Bizim Apartman -Düzenlenecek

"Doğa"

Bölüm geç geldi gençler. Kusura bakmayın!

İyi okumalar...

~Rüzgar~
Gözlerini çekti gözlerimden. Öyle dediğimi hatırlamıyordum bile! Kimden bahsetmiştim? Ah bilmiyorum! Niye Işıl demiştim? Onu da bilmiyorum!

"Kalbinde birileri var işte Rüzgar. Bana açıklama yapmak zorunda değilsin. Yapma zaten istemiyorum! Beni sevdiğin kız sandın. Uykuluydun. Falandı filandı."

Ne dicektim de kalbimde kimsenin olmadığını inanıcaktı? Aşka inanmıyordum ben. Aşk bir yalandı kananda aptaldı. Yani bence..

"Aysun bak yemin ederim ki benim sevdiğim kız yok! Kimden bahsettiğimi bilmiyorum! Seni Işıl sandım çünkü o benim en yakın arkadaşım!  Neden dedim öyle bilmiyorum! Uykum vardı hemde çok fazla! O yüzden sanırım!"

Ela gözlerine bakmaya çalışıyordum. Ama çekiyordu gözlerini. "Sen değil miydin göz kalbin aynasıdır diye! Bak o zaman gözlerime! Kalbimde kimsenin olmadığını anlarsın o zaman belki!"

Aysun kafasını kaldırıp bana baktı. "Rüzgar gider misin?"

"Aysun-"

Sözümü keserek, konuştu Aysun. "Rüzgar! GİT DEDİM! SEN GİT DEDİĞİNDE HER SEFERİNDE TEK KELİME ETMEDEN GİTTİM! ŞİMDİ BEN İSTİYORUM! GİT!"

Bir şey demedim. Gözlerine baktım. O da baktı gözlerime. "Git!" Dedi Aysun. Sesi kısık çıkmıştı. Bir şey demeden koltuktan kalkıp kapıya gittim.

Aysun'a baktığımda arkası dönüktü. Kapıyı açıp evden çıktım. Ayakkabılarımı giydim ve merdivenlerden yukarı çıktım

Teresa çıktım. Bir sandalyeye oturdum. Gökyüzünü izlerken gelen sesle kafamı kaldırdım. Yaşıtım bir kızdı.

Omzuna kadar gelen kahve rengi saçları vardı. Uzun ince biz kızdı. Kahve rengi gözleri vardı. Hafifçe gülümsedi ve "Oturabilir miyim?" Diye sordu.

"Tabi!" Dedim ve tebessüm ettim. Kız yanıma oturdu. Hoş bir kızdı. Gökyüzüne bakmaya başladı. Ona baktığımı fark etmiş olucak ki dönüp bana baktı.

Tebessüm etti. Elini uzattı ve "Doğa ben. Sen?"

"Rüzgar." Dedim elini sıkarken. "Memnun oldum Rüzgar."

Gülümsedim. "Bende."

"Bu apartmanda mı oturuyorsun? Seni ilk kez görüyorum." Dedim gülümseyerek. "Aslında hayır. Teyzem burda oturuyor. Bende hafta sonluğuna geldim. İki gün burdayım. Ama seni daha önce görmemiştim. İki hafta önce geldiğimde yoktun."

Gülümsemeye devam ederken konuşmaya başladım. "Bir hafta oldu buraya taşınalı. Yeni sayılırım."

Bir şey demeyerek gökyüzünü seyretmeye başladı. Ben düşüncelere dalmışken Doğa'nın sesi ile kesildi. "He efendim? Ben dalmışımda." Güldü, "Bende senin gibi çok dalıyorum."

Gülümsemekle yetindim.. "Neyse ben eve dönsem iyi olur. Sonra görüşürüz Rüzgar." Dedi ve sandalyeden kalktı Doğa.

"Görüşürüz." Diye seslendim arkasından. Teras kapısından çıkıp merdivenlerden inmeye başladı.
~Aysun~
Rüzgar gittikten sonra bir kaç dakika ayakta kaldım. Artık aç değildim. Yavaşça odama gittim. Üstümü değiştirdim. Anahtarları mı alıp evden çıktım.

Merdivenleri ikişer ikişer çıktım. Teresa geldiğimde Rüzgar ve bir kız terasta oturuyordu. Rüzgar yeşil gözlerini kızın kahverengi gözlerinden çekmiyordu.

Yalan söylüyordu. Sevdiğim kız yok diyordu ama Işıl'ı seviyormuş gibi davranıyordu! Birde dün bir kızdan bahsetmişti. Ondan uzak kalmam gerek diye. Onla Işıl arasında mı kalmıştı acaba?