Hiding The Billionaire's Son (Completed/Under Editing)

Chapter 27

Zaera's Point of View

Bago pa man niya mahalata na natigilan ako ay tumuloy ako sa paglalakad at tinungo ang luggage ko. Nakikita ko pa sa peripheral vision ko ang likuran nito mula sa puwesto ko habang naghahanap rin siya ng damit sa closet niya.

He confidently showed those well-built muscles as if he's alone in this godd*mn room. The way he moves his arm, mas nade-define 'yung mga muscle niya sa braso. He's really good at captivating someone's attention in that simple move. Pero hindi ako apektado doon.

Kumuha na lang ako ng malaking T-shirt at denim short saka tumayo. Hindi ko na pinagtuunan pa ng pansin si Zerron na nagbibihis. Dumeritso ako sa isa sa mga pinto na sa tingin ko'y comfort room.

Nang tuluyan akong makapagbihis ay tiningnan ko ang mukha ko sa salamin. Napabuntong hininga ako at napahawak sa dibdib ko. Napansin ko ang pamumula ng pisngi ko. The fvck?! Why the hell am I blushing?!
Kaagad kong kinalma ang sarili ko at tinapik-tapik ko pa ang pisngi ko. Lumabas na ako ng comfort room ng mapakalma ko na ang aking sarili.

"Where are the clothes that I bought you one time?" Kinalkal ni Zerron ang luggage ni Zian. May inilabas itong dilaw na T-shirt na may print na 'Handsome'. "Here. This looks good on you" Ipinatong pa niya ito sa katawan ni Zian.

Zian dig inside his luggage and reach for the shirt with a Doraemon print then he showed it to his Dad. Hindi ko mapigilang mapahagikhik ng makita ang mukha ni Zerron. Hindi ito maipinta.

"But I want this one, Dad"

Napakamot si Zerron sa kanyang ulo. "But this one suits you well. It says 'Handsome'"

"I know po but I love Doraemon. Mama, bought this" Ngiting-ngiting sabi ni Zian. Zerron heave a deep sigh. I saw his face flinched a little bit. Ang bilis niyang maapektuhan sa sinabi ni Zian.

"Okay" Pagsuko niya saka ibinalik sa luggage ang hawak na binili niyang damit at kinuha ang T-shirt na may print ng Doraemon saka tinulungan sa pagpapalit si Zian.

Napasandal ako sa pinto ng cr habang pinagmamasdan sila. Inilabas ko ang cellphone ko at kinuhanan sila ng litrato. I'm sure hindi magiging madali ang susunod na mga araw na magkasama sila gayong hindi niya pa alam ang mga hilig ni Zian.

Well, I'm willing to help him tho. I'm not that selfish. Nang makuntento ay ibinalik ko sa aking bulsa ang cellphone at nilapitan sila. Bumaling ang kanilang tingin sa akin kasunod noon ang pagtungo ni Zian sa puwesto ko na may ngiti.

Napatingin ako kay Zerron. Nagsalubong ang tingin namin. Umiwas ako at tumingin kay Zian. Ginulo ko naman ang buhok niya. Narinig ko naman ang mga yabag ni Zerron na paparating sa puwesto namin. Tumayo ito sa may bandang gilid ko.

"Let's go, son" Wika ni Zerron sa kaniya. Binuhat naman siya ni Zerron.

Napakamot nalang ako sa aking ulo saka nagmadaling kumuha ang sunscreen sa loob ng luggage namin at sumunod sa kanila palabas ng kuwarto. Habang pababa kami ay mga ingay na galing sa mga kaibigan ni Zerron ang naririnig ko, particularly the boys.

They're watching basketball. Mga lalaki nga naman. Nakita ko rin na panay ang kain nila ng chips. Samantala yong mga kababaihan naman nakikinuod rin at nakikikantiyaw. Napataas ang kilay ko. I didn't know na mahilig rin pala sila sa basketball.

"Bossing/Miss Zaera" Halos sabay-sabay na sabi nila ng mapansin kami. Pinatay naman ni Doom ang TV saka sila tumayo lahat.

"Mabuti bumaba na kayo, magpapaalam lang sana kami" Saad ni Ephraim habang ibinababa ang hawak na pringles sa mesa.

"Aalis na kayo? Dito nalang kayo mananghalian mamaya" Suhestiyon ko pero umiling lang sila.

"Hindi na Miss Zaera. May kailangan pa kasi kaming asikasuhin" Nakangiting sabi ni Damian.