Bizim Apartman -Düzenlenecek

"Sen onla aynı değilsin.."

~Aysun~
"Anlat bakalım. Ne oldu?" Diye sordu Alya. "NE OLMADI Kİ?"

"Bak şimdi her şeyi en baştan anlatçam." Dedim. "Anlat bakalım. Ay heyecanlandım. Çekirdek var mı buralarda?" Gülmekle yetindim.

"Dün ben Rüzgar'ın biraz sinirine dokuncak şeyler dedim. Rüzgar'ında öfke kontrol sorunu varmış. Kolumu sıkmaya başladı. Çok ama çok fazla sıkıyordu. Hatta bak." dedim ve kolumu gösterdim.

"Ah!" Dedi Alya. "Neyse sonra öfke kontrol sorunu olduğunu dedi falan gitti sonra. Neyse bu sabah gördüğüm rüya rüya değilmiş!" Dedim.

"Rüzgar gerçekten onları fısıldamış! Kolumu sıktı ya o yüzden. Neyse ben bunu ablamdan öğrendim. Melek abla poğaça yapmış. Rüzgar getirmiş. Hatta daha sonra odama gelmiş. Ama uyandırmadan gitmiş. Neyse sonra benim Rüzgar'la konuşmam gerekiyor."

"Aklıma fikir geldi. Merdivenlerden düşme numarası yapıp bu kızarık kolumun üstüne düşmüşüm gibi davrandım. Tam evlerinin önünde. Melek abla geldi. İçeri girmem gerektiği dedi. Girdim içeri. Rüzgar'i çağırdı. Onlar bizi arkadaş sanıyor. Rüzgar'la onun odasına gittik."

"OHAAAA!" Dedi Alya. "Dur daha bitmedi!" Dedim. "Sordum işte bu gün bizim eve geldin mi diye. Evet dedi. Tabi onları fısıldadığını sormadım. Melek abla buz poşeti getirdi. Ben buzu tutuyordum. Yeşil gözlerini gözlerimden hiç ayırmıyordu."

"Neyse sonra beceremiyorsun dedi. Elimden poşeti aldı. O koluma tutmaya başladı. O zaman ister istemez yakınlaştık. Gözlerini hâlâ gözlerimden çekmemişti. En sonunda yeter bu kadar diyip kolumu çektim. Sonra Poyraz'ı sordum."

"Bilmiyorum dedi. Hâlâ gözlerimin içine bakarak konuşuyordu. Hiç çekmiyordu yeşil gözlerini. Nasıl bilmiyorsun o senin ikizin dedim falan. Sonra ben düşüncelere daldım. Hâlâ gözlerini çekmemişti." Dedim.

"Ne gözmüş arkadaş!" Dedi Alya. Bir şey demedim. "'Gözlerimi çok mu sevdiniz küçük hanım?' Dedi sırıtarak. Hiçte bile sen başlattın dedim. Biz bunun hakında tartışırken içeri Melek abla girdi. Elinde bir tabak börek ve iki bardak ayran vardı. Gitmek istesemde kabul etmeyip odadan çıktı. Rüzgar'a baktığımda tabağın yarısı bitmişti. Onla bu konuda tartışırken börek yedik. Sonra kapı çaldı ve içeriiiiii"

"İçeri kim girdi?" Diye sordu Alya heyecanla. "İçeriiiiiii" dedim uzatarak. "İçeri kim girdi kızım? Söylesene meraktan çatlıcam!"

"İçeriiiiiiiiiiiiiiiii REKLAMLAR!" Dedim ve kahkaha atmaya başladı. Alya kafama vurdu ve "KIZIM SÖYLESENE İŞTE!"

"Ah kafam!" Dedim ve kafamı tuttum. "İçeri benim ENİŞTEEEEEĞĞM girdi!" Dedim ve sırıttım. Berk'e hep Alya ile yalnızken 'ENİŞTEEEEE' d

"YUH KIZIM! BERK NE ALAKA? O NERDEN TANIYOR RÜZGAR'I?"

"Anlatıyorum az sabır!"

"Sonra Berk girdi sırıttı ve 'Ben böldüm sanırım' gibi şeyler dedi. Rüzgar'la nasıl arkadaş olduğunu sorduğumda küçüklüğünden beri en yakın arkadaş olduklarını öğrendim. Neyse kolumu fark etti. Merdivenden düştüğümde olduğunu dedi Rüzgar. He bu arada Rüzgar merdivenden düşmediğimi öyle yaptığımı biliyordu. Neyse sonra ben gideyim artık dedim. Melek ablaya teşekkür edip evden çıktım. Aşağıya inerken senle karşılaştım. Kalanını biliyorsun."

"VAY BEEEEE! BİLDİĞİN KİTAP ÇIKAR BUNDAN!" Diye bağırdı Alya. Kahkaha attım.
~Rüzgar~
Dün Aysun'nun kolunu sıktığımdan beri olanları Berk'e anlattım tabi sabah Aysun'nun odasına gittiğim yer hariç. Berk tam konuşucakken kapımın aniden açılıp gelen Poyraz'la sustu.

"Annem seni çağırıyor Rüzgar." Dedi Poyraz. "Tamam geliyorum." Dedim ve odadan çıktım. Mutfağa doğru yürümeye başladım.

Mutfağa geldiğimde tam kapıyı açıcaktım ki annemin sesini duydum. Telefonla konuşuyordu.