Düzenlenecek

"Beni sevdiğini söyler misin?"

~Aysun~
"İyi." Dedim ve gülümsedim. "Bu gece uyumamlısınız. Ne olur ne olmaz diye." Dedi doktor. Gülümsedim ve "Peki."

Doktorlar biraz daha konuştuk. Sonra odadan çıktı. Aklımda cevaplanmamış o kadar soru vardı ki! Bir iki saat sohbet ettik.

"Rüzgar ben su almaya aşağıya iniyorum. Sende gelsene benle." Dedi Berk. "P-peki!" Diye kekeledi Rüzgar.

"Siz bir şey istiyor musunuz kızlar?" Diye sordu Berk ve gülümsedi. "Bana da bi su alır mısın?" Diye sordum gülümseyerek.

"Tabi ki. Sen Alya?" Diye sordu Berk. Alya hayır anlamında kafa salladı ve teşekkür etti. Onlar odadan çıktıktan sonra Alya'ya döndüm.
~Rüzgar~
Kapıdan çıkıp kapıyı kapattığımda Berk bana baktı ve "Benimle gel!" Diye çıkıştı. Berk nereye desemde beni dinlemedi.

Kafeterya gibi olan yere gelmiştim. Berk kasaya gidip üç su şişesi alıp ödedi. Sonra kolumdan tutarak bi masaya oturtu. O da karşıma oturdu.

"Rüzgar bak o kızla görüşmeceğine dair söz vermiştin. O kız kötü tamam mı? KÖTÜ! KALBİ KÖTÜ ONUN! O SENİN GİBİ ZORLA KÖTÜ DEĞİL!"

"Peki Berk sana bir şey sorucam. NE SANIYORSUN? O KIZIN KÖTÜ OLMADIĞINI DÜŞÜNDÜĞÜMÜ MÜ? IŞIL'IN KÖTÜ BİRİ OLDUĞUNU BİLİYORUM! AMA BENİM ONA İHTİYACIM VAR! BU TARAFTAN HİÇ DÜŞÜNDÜN MÜ? YA BERK SEN BİLE BENİ KAÇ KERE YARGILADIN! IŞIL HİÇ YARGILADI MI BENİ?!"

"HİÇ BENİM İSTEKLERİMİ DÜŞDÜNDÜN MÜ BERK? O KIZIN KÖTÜ OLDUĞUNU GAYET İYİ BİLİYORUM! AMA O BENİM ÇOCUKLUĞUMUN TEK İYİ TARAFI! BEN ŞU AN BURDAYSAM ONUN SAYESİNDE! EĞER IŞIL OLMASA BEN ŞU AN BURDA DEĞİLDİM YA! EĞER IŞIL OLMASA BEN İNTİHAR ETMİŞTİM!"

"BENİM ŞU AN O KIZA İHTİYACIM VAR! BENİ YARGILAMADAN DİNLEYEN BİRİNE İHTİYACIM VAR! BENİ SEVDİĞİNİ BİLDİĞİM BİRİNE İHTİYACIM VAR! BENİM IŞIL'A İHTİYACIM VAR BERK!"

"YALAN SÖYLEME RÜZGAR! SENİN IŞIL'A DEĞİL AYSUN'NUN SEVGİSİNE İHTİYACIN VAR! AMA KABULLENEMEDİĞİN İÇİN IŞIL DİYİP DURUYORSUN! BU GÜNDE O YÜZDEN IŞIL'A BULUŞMAYA GİTMEDİN Mİ? SIRF BİR KIZIN SENİ SEVDİĞİNİ BİLMEK İÇİN IŞIL'IN YANINA GİTMEDİN Mİ? AMA SENDE IŞIL'I DEĞİL ONU İSTİYORDUN!"

"Ama dediğim gibi sağol! Bu gün Işıl'a Aysun'dan daha çok değer verdiğini öğrendim! Bu gün bir ilk yaşandı değil mi? İlk kez sözünü tutmadın. Çünkü sevgi istiyordun. Ama o sevgiyi Aysun'dan istiyordun. Ama Aysun'la Poyraz'ın sevgili olduğunu düşündün ve onu unutmak için Işıl'ın yanına gittin. Onun berbat kokulu parfümüne çok güzel dedin. Aslında onun kokusunu değil Aysun'nun kokusunu duymak istedin. Onun o sahte mavi lens gözlerine çok güzeller dedin. Ama aklında Aysun'nun ela gözleri vardı. Upuzun düz sarı saçlarını yerine kahve rengi uzun dalgalı saçları görmek istedin. Makyajla dolu bi yüz değil sade,doğal bi yüz istedin. Sen onu istedin ama kabul etmiyorsun. Ondan istediğin sevgiyi başkası versin diye başkasının yanına gidiyorsun."

Sustum..... Çünkü evet demeye dayanamazdım ben..... İkizimin sevdiği kızın beni sevmesini istedim diyemezdim ki ben. İkizimin sevdiği kızı istedim diyemezdim ki ben. Dayanamazdım ki ben bunları demeye....

"Senin Aysun'a ihtiyacın var Rüzgar.." Yine ve yine sustum.... Çünkü susmak daha basitti.... Her zaman ki gibi susuyordum...

"Ama Poyraz seviyor onu diye kabul etmeceksin bunu. Sevdiğini kabul etmemek için aşka inanmıyorum diceksin. Ah Rüzgar. Yetmedi mi? Elinde ki her şeyi Poyraz'a vermen yetmedi mi? Aileni verdin? Arkadaşlarını verdin? Her şeyini ona verdin. Bırak sevdiğin kız senle kalsın."