Çok sürmedi. Omuzlarında bir sıcaklık hissetti. Bir ceket sarılmıştı. Kokusu ona hayat verdi. Gözlerini yumdu. Sonra da gittikçe uzaklaşan adım seslerini duydu. Arkasına daha bakmamıştı bile. O güzel gözlerde can bulmasına müsaade etmeden gitmişti...
Bu bölüm nihai buluşma gerçekleşecek. Umarım sevilir, keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. BÖLÜM | MASKELİ GÜZEL
"Catherine.."
"Catherine?"
Charles bir anda onun isminin ağzından çıkışının sebebini anlayamamıştı. Ellerini ensesine götürürken bakışlarını yerden çekip James'in yüzüne doğrulttu.
"Yemeğe katılmayacak öyle değil mi?"
James yüzüne yerleştirdiği garip ifadeyle Charles'ı inceledi. Ne olmuştu da birden genç Dük'ün afallamasına sebep olmuştu böyle?
"Sanmıyorum. Dediğim gibi, hasta olduğu için dinlenmesi gerekiyor. Yemeğini odasına götürürler."
"Anladım."
Charles garip bir şekilde utandığını hissetmişti. Sahi bugün Catherine'i kaçıncı soruşuydu? Onunla bir an önce konuşması gerektiğini düşünüyordu. Evlilik hakkında konuşmaları gereken çok fazla detay vardı. Ve ayrıca merak ediyordu. En son küçücük olmakla birlikte yaşıtlarından da küçük görünüyordu. Biraz da olsa değişmiş olmasını umdu.
"İnelim mi?"
James'in yönlendirmesi ile aşağı doğru inerken ardında bıraktığı nişanlısının hâlinden de bihaberdi.
Catherine, ismini onun sesinden duyduğu an düşüp bayılacağını sanmıştı. Ne var ki genç adamın onu görmesinin mümkün olmadığının farkındaydı. Kapıya doğru adımladıklarını duyar duymaz saklanmanın bir yolunu bulmuştu.
Neden sordu ki şimdi beni?
Daha çok umut etmek ve hayal kırıklığına uğramak istemiyordu ancak onu durduk yere sorması normal değildi. Derin nefeslerinin arasında koridora yayılmış olan kokusunu çekti ciğerlerine. Şayet ölüm bu kokuyu sonsuza dek saklamanın bir yolu olsaydı, hiç düşünmeden canını verirdi. Kokuyu ciğerlerine hapsedip de öyle ölmek onun için cenneti yaşamak gibi olurdu. Duyacağı son kokunun ona ait olmasını diledi bir an için Tanrı'dan. Göreceği son gözlerin onun, işiteceği son sesin onun...
"Leydim.."
Catherine duyduğu sesle irkilmişti. Kendisine garip garip bakan Maryanne'i görünce yüzüne bir gülümseme yayıldı. Bu kız neden bu kadar garipti?
"Burada ne yapıyorsunuz efendim?"
"Ne zamandan beri sana hesap verir oldum Mary?"
Maryanne yanaklarının kızarmasına sebep olan bu cümlenin üzerine iyice eğilip bükülürken küçüldüğünü hissetmişti. Ağzında gevelediği birkaç sözcükle yanlış anlaşıldığını anlatmak için çabaladı.
"E..efendim. Olur mu öyle şey..? Ben sadece..."
Catherine sesli bir kahkaha patlatınca genç kadın leydisinin şaka yaptığını anlamıştı. Genç hizmetçisine bakıp hızla boğazını temizledi.
