Çok sürmedi. Omuzlarında bir sıcaklık hissetti. Bir ceket sarılmıştı. Kokusu ona hayat verdi. Gözlerini yumdu. Sonra da gittikçe uzaklaşan adım seslerini duydu. Arkasına daha bakmamıştı bile. O güzel gözlerde can bulmasına müsaade etmeden gitmişti...
Merhabalar, dokuzuncubölümü de yayınlamış bulunmaktayım. Ben severek yazdım, umarım sizler de severek okursunuz. Keyifli okumalar dilerim ♡
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
9. BÖLÜM | BİR ÇİFT GÖKYÜZÜ
Catherine düşünceli ve oldukça yorgun bir şekilde merdivenleri inerken işittiği sesle yüzüne büyük bir gülümseme yayıldı. Hilda Hala'nın sesiydi bu, sonunda gelmişlerdi. Kapıya doğru yaklaştıkça konuşulanlar netleşiyordu.
- Bilemiyorum Laura.. Son zamanlarda çok garip davranıyor. Eskisi gibi değil.. Sürekli bir dalgınlık var üzerinde. Bazen defalarca kez seslenmeme rağmen duymuyor. Bu hâlini hiç anlamlandıramadım.
Genç kız oturma odasının girişinde durmuş, onları dinliyordu. Kimden bahsettiklerini ise anlaması zor olmamıştı.
- Biliyorsun Londra'da metresleri de var..
Yaşlı kadın bu cümleyi kurarken yüzündeki mahcup ve bıkkın ifade rahatça görülebiliyordu. Bu durumdan ne kadar rahatsız olduğu çok açıktı.
- ..Uzun zamandır uğramıyormuş onlara da.. Arabacısı bana onun hakkında her bilgiyi verir biliyorsun. Üç haftadır kulüp ve bir iki yakın arkadaşı dışında bir yere gitmiyormuş.
Yaşlı Düşes'in yüzündeki sıkıntılı ifade, bir şey söylemek isteyip söyleyemeyişinin bir göstergesiydi. Catherine düşesleri uzaktan, arkaları dönük bir şekildeyken dinlediği için bazen dinlediklerinin doğruluğundan emin olamıyordu. Sesleri de ara ara kısılır gibi oluyor, onları anlamak daha da zorlaşıyordu.
Düşes sesini hafifçe kısarak eski dostuna doğru eğildi. Eğer aklından geçenler doğruysa bunun sonuçları çok kötü olabilirdi.
- Hilda.. Acaba Charles, âşık olmuş olabilir mi?
Sıkıntıyla koltuktaki duruşunu düzeltirken ağzından çıkanların doğru olmamasını diledi. Çünkü iyi biliyordu, bu durumda Catherine çok incinirdi.
Hilda sıkıntıyla nefesini verirken Laura'nın kendisine yönelttiği sorgulayıcı bakışlar üzerine gözlerini kaçırdı. Bu, ben bir şeyler biliyorum, demekti. Yaşlı düşes elli yıllık arkadaşının her mimiğini okuyabilecek kadar tanıyordu artık. Tek kaşını kaldırırken eski dostunun anlatması gerekenleri, anlatmasını bekledi.
- Yani.. Nasıl anlatılır bilemiyorum. Ben Charles'ın bu garip tavırlarını fark edince bir sorun olduğunu düşünüp, odasını karıştırmış olabilirim.
Suçlu bir çocuk gibi gözlerini arkadaşının gözlerinden kaçırırken konuşmaya istemeye istemeye devam etti.
- Odasında bir çizim buldum. Charles'a ait bir çizim.. Bir çift göz çizmiş yalnızca. Bir kadına ait bir çift göz.. Başta... Başta Catherine'in gözleri sanmıştım. Onun gözlerine o kadar benziyorlardı ki.. Görmeliydin Hilda. Tıpkı onun gözleri.. Mutluluktan havalara uçacak gibi oldum ama...
