Bizim Apartman -Düzenlenecek

"𝐴𝑏𝑙𝑎𝑚" (𝙊̈𝙯𝙚𝙡 𝙗𝙤̈𝙡𝙪̈𝙢)

Ablama ithaf ediyorum bu bölümü.... Yani kesintisizbaglanti'ya..

~Aysun~
Sizin en sevdiğiniz gün nedir? Benim cumartesiii!!! VE BU GÜN CUMARTESİİ!  İstediğim kadar uyuyabilirdimmmm!

Mutfaktan gelen sesle yerimden sıçradım! BİSMİLLAH! NE OLUYOR YAV SABAH SABAH! Yavaşça yataktan kalktım.

Of çekerek mutfağa gittim. Mutfağın kapısından mutfağa bakerken neden ses geldiğini anlamak zor olmadı..

Ablam yine mutfakta değişik tariflerinden birini yapıyordu. Mutfak biraz dağılmıştı. Tamam biraz değil baya fazla dağılmıştı.

Yere un dökülmüştü. Tavada ki sıvı gibi şey ses çıkararak pişiyordu. Tavalar, tencereler mutfağın her yerindeydiler...

Ablam belinden durmadan düşen benekli pijamasını çekti ve tavada ki beyaz sıvıya baktı. Benim şansız ablamın gözlüğüde tam o anda tavaya düşmesin mi?!

Ablamın gözü bozuktur. Sabahları lensini takmaya üşenir. Aslında evdeyken hep üşenir. Çıkan sesten dolayı ablam hemen geri çekildi. Korkmuştu birden çıkan sesten.

Gülmeye başladım. Aslında gülme krizine girmiştim. Ablamın bana baktığını bilsem bile gülmeye devam ediyordum. Bir kaç dakika sonra sakinleşmiştim. Ocağı kapatıyordu ablam. "Yav ne var Aysun ya!"

Tavaya düşen gözlüğünü aldı. Ama eli yandığından gözlüğü yere düşürdü. Fırın eldiveniyle gözlüğü alıp musluğa attı. Gülmemek elde değildi ki bu darmadağınık mutfağa ve komik ablama bakarken.

Ablam suyu açıp gözlüğe tuttu.  On, on beş saniye sonra gözlüğü geri çekti. Havaya kaldırdığında- GÜLME KRİZİNE GİRDİM Bİ SANİYE!

Gözlük yamulmuştu ısıdan dolayı. Takılmıcak hale gelmişti. Ablam of çekti. Ama ben gülmeye devam ediyordum.

"Bu gün yeni gözlük alsam iyi olur."

"Bencede. Neyse annemler nerde?"

"Annem altın gününe gitti. Babamda işe gitti. Sana sürpriz yapcaktım. Pankek yapcaktım. Çok seversin. Ama beceremedim." Dedi ablam üzgün bir sesle.

Yanına gittim. Gülümsedim ve "Kesin çok güzel olmuştur. Yardım edeyim mi?" Diye sordum. Ablam etrafa baktı ve "Olur!" Dedi.

Mutfağı toplamaya başladık. Birden duyduğum müzik sesi ile yerde ki unu temizlemeyi bırakıp doğruldum. Açmış oynak bir şarkı ablam. Bide göbek atıyor ya!

Gülme krizine girdim. Ah abla ah! Ne olursa olsun kanında türk kanı var! Ablam gülme krizine girmiş bana baktı. "Yav ne var!" Dedi ablam gülümseyerek.

Güldüm. Ablam göbek atmayı devam ediyordu. Aynı zamanda temizlikte yapıyordu. Yerde unu sildim. Mutfağa biraz toplamıştık.

Ablam bi kasede ki beyaz sıvıyı tavaya döküyordu kepçeyle. O sıvı pankekti. 15 dakikanın ardından yamuk yuvarlaklar şeklinde pankekler hazır olmuştu.

Çay demekledik. Ablam kendine tost yaptı. Çünkü kendisi pek pankek sevmez. Tabaklarımızı alıp salona gittik. Koltuğa oturdum. O da yanıma oturdu.