Çok sürmedi. Omuzlarında bir sıcaklık hissetti. Bir ceket sarılmıştı. Kokusu ona hayat verdi. Gözlerini yumdu. Sonra da gittikçe uzaklaşan adım seslerini duydu. Arkasına daha bakmamıştı bile. O güzel gözlerde can bulmasına müsaade etmeden gitmişti...
Dünkü kısa bölümden sonra bir bölüm daha yayınlamak istedim. Bu bölüm biraz daha hareketli olacak gibi. Sevilmesi dileğiyle.. Keyifli okumalar dilerim ♡
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
15. BÖLÜM | O ZAMAN DANS
Genç kız biraz olsun ferahlamak maksadıyla geldiği yerde dünyaya sığamayacakmışçasına daralıyordu şimdi. Elleri özenle ektiği çiçeklerin üzerinde gezindi, dokundukça yaydıkları kokularının onu rahatlatabileceğini düşünmüştü ama yaptığı hiçbir şey çare değildi. Vurgunu olduğu gözlerin esareti kadar özgür hissettirebilen hiçbir şey yoktu onun için.
Buradaki her şey onunla olan anılarını canlandırıyor, yüreğinde kapanmaz yaralar bırakıyordu. Genç adamın kendisine 'Eva' diye seslenişini, ona ceketini verişini, 'güzelim' deyişini, kokusunu içine çekişini, gözlerinin parıldayışını... Tüm bunları unutmak mümkün değildi. O bir daha bir araya gelemeyeceklermiş gibi edilen vedanın ardından, birer birer yara olup yüreğine yerleşiyordu her hatırası.
- Bunu sen istedin Catherine. Ona yalan söylemeyi sen seçtin.. Bu yalanı uzatmayı da sen seçtin.
Gözlerinden akan her yaş taş olup bağrına basılıyor gibiydi. Şimdi omuzları kaldıramadığı yüklerle eziliyordu.
- Hâlâ geç değil. Hâlâ ona gerçekleri açıklayabilirim.
Hızla oturduğu çimenlerin üzerinden kalktı ve toz toprak bulaşan elbisesini bile düzeltmeden hızla içeriye girdi. Ona bir mektup yazacak ve tüm bunları açıklayacaktı. Odasına gitmek üzere arka kapıdan hızla malikaneye girdi, derken onu Hilda halasının sesi karşıladı. Büyükannesi ile birlikte içeride oturuyor olmalılardı.
- Evet Laura, hizmetçisi ile konuştum. Bethany her zaman olup biteni anlatır bana.
Heyecanla lafa girmişti Laura Longwale. Bu çok önemli bir konuydu onun için.
- Peki ne dedi Hilda?
Kısa bir duraklamanın ardından yaşlı Düşes, büyükannesinin sorusunu yanıtlamıştı.
- Hani benim gördüğüm şu yabancı kadının çiziminin aynısını.. Kalede de yapmış defalarca kez. Zaten atölyeye birilerinin girmesine izin vermiyormuş, Bethany gizlice girmiş. Aynı kadının birkaç farklı resmini çizmiş dediğine göre. Tarif ettiği kadın ile o gün gördüğüm çizimdeki kadın bir sanırım Laura. Tanrı'm.. O kadar soruşturmama rağmen bulamadım yine de kim olduğunu.
- Catherine'in bunu öğrenmesi çok kötü olur. Şimdilik kimseye bir şey söyleme lütfen.
- Tabi ki söylemem ama Laura... Şey .. görünen o ki bu kadın öyle geçici bir hevesten ibaret değil.
Yaşlı kadın yutkundu. Çok zor bir durumda kalmıştı.
- Yani .. Bu evlilik çok sağlıklı olmayacak gibi.. Eğer Charles'ın kalbinde başkası varsa.. Yani bu çizimlerden anladığım kadarıyla da var...
