Çok sürmedi. Omuzlarında bir sıcaklık hissetti. Bir ceket sarılmıştı. Kokusu ona hayat verdi. Gözlerini yumdu. Sonra da gittikçe uzaklaşan adım seslerini duydu. Arkasına daha bakmamıştı bile. O güzel gözlerde can bulmasına müsaade etmeden gitmişti...
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
20. BÖLÜM | GURUR
- Buna inanamıyorum Charles.
Gözleri daha önce hiç bu kadar güzel bir manzaraya şahit olmamış gibi bakıyordu artık. Düşler aleminde geziniyor; elinin değdiği yer, kalbinden bir parça taşıyormuş gibi ona bağlanıyordu. Kaderin görünmez ipleri oyununu burada sonlandırmış gibiydi. Minnetle akan küçük yaş damlaları yanaklarını okşarken hiç bu kadar değerli hissetmediğini fark etti genç kız.
- Hangi yöne baksam seni görmek istedim. Gözlerimin varlığınla her an mest olabileceği bir yer olsun istedim.. Başımı çevirdiğim gibi senin güzel gözlerine değsin gözlerim; ruhum ebediyet neymiş, görsün istedim.
Güzel sevgilisine baktı içinde karşıkonulamaz bir buruklukla. Sonunun mutsuz olduğunu bildiği bir hikayenin en mutlu yerinde gibiydi.
- Ve şimdi.. Ben, büyük bir hata yaptım Kathleen. Benim hatam, bu gözlerin görebileceği en güzel şeye mâl oldu.
Genç kızın yanaklarındaki yaşları teker teker silerken gözleri doymaz bir özlemle okşadı Catherine'in gözlerini. Belki de zamanı gelmişti, bu itirafı edip ızdırabına bir son verebilirdi. Ona duyduğu sevgi, bu kadar dürüstlüğü hak ediyordu.
- Yıllar önce.. Ben daha.. çok toy bir delikanlıyken.. bir hırsa kapıldım. Maddiyatın gücüne inandım. Büyük bir servet edindim. Bunun karşılığındaysa bir söz verdim. Bir evlilik sözü...
Yutkundu. Bu çok zordu, karşısındaki kadını bu denli seviyorken birazdan söyleyeceği sözlerle kaybedeceğini bilmek... Göz göre göre... Kendi iradesiyle...
- Nişanlandım. Yakında evleneceğim.
Ellerini genç kızın yüzünden çekti. Ölüm kadar güzel olan bu gözlerin ona son kez yaşam gücü vermesini bekledi.
- Sözümü yerine getirmeliyim. Bunu yapmak zorundayım.
Uzanıp gözlerinden öptü.
- Seni, bir insanın bir insana duyabileceği en büyük aşkla sevdim. Lütfen affet beni..
Çekip gitti. Yalnız kalmıştı şimdi odada Catherine, gözlerinden artık tek bir damla yaş dökülmüyordu. Mutluluğu tüketmişti yaşlarını. Mecali kalmamıştı artık ne ağlamaya ne üzülmeye.
🍀
- Bunu onunla da konuştun mu?
- Hayır..
- Neden?
- Bilmesi için söylememe gerek yok çünkü.
- Na saçmalıyorsun yine Richard?
- Yani.. Evlendikten sonra metreslerimi bırakacağımı düşünecek kadar saf bir kız değildir diye düşünüyorum. Hem farkında, onu kurtarmak için evleniyorum.
