HER EYES TELL Season 1

KABANATA 44

‹ZEUSARIOS KEN KNIGHT›

I was smiling all day until the class is over. I forgot, we didn't have class.

Pagkatapos naming kumain ni Lunar ay bumalik na kami sa court. My smiled couldn't out of my face as I watch her dancing. Even though, she's not that good at it. Still, she didn't failed to amazed me.

Parang tamad na tamad siya habang ginagalaw ang katawan. Pero kahit paano ay nakakasabay siya sa mabibilis at liksi ng galaw ng mga kasamahan niya. Namangha ako dahil agad niyang na saulo ang dance steps kahit mahirap ito. Ilang beses niya pa akong sinamaan ng tingin dahil hindi ko mapigil pigil ang pang aasar sa kaniya nang papalabas na kami ng Del Luna.

"Bye." Pagpapaalam namin sa isa't isa bago kami nag uwian. I didn't forget to text her before I finally get home.

Pagkauwi ko ay sakto namang palabas na sina Mommy. Nilapitan ko agad sila at binati.

"Do I need to change my clothes?" I asked Mom after I kissed her cheek.

"Siguradong nababagot na ang kapatid mo roon, Son. You can change pagbalik nalang natin." Si Dad ang sumagot. I just nodded.

I smiled at the thought that after 1 year I will see my sister again in person. We're so close to each other and I really miss her.

"Let's go?" Inakbayan ako ni Dad at napangisi nalang ako nang guluhin niya ang buhok ko.

Habang nasa byahe kami papuntang airport ay hindi ko mapigilan ang mga kamay kong nanginginig. I'm so excited to see my princess again. Hindi mapangalan ang sayang nararamdaman ko ngayon. Nang umuwi kami sa pilipinas ay nagpaiwan si Zefee sa America to finish her school there but I didn't know why she suddenly changed her mind. Gusto na raw niyang dito na siya makapagtapos hanggang college.

I almost jump when I felt the touch of Mom in my hand. "You're nervous." That's not a question.

"Sort of." Sabi ko. Kinabig niya ang ulo ko papalapit sa dibdib niya upang ihilig ako roon. Lagi niya iyong ginagawa tuwing kinakabahan ako.

"Ano kaba! Makikita mo na ang kapatid mo. You should calm." She caressed my hair. She knew that I'm neurotic.

"I'm calm, Mom. I'm just excited." I claimed. Excitement leads to trembling and it turns to nervous. I don't know why. Ipinikit ko ang mga mata para ikalma ang sarili.

Susunduin ko lang ang kapatid ko pero ang saya saya ko.

"We're here." Dad declared so I automatically open my eyes.

Dad open the door for Mom at ako nama'y lumabas narin. Naiwan ang driver namin sa kotse. I drew some strength before we step inside the airport. Magkahawak kamay sina Mommy at Daddy habang naglalakad kami. Ngunit hindi pa kami nakakailang hakbang ay nakarinig na kami ng munting hiyaw.

A big smile plastered on my lips as I turned my head to my sister. Nakatayo na siya ngayon sa inuupuang bench at may nanlalaking mga matang tumingin sa akin. Her voice is like a music to my ear as she shouted my name and run towards me to hug me very very tight.

"Kuya!!!" Maliit na sigaw niya at pinalupot ang mga braso sa baywang ko. Yumuko ako para mahalikan ang pisngi niya. She closed her eyes while smiling widely. Nakatingin lang sa amin sina Mommy at Daddy.

"How's my princess?" Tanong ko at hinaplos ang buhok niya nang bumitaw kami sa isa't isa.

"Still look pretty, Kuya!" She laughed after that. Tumagos ang paningin niya sa likuran ko kung saan nakatayo sina Mommy at Daddy. "Mommy! Daddy!" She shouted and run to hug them too.